ԲՈՎԱՆԴԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

ՍԵՎ ՄՈՒԹ ԱՄՊԵՐ
խոսք` ԱՎ. ԻՍԱՀԱԿՅԱՆԻ

Սև-մութ ամպեր ճակտիդ դիզվան,
Դուման հագար, Ալագյա՛զ,
Սրտումս արև էլ չի ծաղկում
Սիրտս էլ դուման, Ալագյա՚զ։

Զաո փեշերըդ անցա, տեսա,
Սռանց դարդի սիրտ չը կար,
Ա՜խ, իմանաս, ջա՜ն, Ալագյազ,
Իմ դարդիս պես դարդ չկար...

— է՛լ Մանթաշի նըխշուն հավքեր,
Իմ դարդըս որ ձերն եղներ,
Ձեր էդ զառ-վառ, խաս փետուրներ
Կսևնային, քանց գիշեր։

— է՚յ Մանթաշի մարմանդ հովե՚ր,
Իմ դարդըս որ ձերն եղներ,
Ձեր ծաղկանուշ բուրմունքն անուշ
Թույն ու տոթի կփոխվեր։

— Հե՚յ վա՜խ.— կոտրան իմ թևերս,
Ընկա գիրկըդ, Ալագյա՛զ,
Ա՜խ, մեծ սըրտիդ սըղմեմ սիրտըս,
Լամ, արուն լամ, Ալագյա՛զ...