1

ԱՍ1, ի (թղթխ.) Туз (игральная карта). Ագռավի ասը пиковый туз.
ԱՍ2, ի Ас (лётчик).
ԱՍԱՑԱԿԱՆ, ա. 1. Произносимый. 2. (քեր.) Выражающий речь, говорение. Ասացական բայեր глаголы речи.
ԱՍԱՑՈՂ, Ի Сказитель.
ԱՍԱՑՎԱԾ, ի 1. տե՛ս Ասացվածք։ 2. (քեր. հնց.) Сказуемое.
ԱՍԱՑՎԱԾՔ, ի Поговорка.
ԱՍԵԼ, ասացի 1. Говорить, сказать. 2. Сообщать, сообщить, передавать, передать. 3. Упоминать, упомянуть. 4. Называть, назвать, нарекать, наречь (устар.). 5. Приказывать, приказать, поручать, поручить, требовать, потребовать. 6. Отвечать, ответить. 7. Рассказывать, рассказать. 8. Говорить, выражать мнение (о ком-, чём-либо). 9. Предсказывать, предсказать, предугадывать, предугадать. 10. Выражать, выразить что-либо мимикой, жестом. 11. Предчувствовать. 12. Петь. 13. Думать, полагать. 14. Спрашивать, спросить. 15. Беспокоиться за кого, печься о ком, чём. 16. Повторять, повторить. 17. Декламировать. 18. Утверждать, утвердить. 19. Շաղկապական բառ лишь бы. 20. значит, выходит. Ասա իզուր ենք աշխատել выходит (значит) напрасно работали. 21. будто, точно. Այնպես է երգում ասես սոխակ լինի поёт точно соловей. 22. Несмотря на то; пусть даже. 23. (եղնկ. բառ). допустим. ◊ Ասել է (թե) значит. Ասելու բա՞ն է подобает говорить это? Ասես թե как будто. Ասես, չասես говори, не говори: сколько ни говори. Ամոթ է ասել, Գովք ասել, Դու մի ասա, Երգ ասել, Էլ մի ասի, Խաղ ասել, Ինչ ասել է, Ինչքան ասես, Օրոր ասել, տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ:
ԱՍԵԼԻՔ, ի слово, сказ. Ահա իմ ասելիքը вот моё слово, вот мой сказ. ◊ Ասելիքս այն է хочу сказать... Ասելիք դառնալ՝ լինել, стать, сделаться притчей (во языцех).
ԱՍԵԼ-ԽՈՍԵԼ Беседовать.
ԱՍԵԿՈՍԵ, ի Суды и (да) пересуды, сплетни, толки, пересуды, перетолки, кривотолки.
ԱՍԵՂ, ի Иголка, игла. ◊ Ասեղ բռնել իմանալ уметь держать в руках иголку. Ասեղ գցելու տեղ չկա, иголку Негде воткнуть, яблоку негде упасть. Ասեղ կերած շուն դառնալ превратиться в щепку. Ասեղը թելել продеть нитку в игольное ушко. Ասեղի ծակից անցնել 1) быть тощим, 2) быть пронырой, ловкачом, 3) быть тонким (о ткани). Ասեղ կուլ տալ словно аршин проглотил.
ԱՍԵՂԱԿԱՐ, տե՛ս Ասեղնակար:
ԱՍԵՂԱՁԵՎ, տե՛ս Ասեղնաձև:
ԱՍԵՂԱՄԱՆ, տե՛ս Ասղաման:
ԱՍԵՂԵ, ա. Игольчатый.
ԱՍԵՂԵԼ, եցի Колоть, уколоть.
ԱՍԵՂԻԿ, ի Иголочка.
ԱՍԵՂՆԱԳՈՐԾ 1. ա. Вышивной, вышитый, расшивной, расшитый, шитый. 2. գ. Вышивальщик, вышивальщица. 3. գ. Вышивка, шитьё, кружева (выполненные иглой).
ԱՍԵՂՆԱԳՈՐԾԵԼ, եցի Вышивать, вышить, расшивать, расшить, шить.
ԱՍԵՂՆԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Вышивание, вышивка, шитьё.
ԱՍԵՂՆԱԳՈՐԾՎԵԼ, վեց Вышиваться, расшиваться.
ԱՍԵՂՆԱԿԱՐ 1. ա. Вышитый вручную. 2. գ. Шитьё вручную, ручное шитьё. 3. տե՛ս Ասեղնագործ 1 նշան.:
ԱՍԵՂՆԱՁԵՎ, ա. Иглообразный, игольчатый.
ԱՍԵՂՆԱՅԻՆ, ա. игольный.
ԱՍԵՂՆԱՊԱՏ, ա. Иглистый.
ԱՍԵՂՆԱՎՈՐ, ա. Игольчатый, иглистый.
ԱՍԵՂՆԱՏԵՐԵՎ 1. ա. Хвойный. 2. գ. Хвоя. ◊ Ասեղնատերև անտառ хвойный лес.
ԱՍԵՂՆՈՑ, տե՛ս Ասղաման։
ԱՍԵՐԳ, ի (երաժշտ.) Речитатив.
ԱՍԹՄԱ, տե՛ս Շնչարգելություն:
ԱՍԻԱԿԱՆ, ա. Азиатский.
ԱՍԻԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Азиатчина (устар. бран.), грубость, невежество.
ԱՍԻԱՑԻ, ցու 1. Азиат. 2. (հնց.) Грубиян, неотёсанный, невежа.
ԱՍԻԱՑԻՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ասիականություն, ◊ Ասիացիությունը բռնել грубить. допустить грубость.
ԱՍԻՄԻԼՅԱՏՈՐԱԿԱՆ, ա. Ассимиляторский. ◊ Ասիմիլյատորական քաղաքականություն ассимиляторская политика.
ԱՍԻՄԻԼՅԱՑԻԱ, յի Ассимиляция.
ԱՍԻՍՏԵՆՏ, ի Ассистент.
ԱՍԻՍՏԵՆՏԱԿԱՆ, ա. Ассистентский.
ԱՍԼԱՆ, ի, Лев, храбрец, смельчак. ◊ Ասլանի կաթ, տե՛ս Առյուծի կաթ՝ Առյուծ բառի տակ: Ասլանի սիրտ ունենալ быть храбрым, как лев.
ԱՍԿԱՆԱԹՈՒՅՐ, ա. Рубиновый, красный.
ԱՍԿԵՏ, տե՛ս Ճգնավոր։
ԱՍԿԵՏԱԿԱՆ, տե՛ս Ճգնավորական:
ԱՍԿՅԱՐԻ, տե՛ս Նազելիք:
ԱՍՂԱԿԱՐ, տե՛ս Ասեղնակար,
ԱՍՂԱՀԱՐ, ա. Наколотый (иглой).
ԱՍՂԱՄԱՆ, ի Игольник (коробочка для хранения швейных иголок).
ԱՍՂԱՐՈՒՐ 1. ա. Вышивной, вышитый, расшивной, расшитый. шитый. Ասղարուր զգեստ расшитое платье. 2. գ. Вышивка. Շքեղ ասղարուր нарядная вышивка.
ԱՍՄՈՒՆՔ, ի 1. Декламация, художественное чтение 2. Манера декламации. 3. (բրբ.) Предмет речи, разговора Ասմունքս դա չի я не об этом (не о том) говорю. 4. (եկղ.) Проповедь.
ԱՍՄՈՒՆՔԱՅԻՆ, ա. Декламационный.
ԱՍՄՈՒՆՔԵԼ, եցի Декламировать, читать.
ԱՍՄՈՒՆՔՈՂ, ի Декламатор, чтец.
ԱՍՈՂ, տե՛ս Ասացող,
ԱՍՈՂԻԿ, ի 1. (եկեղ.) Певчий. 2. (հզվդ.) Рассказчик.
ԱՍՈՆԱՆՍ, տե՛ս Առձայնույթ:
ԱՍՈՎԻ, ա. 1. Устный, изустный, словесный. 2. (փխբ.) Вымышленный, надуманный.
ԱՍՈՐԱ-ԲԱԲԵԼԱԿԱՆ ա. Ассиро-вавилонский.
ԱՍՈՐԱ-ԲԱԲԵԼՈՆԱԿԱՆ ա. Ассиро-вавилонский.
ԱՍՈՐԱԲԱՆ, տե՛ս Ասորագետ:
ԱՍՈՐԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Языковое явление, возникшее под влиянием ассирийского языка в переводах него. 2. տե՛ս Ասորագիտություն:
ԱՍՈՐԱԳԵՏ, ի Ассиролог.
ԱՍՈՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ассирология.
ԱՍՈՐԱԿԱՆ, ա. 1. Ассирийский. 2. Айсорский.
ԱՍՈՐԵՍՏԱՆՅԱՆ, ա. Ассирийский.
ԱՍՈՐԵՍՏԱՆՅԻ, ցու Ассириец.
ԱՍՈՐԵՐԵՆ 1. գ. Сирийский язык. 2. ա. Сирийский. 3. մ. По-ассирийски, на ассирийском языке.
ԱՍՈՐԻ, րու 1. Сириец. 2. Айсор.
ԱՍՈՒԼԻՍ, ի Беседа, разговор. Գրական ասուլիս литературная беседа.
ԱՍՈՒՅԹ, ի Изречение, афоризм, высказывание.
ԱՍՈՒՅԹԱՅԻՆ, ա. Афористический.
ԱՍՈՒՊ, ի Метеор.
ԱՍՈՒՐԱ-ԲԱԲԵԼԱԿԱՆ, ա. Ассиро-вавилонский.
ԱՍՈՒՐԱԿԱՆ, ա. Ассирийский. Ասուրական արվեստ ассирийское искусство.
ԱՍՈՒՐԵՐԵՆ, 1. գ. Ассирийский язык. 2. Ассирийский. 3. մ. По-ассирийски.
ԱՍՊԱԶԵՆ, 1. գ. Латы (всадника и коня) 2. ա. Вооружённый, в латах (о всаднике и коне).
ԱՍՊԱԶԵՆՔ, տե՛ս Ասպազեն 1 նշան.:
ԱՍՊԱԶԻՆԵԼ, եցի Вооружать, вооружить, одеть доспехи.
ԱՍՊԱԶԻՆՎԵԼ, վեցի Вооружаться, вооружиться, надеть доспехи.
ԱՍՊԱԽԱՂ, ի (հնց.) Джигитовка.
ԱՍՊԱԽՈՒՄԲ, խմբի (հնց.) Конный отряд.
ԱՍՊԱՆԴԱԿ, ի 1. Стремя. 2. (կղմխս.) Стремечко, стремя (одна из слуховых косточек среднего уха у человека и животных, имеющая форму стремени).
ԱՍՊԱՆԴԱԿԱՊԱՀ, ի Стремянный, стременной.
ԱՍՊԱՆԴԱԿԵԼ, եցի Пришпоривать, пришпорить.
ԱՍՊԱՍԱՐՔ, ի Конская сбруя.
ԱՍՊԱՍՏԱՆ, ի (հնց.) Конюшня.
ԱՍՊԱՏԱԿ, ի 1. Участник набега. 2. Набег.
ԱՍՊԱՏԱԿԱԽՈՒՄԲ, խմբի Конный отряд грабителей.
ԱՍՊԱՏԱԿԵԼ, եցի Грабить, совершать набеги.
ԱՍՊԱՏԱԿԻՉ, տե՛ս Ասպատակ 1 նշան.։
ԱՍՊԱՏԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Набег. 2. Участие в набегах.
ԱՍՊԱՏԱԿՈՒՄ, կման 1. Набег. 2. Участие в набегах.
ԱՍՊԱՏԱԿՎԵԼ, վեց Подвергаться набегам.
ԱՍՊԱՐ, ի 1. Щит. 2. Латы. 3. Щиток (приспособление для защиты лица рабочего от жара или света). 4. Щиты (снегозащитные). 5. (փխբ.) Защита, опора, надежда.
ԱՍՊԱՐԱԶԵՆ, ա. (հնց.) Вооружённый щитом (воин,).
ԱՍՊԱՐԱԿԻՐ, ա. (հնց.) 1. ա. Щитоносец. 2. ա. Вооружённый щитом.
ԱՍՊԱՐԱՊԱՏ տե՛ս Ասպարակիր:
ԱՍՊԱՐԱՎՈՐ տե՛ս Ասպարակիր:
ԱՍՊԱՐԱՎՈՐԵԼ, եցի Вооружать, вооружить щитом.
ԱՍՊԱՐԱՎՈՐՎԵԼ, վեցի Вооружаться, вооружиться щитом.
ԱՍՊԱՐԵԶ, ի 1. Область, арена, поприще (книжн.). Գործունեության ասպարեզ поле деятельности. Գրական ասպարեզ литературное поприще. 2. Ристалище (устар.). 3. Арена (борьбы). 4. Среда, окружение. 5 (հնց.) Стадий (мера длины). ◊ Ասպարեզ բերել՛ հանել выявить, обнаружить. Ասպարեզ գալ выявиться, обнаружиться. Ասպարեզ իջնել՝ մտնել 1) выйти, выступить на арену, 2) появиться. Ասպարեզ կարդալ՝ կանչել бросить вызов. Ասպարեզ նետել выявить, сделать достоянием всех. Ասպարեզ տալ дать дорогу (кому), выдвинуть, открыть поле деятельности. Ասպարեզ բանալ расчистить место (для поединка).
ԱՍՊԵՏ, ի 1. Рыцарь. 2. Всадник (средневековый воин). 3. (փխբ.) Великодушный, благородный, самоотверженный человек, рыцарь. 4. Кавалер. Երկու շքանշանի ասպետ кавалер двух орденов. 5. Поклонник, рыцарь.
ԱՍՊԵՏԱԲԱՐ, մ. Рыцарски, по-рыцарски. Ասպետաբար վարվել поступить по-рыцарски.
ԱՍՊԵՏԱԲԱՐՈ, ա. Рыцарский, благородный.
ԱՍՊԵՏԱԿԱՆ, ա. Рыцарский. Ասպետական հավատարմություն рыцарская верность.
ԱՍՊԵՏԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Рыцарство.
ԱՍՊԵՏԱՎԱՐԻ, տե՛ս Ասպետաբար.
ԱՍՊԵՏԱՑՈՒ, ա., գ. Готовящийся к посвящению в рыцари.
ԱՍՊԵՏՈՐԵՆ, տե՛ս Ասպետաբար:
ԱՍՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Рыцарство.
ԱՍՊԻՐԱԿ, ի (բսբ.) Таволга.
ԱՍՊԻՐԱՆՏ, ի Аспирант.
ԱՍՊԻՐԱՆՏԱԿԱՆ, ա. Аспирантский.
ԱՍՊԻՐԱՆՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան. Пребывание в аспирантуре.
ԱՍՊԻՐԱՆՏՈՒՐԱ, յի Аспирантура.
ԱՍՊՆՋԱԿԱՆ (հնց.) 1. ա. Гостеприимный, хлебосольный. 2. գ. Хлебосол.
ԱՍՊՆՋԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Гостеприимство, хлебосольство.
ԱՍՊՆՋԱՎԱՅՐ տե՛ս Իջևանատուն:
ԱՍՊՆՋԱՏԵՂ տե՛ս Իջևանատուն:
ԱՍՊՈՒԶԱՆԱԿ ի (բսբ.) Посконь.
ԱՍՊՈՒԶԱՆՈՒԿ ի (բսբ.) Посконь.
ԱՍՊՈՒՌ ի (բսբ.) Сафлор.
ԱՍՊՈՒՐ ի (բսբ.) Сафлор.
ԱՍՊՐԻԿ, տե՛ս Գետնաստղ:
ԱՍՎԱԾՔ, ի (հնց.) 1. Манера говорить, говор. 2. Сказанное.
ԱՍՎԵ, տե՛ս Ասվյա։
ԱՍՎԵԳՈՐԾ 1. գ. Рабочий, занимающийся обработкой шерсти. 2. ա. Шерстяной.
ԱՍՎԵԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Шерстоткачество.
ԱՍՎԵԼ, վեց Говориться.
ԱՍՎԵԼԱԹ, ի (բրբ.) Шерстяная ткань.
ԱՍՎԵՂԵՆ, ի Шерстяные изделия.
ԱՍՎԻ, ի 1. գ. Шерстяная одежда, шерстяное платье. 2. տե՛ս Ասվյա։
ԱՍՎՅԱ, ա. Шерстяной.
ԱՍՎՅԱԿ, ի Фланель (шерстяная)
ԱՍՏ, տե՛ս Այստեղ 1 նշան.։
ԱՍՏԱՆԴԱԿԱՆ, 1. ա. Странствующий. 2. ա. Бродячий, скитальческий, страннический. Աստանդական կյանք бродячая жизнь. 3. գ. Странник. 4. մ. Странствуя, скитаясь.
ԱՍՏԱՌ, ի 1. Подкладка. 2. Железнодорожная насыпь. 3. (փխբ.) подоплёка, подкладка. Մեղադրանքի աստառը подоплёка обвинения. ◊ Աստառը շուռ տված переменивший убеждения. Երես տվինք՝ աստառ ուզեց, տե՛ս Երես բառի տակ։
ԱՍՏԱՌԱՅԻՆ, ա. Подкладочный.
ԱՍՏԱՌԱՑՈՒ, 1. գ. Подкладочный материал. 2. ա. Годный на подкладку.
ԱՍՏԱՌԵԼ, եցի Подшивать, подшить подкладку.
ԱՍՏԴՂԱԳԵՂ, ա. Красивый, как звезда.
ԱՍՏԵՂԱԲԱՆ, ի (հնց.) Астролог, звездочёт (устар.).
ԱՍՏԵՂԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Астрология.
ԱՍՏԵՂԱԲՈՒՅԼ, տե՛ս Աստղաբույլ։
ԱՍՏԵՂԱԳԵՂ, ա. 1. Звёздчатый, звездистый (устар. поэт.) 2. Украшенный звёздами.
ԱՍՏԵՂԱԳԵՏ, տե՛ս Աստղագուշակ։
ԱՍՏԵՂԱԶԱՐԴ, տե՛ս Աստղազարդ։
ԱՍՏԵՂԱԼԻՐ տե՛ս Աստղալից:
ԱՍՏԵՂԱԼԻՑ տե՛ս Աստղալից:
ԱՍՏԵՂԱՀԱՉ, տե՛ս Լուսնահաչ:
ԱՍՏԵՂԱՁԵՎ, տե՛ս Աստղաձև։
ԱՍՏԵՂԱՃԱՃԱՆՉ, տե՛ս Աստղաճաճանչ։
ԱՍՏԵՂԱՄԱԾ, տե՛ս Աստղապատ։
ԱՍՏԵՂԱՅԻՆ, տե՛ս Աստղային:
ԱՍՏԵՂԱՎԱՌ, տե՛ս Աստղավառ։
ԱՍՏԵՂԱՎՈՐ, տե՛ս Աստղավոր։
ԱՍՏԵՂԱՏՈՒՆ, տե՛ս Համաստեղություն։
ԱՍՏԵՂԱՓԱՅԼ, տե՛ս Աստղափայլ։
ԱՍՏԻՃԱՆ, ի 1. Ступень, ступенька. Սանդուղքի աստիճանները ступени лестницы. 2. տե՛ս Սանդուղք։ 3. Степень, сравнительная величина. Խոնավության աստիճան степень влажности. 4. (քեր.) Степень сравнения Գերադրական աստիճան превосходная степень. 5. (մաթ.) Степень, произведение равных множителей. Աստիճան բարձրացնել возводить в степень. 6. Степень, учёное звание. Գիտությունների թեկնածուի աստիճան степень кандидата наук. 7. Мера, степень, доля, процент. 8. Ранг, чин. 1-ին աստիճանի կապիտան капитан первого ранга. Աստիճանը բարձրացնել произвести в чин, повысить в чине. 9. Градус. Շրջանի աստիճաններ градусы окружности. Տասը աստիճան ջերմություն десять градусов тепла. Տասներկու աստիճանի գինի вино крепостью в 12 градусов. 10. Деление (на шкале) Ջերմաչափի աստիճան деления термометра. 11. Уровень. ◊ Աստիճան առ աստիճան постепенно. Ծայր աստիճան(ի), վերին աստիճանի տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։
ԱՍՏԻՃԱՆԱԲԱՐ, մ. Постепенно.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԶՈՒՐԿ, ա. Лишённый чина, разжалованный. ◊ Աստիճանազուրկ անել разжаловать. Աստիճանազուրկ լինել быть разжалованным.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԶՐԿԵԼ, եցի Лишить чина, разжаловать.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԶՐԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Лишение чина, разжалование.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԶՐԿՈՒՄ, կման Лишение чина, разжалование.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԶՐԿՎԵԼ, վեցի Лишиться чина, быть разжалованным.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԿԱՆ, ա. Постепенный. ◊ Աստիճանական զարգացում постепенное развитие, эволюция.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Постепенность.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԿԱՐԳ, ի Порядок рангов, чинов, табель о рангах (устар.)
ԱՍՏԻՃԱՆԱԿԱՐԳՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Чиноначалие (устар.) иерархия чинов.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԿԱՐԳՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Чинопочитание.
ԱՍՏԻՃԱՆԱԿԻՑ, ա. Одинакового чина, ранга.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՀԱՐԹԱԿ, ի Лестничная площадка.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՁԵՎ, ա. Ступенчатый, уступообразный, уступчатый.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՄՈԼ, ի Карьерист.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՄՈԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Карьеризм.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՅԻՆ, ա. Относящийся к ступени, степени, уровню.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՆՄԱՆ, տե՛ս Աստիճանաձև։
ԱՍՏԻՃԱՆԱՊԱՇՏ, տե՛ս Աստիճանամոլ:
ԱՍՏԻՃԱՆԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Աստիճանամոլություն։
ԱՍՏԻՃԱՆԱՎԱՆԴԱԿ, ի Лестничная клетка.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՎՈՐ 1. ա. Ступенчатый, 2. գ. (հնց.) Чиновник. Բարձր աստիճանավոր высокопоставленный чиновник.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՎՈՐԵԼ, եցի 1. Градуировать. 2. Производить, произвести в чин.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՎՈՐՈՒՄ, րման 1. Градуирование, градуировка. 2. Производство в чин. 3. Получение чина.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՎՈՐՎԵԼ, վեցի 1. Градуироваться- 2. Получать, получить чин.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Производство в чин.
ԱՍՏԻՃԱՆԱՑՈՒՅՑ, ի (մաթ.) Показатель степени.
ԱՍՏՂ, ի Звезда. ◊ Աստղը բանել родиться под счастливой звездой. Աստղը բացվել, տե՛ս Բախտը բացվել։ Աստղը բռնել понравиться. Աստղը թեքվել терпеть неудачу. Աստղը խավարեց звезда закатилась. Աստղով լինել родиться в рубашке, родиться под счастливой звездой. Աստղով մարդ Человек с изюминкой. Աստղը վեր բերել՝ իջեցնել совершить невозможное (ср. достать луну с неба) Աստղ ունենալ быть удачливым, везучим. Բևեռային աստղ Полярная звезда Գիսավոր աստղ, Կարմիր աստղ, Հնգաթև աստղ, տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։
ԱՍՏՂԱԲԱՇԽ, ի Астроном.
ԱՍՏՂԱԲԱՇԽԱԿԱՆ, ա. Астрономический. ◊ Աստղաբաշխական թվեր астрономические числа. Աստղաբաշխական ժամ астрономический час.
ԱՍՏՂԱԲԱՇԽՈՐԵՆ, մ. Астрономически.
ԱՍՏՂԱԲԱՇԽՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Աստղագիտություն ։
ԱՍՏՂԱԲԻԲ, ա. Звёздный, усеянный звёздами. Աստղաբիբ երկինք звёздное небо.
ԱՍՏՂԱԲՆԱԿ, ա. Живущий среди звезд, в небесах, неземной.
ԱՍՏՂԱԲՈՒՅԼ, ի Созвездие.
ԱՍՏՂԱԲՈՒՍԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Астроботанический.
ԱՍՏՂԱԲՈՒՍԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան, Астроботаника.
ԱՍՏՂԱԳԱԶ, տե՛ս Լուսնահաչ։
ԱՍՏՂԱԳԵՏ, ի 1. Астроном. 2. (հնց.) տե՛ս Աստղագուշակ։
ԱՍՏՂԱԳԻՏԱԿԱՆ, ա. Астрономический.
ԱՍՏՂԱԳԻՏՈՐԵՆ, մ. Астрономически.
ԱՍՏՂԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Астрономия. 2. (հնց.) տե՛ս Աստղագուշակություն։
ԱՍՏՂԱԳՈՒՇԱԿ, ի Звездочёт, астролог.
ԱՍՏՂԱԴԻՏԱԿ, ի Телескоп.
ԱՍՏՂԱԴԻՏԱԿԱՆ, ա. 1. Телескопический. 2. Телескопный.
ԱՍՏՂԱԴԻՏԱՆՈՑ ի Обсерватория.
ԱՍՏՂԱԴԻՏԱՐԱՆ ի Обсерватория.
ԱՍՏՂԱԴԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Телескопия.
ԱՍՏՂԱԶԱՐԴ, ա. Звёздный, усеянный звёздами, украшенный звёздами. Աստղազարդ երկինք звёздное небо.
ԱՍՏՂԱԶՕԾ, տե՛ս Աստղազարդ։
ԱՍՏՂԱԹԻՌ, ի Звездолёт.
ԱՍՏՂԱԼԻ ա. Звёздный, усеянный звёздами, усыпанный звёздами.
ԱՍՏՂԱԼԻՑ ա. Звёздный, усеянный звёздами, усыпанный звёздами.
ԱՍՏՂԱԼՈՒՅՍ 1. գ. Звёздный свет. 2. ա. Звёздный. Աստղալույս գիշեր звездная ночь.
ԱՍՏՂԱԾԱՂԻԿ, ղկի (բսբ.) Астра.
ԱՍՏՂԱԾՈՐ ա. Звёздный.
ԱՍՏՂԱԾՈՐԱՆ ա. Звёздный.
ԱՍՏՂԱԿԱԹ1, ի Млечный путь.
ԱՍՏՂԱԿԱԹ2, ի Угасание звёзд на заре.
ԱՍՏՂԱԿԱՅԱՆ, տե՛ս Աստղադիտարան։
ԱՍՏՂԱԿԵՐՊ, ա. Звездообразный.
ԱՍՏՂԱԿՈՒՅՏ, ի Звёздное скопление.
ԱՍՏՂԱԿՈՒՌ, ա. Усеянный звёздами.
ԱՍՏՂԱՀԱՄԱՐ ա. Бесчисленный, бессчётный, несметный.
ԱՍՏՂԱՀԵՌ, տե՛ս Աստղակուռ:
ԱՍՏՂԱՀՄԱ, ի Звездочёт.
ԱՍՏՂԱՀՈՒՌ, ա. Звёздный, усеянный звёздами.
ԱՍՏՂԱՁԵՎ, ա. Звездообразный, звёздчатый.
ԱՍՏՂԱՃԱՃԱՆՉ, ա. Освещенный звёздами, звёздный.
ԱՍՏՂԱՄԵՐՁ, ա. Близкий к звёздам.
ԱՍՏՂԱՅԻՆ, ա. Звёздный. Աստղային համակարգություն звёздная система.
ԱՍՏՂԱՆԻՇ, ի Звёздочка (условный значок, употребляемый с различной целью в книгах и рукописях).
ԱՍՏՂԱՆԿԱՐ, ա. Украшенный звёздами, разрисованный звёздами.
ԱՍՏՂԱՆՄԱՆ, ա. Звездообразный, звёздчатый.
ԱՍՏՂԱՆՇԱՆ, ի Звезда (значок).
ԱՍՏՂԱՆՇՈՒՅԼ, ա. Со звёздным блеском.
ԱՍՏՂԱՇԱՏ, ա. Звёздный, усеянный звёздами, усыпанный звёздами.
ԱՍՏՂԱՇՈՒՇԱՆ, ի (բսբ.) Птицемлечник.
ԱՍՏՂԱՊԱՇՏ, ի Звездопоклонник.
ԱՍՏՂԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ թյան звездопоклонство.
ԱՍՏՂԱՊԱՏ, ա. Звёздный, усеянный звёздами.
ԱՍՏՂԱՊՍԱԿ 1. ա. Увенчанный звёздами. 2. գ. Звёздный венец.
ԱՍՏՂԱՌԱՏ, տե՛ս Աստղաշատ։
ԱՍՏՂԱՍՈՒՅԶ, ա. (բնստ.) Утопающий в звёздах.
ԱՍՏՂԱՍՓՅՈՒՌ, ի (աստղդ.) Звёздная ассоциация.
ԱՍՏՂԱՎԱՌ, ա. 1. Звёздный. 2. Звездистый (устар поэт.). Աստղավառ աչքեր звездистые очи.
ԱՍՏՂԱՎՈՐ, ա. Звёздный, усыпанный, усеянный звездами.
ԱՍՏՂԱՑԱՆՑ, ի Звёздная сеть.
ԱՍՏՂԱՑՈԼՔ, 1. ա. Звёздный. 2. գ. Звёздный блеск.
ԱՍՏՂԱՑՈՒՅՑ, ի Звёздная карта.
ԱՍՏՂԱՓԱՅԼ, ա. Сияющий, как звезда.
ԱՍՏՂԱՓՈՒՇ, փշի (բսբ.) Звездчатка.
ԱՍՏՂԱՔԱՐՏԵԶ, ի Звёздная карта.
ԱՍՏՂԱՖԻԶԻԿԱ, յի Астрофизика.
ԱՍՏՂԱՖԻԶԻԿԱԿԱՆ, ա. Астрофизический.
ԱՍՏՂԵՊՍԱԿ, տե՛ս Աստղապսակ։
ԱՍՏՂԻԿ, ի 1. Звёздочка. 2. (բսբ.) Звездчатка.
ԱՍՏՂՈՏ, տե՛ս Աստղազարդ։
ԱՍՏՂՏՂԱՏՈՒՆ, տե՛ս Համաստեղություն:
ԱՍՏՈՒՃ, ա. Сухой, чёрствый (о хлебе).
ԱՍՏՎԱԾ, աստծու 1. Бог. 2. Божество. 3. (փխբ.) Предмет поклонения, любви. ◊ Աստծու կրակ божья кара. Աստըծով с божьей помощью. Աստծու աոավոտ каждое утро, каждый божий день. Աստծու բարին добрый день, здравствуй (ответ на приветствие) Աստծու գառ агнец божий. Աստծու երեսից ընկած 1) злодей, лиходей, 2) отверженный богом. Աստծու կրակ թափվի գլխիդ пусть (пускай) накажет (разразит) тебя бог (господь). Աստծու մատը խառն է с божьей помощью. Աստծու պահած богом хранимый. Աստծու սիրուն՝ խաթեր ради бога. Աստծու տուն божий дом (о церкви) Աստված ազատի избави бог. Աստված գիտե бог знает, бог весть. Աստված ետ՝ ետը՝ հեռու տանի упаси боже. Աստված կանչել призывать бога. Աստված հեռու պահի՝ տանի՝ անի избави бог, упаси боже. Աստված հոգին լուսավորի упокой бог душу. Աստված մի արասցե, Աստված ռչ անի Աստված չանի не дай бог, избави (или сохрани, упаси) бог (боже). Աստված չունես нет у тебя совести. Աստված պահի храни (тебя) бог. Աստված սիրես, Աստված կսիրես ради бога. Աստված վկա как бог свят, ей богу, бог свидетель. Աստված տա дай бог. Աստված ունեցիր побойся бога. Աստված քեզ հետ бог (господь) с тобой. Ի սեր աստծու ради бога.
ԱՍՏՎԱԾԱԲԱՆ, ի Богослов, теолог.
ԱՍՏՎԱԾԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Богословский, теологический.
ԱՍՏՎԱԾԱԲԱՆՈՐԵՆ, մ. Теологически.
ԱՍՏՎԱԾԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Богословие, теология.
ԱՍՏՎԱԾԱԲՆԱԿ, ա. (կրոն.) Населённый богами.
ԱՍՏՎԱԾԱԳԵՂ, ա. (հնց.) Божественный, божественной красоты, божественно красивый.
ԱՍՏՎԱԾԱԴԱՎԱՆ, ա. (կրոն.) Верующий в бога.
ԱՍՏՎԱԾԱԴԱՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (կրոն.) Вера в бога.
ԱՍՏՎԱԾԱԴԻՐ, ա. (կրոն.) Богом положенный, богом установленный.
ԱՍՏՎԱԾԱԸՆՏԻՐ, տե՛ս Աստվածընտիր։
ԱՍՏՎԱԾԱԽՆԴԻՐ, դրի Богоискатель.
ԱՍՏՎԱԾԱԽՆԴՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան богоискательство.
ԱՍՏՎԱԾԱԾԻՆ, ծնի (կրոն.) 1. Богородица. 2. Успение, церковный праздник.
ԱՍՏՎԱԾԱԿԱՆ, տե՛ս Աստվածային:
ԱՍՏՎԱԾԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Деизм.
ԱՍՏՎԱԾԱԿԵՐՏ, ա. (հնց.) Чудотворный, божественный.
ԱՍՏՎԱԾԱԿԵՐՏ, ա. Богоподобный.
ԱՍՏՎԱԾԱՀԱՃ ա. Богоугодный.
ԱՍՏՎԱԾԱՀԱՃՈ ա. Богоугодный.
ԱՍՏՎԱԾԱՀԱՅՏՆՈՒԹՑՈՒՆ, թյան Явление Христа.
ԱՍՏՎԱԾԱՀԱՅՐ, հոր Отец богов (Ваагн, Зевс, Юпитер).
ԱՍՏՎԱԾԱՀՐԱՇ, ա. Божественный, чудотворный.
ԱՍՏՎԱԾԱՄԱՅՐ, տե՛ս Սստվածածին։
ԱՍՏՎԱԾԱՄԱՐՏ, 1. ա. (կրոն.) Богоборческий. 2. գ. Битва богов.
ԱՍՏՎԱԾԱՄԵՐԺ, ի Атеист, безбожник.
ԱՍՏՎԱԾԱՄԵՐԺԱԿԱՆ, ա. Атеистический.
ԱՍՏՎԱԾԱՄԵՐԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Атеизм, безбожие.
ԱՍՏՎԱԾԱՅԻՆ, ա. 1. (կրոն.) Божий, божеский (устар.), божественный (книжн.). 2. (փխբ.) Божественный, дивный, бесподобный, несравненный, великолепный.
ԱՍՏՎԱԾԱՅՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Божественность.
ԱՍՏՎԱԾԱՆԱԼ, ացա 1. (կրոն.) Уподобляться, уподобиться богу, возвышаться. 2. Обожествляться, обоготворяться.
ԱՍՏՎԱԾԱՆՄԱՆ, ա. (կրոն.) Богоподобный.
ԱՍՏՎԱԾԱՆՎԵՐ, ա. (կրոն.) Посвященный богу.
ԱՍՏՎԱԾԱՇԵՆ, ա. (կրոն.) Созданный богом.
ԱՍՏՎԱԾԱՇԻՆԱՐԱՐ, ի (կրոն.) Богостроитель.
ԱՍՏՎԱԾԱՇԻՆԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (կրոն.) Богостроительство.
ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱԿԱՆ Библейский.
ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԱՅԻՆ Библейский.
ԱՍՏՎԱԾԱՇՈՒՆՉ, շնչի Библия.
ԱՍՏՎԱԾԱՊԱՀ, ա. (կրոն.) Хранимый богом.
ԱՍՏՎԱԾԱՊԱՇՏ, ա. 1. Исповедующий бога. 2. Набожный, религиозный, верующий, богомольный, благочестивый (устар.).
ԱՍՏՎԱԾԱՊԱՇՏԱԿԱՆ, ա. (կրոն.) Религиозный, благочестивый (устар.).
ԱՍՏՎԱԾԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (կրոն.) Религиозность, набожность, благочестие (устар.)

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ