ԻՐԱՎՈՒՆՔ, ի Право. ◊ Իրավունք առնել получить право. Իրավունք բանեցնել распоряжаться. Իրավունք համարել считать себя вправе. Իրավունք տալ разрешить. Իրավունք ունենալ иметь право.
ԻՐԱՎՈՒՆՔ, ի Право. ◊ Իրավունք առնել получить право. Իրավունք բանեցնել распоряжаться. Իրավունք համարել считать себя вправе. Իրավունք տալ разрешить. Իրավունք ունենալ иметь право.