ԼԵԶՈՒ, զվի Язык. ◊ Լեզու արձակել развязать язык. Լեզու գտնել найти общий язык. Լեզու դարձնել пререкаться, возражать. Լեզու դնել բերանը подучить, подстрекать. Լեզու թաթախել՝ թրջել, մեկի հետ, вступить в разговор, (с кем.). Լեզու թափել пустить в ход всё своё красноречие. Լեզու հանել՝ ցույց տալ 1) показать язык, 2) пререкаться. Լեզու ունենալ 1) иметь право говорить, 2) уметь хорошо говорить. Լեզվի տակ ասեղ չկա язык без костей. Լեզվի տակ բան լինել порываться что-то сказать, намекать на что-то. Լեզվի ծայրին թույն լինել, տե՛ս Լեզվից թույն կաթել: Լեզվի ծայրին (ծերին) լինել вертеться на языке, на кончике языка. Լեզվի կապերը բացվել են язык развязался. Լեզվին զոռ տալ давать волю языку. Լեզվին տալ 1) попробовать на язык, 2) տե՛ս Լեզվին զոռ տալ: Լեզվին փականք դնել зажимать рот (кому). Լեզվից թույն կաթել что ни слово-яд. Լեզուդ չորանա типун тебе на язык. Լեզուդ չորանա՝ պապանձվի чтоб отсох твой язык. Լեզու առնել 1) обрести дар слова, 2) осмелиться заговорить, дерзнуть заговорить. Լեզուն բանալ развязать язык. Լեզուն բացվել 1) начать говорить, 2) развязаться (о языке). Լեզուն բերանի մեջ չի դառնում языком не ворочает (о мямле). Լեզուն բռնվել, տե՛ս Լեզուն կապվել։ Լեզուն բունը դնել 1) держать язык за зубами, 2) зажать (заткнуть) рот (кому). Լեզուն երկար длинный язык. Լեզուն երկարել է язык стал длинным. Լեզուն իրեն պահել держать язык за зубами. Լեզուն իրեն պահել՝ քաշել придержать язык. Լեզուն կապ՝ փաթ ընկավ, Լեզուն կապվել потерять дар речи, отняться (о языке). Լեզուն կապել зажать (заткнуть) рот (кому). Լեզուն կարն է вынужден молчать. Լեզուն կարճ պահել держать язык за зубами. Լեզուն կծել внезапно вспомнить или сообразить что-то. Լեզուն կպչել, տե՛ս Լեզուն կապվել: Լեզուն կտրել вырвать язык (кому). Լեզուն հանած высунув язык, запыхавшись. Լեզուն մարդուն Բաղդադ կհասցնի язык до Киева (букв. до Багдада) доведёт. Լեզուն մեղր, սիրտը թույն (առած) на языке мёд, а в сердце лёд. Լեզուն մի գազ հանել давать волю языку. Լեզուն փոխել говорить другим языком. Լեզուն փորը ընկնել проглотить язык. Լեզուն քոր է զալիս язык чешется (у кого). Լեզուս չորանա՝ պապանձվի отсохни мой язык. Աշխարհը շինողը և քանդողը՝ լեզուն է (առած) язык созидает, язык сокрушает. Թրի կտրածը կլավանա՝ լեզվի կծածը չի լավանա (առած) бойся не ножа, а языка. Իմ լեզուն իմ թշնամին է язык мой-враг мой. Ինչ որ լեզուդ կտրի ուզի՝ ասի что душе угодно. Իր լեզուն ունենալ иметь свой стиль, иметь свой почерк. Մայրենի լեզու родной язык. Չար լեզու злой язык. Օձի լեզու коварный, змеиный язык. Լեզուն ոսկոր չունի язык без костей.

ԼԵԶՈՒ, զվի Язык. ◊ Լեզու արձակել развязать язык. Լեզու գտնել найти общий язык. Լեզու դարձնել пререкаться, возражать. Լեզու դնել բերանը подучить, подстрекать. Լեզու թաթախել՝ թրջել, մեկի հետ, вступить в разговор, (с кем.). Լեզու թափել пустить в ход всё своё красноречие. Լեզու հանել՝ ցույց տալ 1) показать язык, 2) пререкаться. Լեզու ունենալ 1) иметь право говорить, 2) уметь хорошо говорить. Լեզվի տակ ասեղ չկա язык без костей. Լեզվի տակ բան լինել порываться что-то сказать, намекать на что-то. Լեզվի ծայրին թույն լինել, տե՛ս Լեզվից թույն կաթել: Լեզվի ծայրին (ծերին) լինել вертеться на языке, на кончике языка. Լեզվի կապերը բացվել են язык развязался. Լեզվին զոռ տալ давать волю языку. Լեզվին տալ 1) попробовать на язык, 2) տե՛ս Լեզվին զոռ տալ: Լեզվին փականք դնել зажимать рот (кому). Լեզվից թույն կաթել что ни слово-яд. Լեզուդ չորանա типун тебе на язык. Լեզուդ չորանա՝ պապանձվի чтоб отсох твой язык. Լեզու առնել 1) обрести дар слова, 2) осмелиться заговорить, дерзнуть заговорить. Լեզուն բանալ развязать язык. Լեզուն բացվել 1) начать говорить, 2) развязаться (о языке). Լեզուն բերանի մեջ չի դառնում языком не ворочает (о мямле). Լեզուն բռնվել, տե՛ս Լեզուն կապվել։ Լեզուն բունը դնել 1) держать язык за зубами, 2) зажать (заткнуть) рот (кому). Լեզուն երկար длинный язык. Լեզուն երկարել է язык стал длинным. Լեզուն իրեն պահել держать язык за зубами. Լեզուն իրեն պահել՝ քաշել придержать язык. Լեզուն կապ՝ փաթ ընկավ, Լեզուն կապվել потерять дар речи, отняться (о языке). Լեզուն կապել зажать (заткнуть) рот (кому). Լեզուն կարն է вынужден молчать. Լեզուն կարճ պահել держать язык за зубами. Լեզուն կծել внезапно вспомнить или сообразить что-то. Լեզուն կպչել, տե՛ս Լեզուն կապվել: Լեզուն կտրել вырвать язык (кому). Լեզուն հանած высунув язык, запыхавшись. Լեզուն մարդուն Բաղդադ կհասցնի язык до Киева (букв. до Багдада) доведёт. Լեզուն մեղր, սիրտը թույն (առած) на языке мёд, а в сердце лёд. Լեզուն մի գազ հանել давать волю языку. Լեզուն փոխել говорить другим языком. Լեզուն փորը ընկնել проглотить язык. Լեզուն քոր է զալիս язык чешется (у кого). Լեզուս չորանա՝ պապանձվի отсохни мой язык. Աշխարհը շինողը և քանդողը՝ լեզուն է (առած) язык созидает, язык сокрушает. Թրի կտրածը կլավանա՝ լեզվի կծածը չի լավանա (առած) бойся не ножа, а языка. Իմ լեզուն իմ թշնամին է язык мой-враг мой. Ինչ որ լեզուդ կտրի ուզի՝ ասի что душе угодно. Իր լեզուն ունենալ иметь свой стиль, иметь свой почерк. Մայրենի լեզու родной язык. Չար լեզու злой язык. Օձի լեզու коварный, змеиный язык. Լեզուն ոսկոր չունի язык без костей.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ