1

ԱՎԱԳ 1. ա. Старший. Ավագ եղբայր старший брат. Ավագ դասարաններ старшие классы. 2. ա. Главный. Ավագ հաշվապահ главный бухгалтер. գ. Староста. Խմբի ավագ староста группы. 4.. գ. Старшина. Վաշտի ավագ старшина роты. 5.. գ. Старейшина. ◊ Ավագների խորհուրդ совет старейшин. Ավագ մուտք՝ դուռ (եկեղ.) главный вход, портал. Ավագ շաբաթ (եկեղ.) страстная неделя. Ավագ հինգշաբթի страстной четверг.
ԱՎԱԳԱԺՈՂՈՎ, տե՛ս Վեհաժողով:
ԱՎԱԳԱԽՈՒՄԲ, տե՛ս Ավագանի:
ԱՎԱԳԱՆԻ, նու (պատմ.) Знать, вельможи.
ԱՎԱԳԱՇՈՒՔ, ա. Высокочтимый, вельможный, знатный.
ԱՎԱԳԵՐԵՑ, ի (եկեղ.) Протоиерей.
ԱՎԱԳՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Старшинство.
ԱՎԱԶ, ի Песок. Ոսկեբեր ավազ золотоносный песок. ◊ Ավազի հետ մաղվել работать (трудиться,) до седьмого пота. Ավազի վրա տուն շինել (ասացված) строить дом на песке. Ավազի ժամացույց песочные часы. Ջրի պես գնալ, ավազի պես մնալ, տե՛ս Ջուր բառի տակ։
ԱՎԱԶԱԲԵՐ, ա. Несущий песок (о воде, ветре).
ԱՎԱԶԱԲԶԵԶ, ի (կենդբ.) Скакун (жук).
ԱՎԱԶԱԲԼՈՒՐ, ի Бархан, дюна, песчаный холм.
ԱՎԱԶԱԲՆԱԿ, ի Песчаный, живущий в песках.
ԱՎԱԶԱԲՈՒՔ, ի (հզվդ.) Песчаный смерч.
ԱՎԱԶԱԳՈՒՅՆ, ա. Песчаный, песочного цвета, цвета песка.
ԱՎԱԶԱԴԱՇՏ, ի Пески, песочное поле.
ԱՎԱԶԱԹՈՒՄԲ, թմբի Бархан, дюна, песчаный холм.
ԱՎԱԶԱԼԻՑ, ա. Наполненный песком.
ԱՎԱԶԱԽԱՌՆ, ա. Смешанный с песком, песчанистый, песчаный.
ԱՎԱԶԱԾԱԾԿ, ա. Покрытый песком, песчаный.
ԱՎԱԶԱԿ, 1. Разбойник. 2. (փխբ.) Лживый, коварный человек, подлец.
ԱՎԱԶԱԿԱԲԱՐ, մ. По-разбойничьи.
ԱՎԱԶԱԿԱԲԱՐՈ, ա. Разбойнический, разбойничий.
ԱՎԱԶԱԿԱԲՆԱԿ, ա. Населённый разбойниками.
ԱՎԱԶԱԿԱԲՈՒՅՆ, բնի Разбойничье гнездо, разбойничий притон, вертеп.
ԱՎԱԶԱԿԱԽՈՒՄԲ, խմբի Шайка разбойников, разбойничья шайка.
ԱՎԱԶԱԿԱՅԻՆ, ա. Разбойнический, разбойничий.
ԱՎԱԶԱԿԱՆՈՑ, ի Разбойничий притон, вертеп.
ԱՎԱԶԱԿԱՊԵՏ, ի Атаман разбойников, разбойничий атаман.
ԱՎԱԶԱԿԱՎ, ի 1. Суглинок. 2. Супесь.
ԱՎԱԶԱԿԱՎԱՅԻՆ, ա. 1. Суглинистый. Ավազակավային հող суглинистая почва. 2. Супесчаный.
ԱՎԱԶԱԿՈՐԵՆ, տե՛ս Ավազակաբար:
ԱՎԱԶԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Разбой, разбойничество (книжн. устар.).
ԱՎԱԶԱԿՈՒՅՏ, ի Куча песка.
ԱՎԱԶԱՀԱՆ, ա. Добывающий песок.
ԱՎԱԶԱՀԱՆՔ, ի Песчаный карьер.
ԱՎԱԶԱՀԱՏԻԿ, ի Песчинка.
ԱՎԱԶԱՀՈՂ, ի Супесь.
ԱՎԱԶԱՀՈՂՄ, տե՛ս Ավազաբուք,
ԱՎԱԶԱՄԱՆ, ի 1. (հնց.) Песочница (прибор для посыпания песком написанного). 2. տե՛ս Ավազարկղ։
ԱՎԱԶԱՄՈՒԿ, մկան (կենդբ.) Песчанка.
ԱՎԱԶԱՅԻՆ, ա. Песчаный, песочный. Ավազային հողեր песчаные почвы.
ԱՎԱԶԱՆ, ի 1. Бассейн. 2. (եկեղ.) Купель.
ԱՎԱԶԱՇԱՏ, ա. Песчаный.
ԱՎԱԶԱՇԵՆ, ա. Шаткий, построенный на песке.
ԱՎԱԶԱՇԵՐՏ, ի Песчаный слой, слой песка.
ԱՎԱԶԱՇԻԹ, ի Песочная струя.
ԱՎԱԶԱՇԻԹԱՅԻՆ, ա. Пескоструйный.
ԱՎԱԶԱՊԱՏ, ա. Песчаный, покрытый песком.
ԱՎԱԶԱՊԻԾԱԿ, տե՛ս Ավազաբզեզ։
ԱՎԱԶԱՍՈՒՅԶ, ա. Погружённый в песок, зарытый в песке.
ԱՎԱԶԱՐԿՂ, Ի Песочный ящик, песочница.
ԱՎԱԶԱՑՈՒՅՑ, ի Песочные часы.
ԱՎԱԶԱՓ, ի Песчаный берег.
ԱՎԱԶԱՓՈՇԻ Песчаная пыль.
ԱՎԱԶԱՔԱՐ, ի (երկրբ.) Песчаник.
ԱՎԱԶԵ, ա. Песчаный, песочный.
ԱՎԱԶՈՏ, ա. Песчаный.
ԱՎԱԶՈՒՏ, ի 1. Пески. 2. տե՛ս Ավազոտ։
ԱՎԱԼ-ԹԱՎԱԼ, միայն Ավալ-թավալ անել կապակցության մեջ валяться, кататься.
ԱՎԱՂ, ձ. Увы! Увы и ах! Эхе-хе! (Выражение тоски, чувства боли, сожаления, горя).
ԱՎԱՂԱԿԱՆ, ա. (հնց.) Скорбный, горестный.
ԱՎԱՂԵԼ, եցի (հնց.) Горевать, скорбеть, печалиться.
ԱՎԱՂԵԼԻ ա. Плачевный, горестный.
ԱՎԱՂՈՒԿ ա. Плачевный, горестный.
ԱՎԱՆ, ի Посёлок. Բանվորական ավան рабочий посёлок.
ԱՎԱՆԱԲՆԱԿ, ի Житель посёлка.
ԱՎԱՆԱԿ, տե՛ս Էշ:
ԱՎԱՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Глупость, тупость, безмозглость.
ԱՎԱՆԱՅԻՆ, ա. Поселковый.
ԱՎԱՆԳԱՐԴ, ի Авангард.
ԱՎԱՆԳԱՐԴԱՅԻՆ, ա. Авангардный.
ԱՎԱՆԴ, ի 1. Вклад. Ավանդ մուծել գիտության մեջ внести вклад в науку. 2. Завет. 3. տե՛ս Ավանդություն 2 նշան.։ ◊ Ավանդ թողնել завещать. Ավանդ մուծել внести вклад, пай. Ավանդ տալ 1.) отдать на хранение, 2.) предать земле.
ԱՎԱՆԴԱԲԱՐ, մ. По традиции, традиционно.
ԱՎԱՆԴԱԴՐԱՄ, ի Денежный вклад.
ԱՎԱՆԴԱԶՐՈՒՅՑ, տե՛ս Ավանդավեպ:
ԱՎԱՆԴԱԿԱՆ, ա. Традиционный.
ԱՎԱՆԴԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Традиционность.
ԱՎԱՆԴԱՄՈԼ, ա. Старозаветный, преданный традициям старины, консервативный.
ԱՎԱՆԴԱՅԻՆ, ա. Вкладной. Ավանդային գործառնություններ вкладные операции.
ԱՎԱՆԴԱՊԱՀ, 1. մ., ա. Старозаветный. 2. գ. Приверженец традиций. 3. գ. Хранитель вклада. 4.. ա. Хранящий вклад (об учреждении).
ԱՎԱՆԴԱՊԱՀՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Традиционность.
ԱՎԱՆԴԱՊԱՇՏ, տե՛ս Ավանդամոլ:
ԱՎԱՆԴԱՌՈՒ, ի Получатель (хранитель) вклада.
ԱՎԱՆԴԱՍԵՐ, ա. Почитающий традиции.
ԱՎԱՆԴԱՎԵՊ, ի Сказание, легенда.
ԱՎԱՆԴԱՏՈՒ, ի Вкладчик.
ԱՎԱՆԴԱՏՈՒՆ, տան 1. տե՛ս Գրավատուն: 2. (եկեղ.) Ризница.
ԱՎԱՆԴԵԼ, եցի 1. Передавать, передать, завещать Ավանդել որդուն передать (завещать) сыну. 2. Преподавать. Հայոց լեզու ավանդել преподавать армянский язык. 3. Отдать на хранение, вверять, вверить. ◊ Հոգին ավանդել, Շունչը ավանդել, տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։
ԱՎԱՆԴՈՐԵՆ, տե՛ս Ավանդաբար։
ԱՎԱՆԴՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Предание, сказание, легенда. Հին ավանդություն древнее предание. 2. Традиция. 3. (հնց.) Традиционный обряд, ритуал.
ԱՎԱՆԴՈՒՄ, դման Преподавание.
ԱՎԱՆԴՈՒՅԹ, ի Традиция. Ավանդույթ դառնալ стать традицией.
ԱՎԱՆԴՎԵԼ, վեց 1. Передаваться, передаться. 2. Преподаваться.
ԱՎԱՆՍ, տե՛ս Կանխավճար 1. նշան.։
ԱՎԱՆՍԱՅԻՆ, ա. Авансовый.
ԱՎԱՆՍԱՎՈՐԵԼ, եցի Авансировать.
ԱՎԱՆՍԱՎՈՐՈՒՄ, րման Авансирование.
ԱՎԱՏ, ի (պատմ.) 1. Лен, феод. 2. Феодал.
ԱՎԱՏԱԳԵՏ, ի (պատմ,) Сюзерен, сеньор.
ԱՎԱՏԱԿԱՆ, ա. (պատմ.) Феодальный, ленный. Ավատական կախում феодальная зависимость.
ԱՎԱՏԱԿԱՆՈՐԵՆ, մ. (պատմ.) По-феодальному.
ԱՎԱՏԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (պատմ.) 1. Феодализм. 2. (հվքկն.) Феодалы.
ԱՎԱՏԱԿԱՐԳ, ի (պատմ.) Феодальный строй, феодальная иерархия.
ԱՎԱՏԱՊԱՐՀԱԿ, ի (պատմ.) Ленная повинность.
ԱՎԱՏԱՌՈՒ, ի (պատմ.) Вассал, лённик.
ԱՎԱՏԱՏԵՐ, տիրոջ (հզվդ.) Феодал.
ԱՎԱՏԱՏԻՐԱԿԱՆ, ա. Феодальный.
ԱՎԱՏԱՏԻՐՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ավատականություն 1. նշան.։
ԱՎԱՐ1 ի 1. Военная добыча, трофей. 2. Грабёж. ◊ Ավարի մատնել, Ավար առնել, Ավարի տալ ограбить.
ԱՎԱՐ2, միայն Մեկին ավար անել, մյուսին խավար կապակցության մեջ кому пироги и пышки, кому тумаки и шишки.
ԱՎԱՐԱ, (բրբ.) 1. ա. Праздношатающийся (разг.), бездельничающий, праздный. 2. գ. Бездельник, праздношатающийся (разг.), лодырь (разг.), шалопай (прост.), лоботряс (прост). ◊ Ավարա լինել тратить время попусту. Ավարա ման գալ шляться, шататься (без дела), болтаться (без дела).
ԱՎԱՐԱ-ԱՎԱՐԱ, մ. Без дела, впустую. ◊ Ավարա-ավարա ման գալ шататься (без дела), болтаться (без дела), баклушничать (разг.), шалопайничать (разг.), лоботрясничать (прост.).
ԱՎԱՐԱԲԱԺԻՆ, ժնի Доля в добыче.
ԱՎԱՐԱՄԱՍ, ի Доля в добыче.
ԱՎԱՐԱՅԻՆ, ա. Трофейный.
ԱՎԱՐԱՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Праздношатание (разг.), бездельничанье, праздность, безделье.
ԱՎԱՐԱՌՈՒ, ի Грабитель.
ԱՎԱՐԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Захват трофеев. 2. Грабеж, ограбление, грабительство, хищение.
ԱՎԱՐԱՌՈՒՄ, ռման 1. Захват трофеев. 2. Грабеж, ограбление, грабительство, хищение.
ԱՎԱՐԱՍԵՐ, 1. ա. Хищный, хищнический. 2. գ. Грабитель, хищник.
ԱՎԱՐԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Страсть к грабежам, хищничеству.
ԱՎԱՐԵԿ ի Трёхлетняя нетелившаяся буйволица.
ԱՎԱՐԻԿ ի Трёхлетняя нетелившаяся буйволица.
ԱՎԱՐՏ, ի Конец, финал, финиш. Փայլուն ավարտ блестящий финиш. Հասնել ավարտին прийти к финишу. ◊ Ավարտ հնչեցնել փչել трубить отбой.
ԱՎԱՐՏԱԶԴ, ի Отбой. Հնչեց ավարտազղը прозвучал отбой.
ԱՎԱՐՏԱԽԱՂ, տե՝ս Վերջնախաղ։
ԱՎԱՐՏԱԿԱՆ 1. ա. выпускной. Ավարտական քննություններ выпускные экзамены. 2. գ. Аттестат, свидетельство об окончании учебного заведения.
ԱՎԱՐՏԱԿԵՏ, ի Конец, финал, финиш.
ԱՎԱՐՏԵԼ, եցի Кончать, кончить, оканчивать, окончить, оканчивать, закончить, завершать, завершить. Համալսարան ավարտել окончить университет.
ԱՎԱՐՏԵԼ, վեց Кончаться, кончиться, оканчиваться, окончиться, заканчиваться, закончиться, завершаться, завершиться.
ԱՎԱՐՏՈՒՄ, աման Окончание, завершение.
ԱՎԱՐՏՈՒՆ, ա. Законченный, завершённый.
ԱՎԱՐՏՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Законченность, завершённость.
ԱՎԳՅԱՆ, միայն Ավգյան ախոռ կապակցության մեջ авгиевы конюшни.
ԱՎԵԼ1, ի Метла, метёлка, веник. ◊ Ավել աճել подметать. Ավելով հավաքած (մարդիկ) сброд.
ԱՎԵԼ2, կ. Кроме, помимо, сверх кого-, чего-л. Դրանից ավել кроме этого.
ԱՎԵԼԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ավելորդաբանություն։
ԱՎԵԼԱԳՐԵԼ, եցի Приписывать, приписать, надбавлять, надбавить.
ԱՎԵԼԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (գրկն.) Плеоназм, оборот с излишними близкими по смыслу словами.
ԱՎԵԼԱՄԻՍ, մսի (բրբ.) Нарост.
ԱՎԵԼԱՆԱԼ, ացա 1. Прибавляться, прибавиться, увеличиваться, увеличиться, умножаться (в количестве, в объёме, в весе). 2. Усиливаться, усилиться, учащаться, участиться. 3. Оставаться, остаться, оказаться лишним.
ԱՎԵԼ-ԱՆՈՒՆ, տե՛ս Մականուն,
ԱՎԵԼԱՑՆԵԼ, ցրի 1. Прибавлять, прибавить, увеличивать, увеличить. 2. Присовокуплять, присовокупить (книжн.), добавлять, добавить.
ԱՎԵԼԱՑՈՒՄ, ցման 1. Прибавление, прибавка. 2. Увеличение. 3. Добавление, добавка.
ԱՎԵԼԱՑՎԵԼ, վեց 1. Прибавляться, прибавиться, увеличиваться, увеличиться. 2. Добавляться, добавиться.
ԱՎԵԼԵԼ, եցի, Мести, подметать, подмести.
ԱՎԵԼԻ, մ. 1. Более, больше. 2. Ставится перед качественными прилагагельными, образуя сравнительную степень. 3. Больше, выше какой-либо нормы, предела (употребляется при сравнении). Ի՞նչն է թանկ կյանքից ավելի что дороже жизни? ◊ Ավելի ևս тем более, ещё больше. Ավելի ու ավելի всё больше и больше. Ավելի անուն, տե՛ս Մականուն, Ավելի քան больше чем.
ԱՎԵԼՆԵՐ, ի (գյուղտնտ.) Прикорм, подкорм.
ԱՎԵԼՈՐԴ, 1. ա. Лишний, излишний, ненужный, напрасный. Ավելորդ խոսքեր лишние слова. Ավելորդ անհանգստություն излишнее беспокойство. 2. Излишне, ненужно, напрасно. ◊ Ավելորդ անգամ лишний раз. Ավելորդ տեղը напрасно, зря.
ԱՎԵԼՈՐԴԱԲԱՆ, ա. Много (попусту) болтающий.
ԱՎԵԼՈՐԴԱԲԱՆԵԼ, եցի Болтать (попусту).
ԱՎԵԼՈՐԴԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Болтливость.
ԱՎԵԼՈՐԴԱՐԱՐ, մ. Излишне, не нужно.
ԱՎԵԼՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Ненужность. 2. Лишнее. 2. տե՛ս Ավելորդաբանություն։
ԱՎԵԼՈՒԿ, ի (բսբ.) Конский щавель.
ԱՎԵԼ-ՊԱԿԱՍ, մ. Առավելապես հետևյալ կապակցությունների մեջ, Ավել-պակաս խոսել՝ դուրս տալ молоть, городить, нести чушь, чепуху. Ավել-պակասը ներեցեք не взыщите. Ավել-պակաս այս է всё, что имеется у меня.
ԱՎԵԼՑՈՒԿ, ի 1. Остатки, объедки. 2. Остаток, излишек.
ԱՎԵԼՑՈՒԿԱՅԻՆ, ա. 1. Остаточный. 2. Избыточный, излишний.
ԱՎԵՏԱԲԵՐ, 1. ա. Приносящий радостную весть. 2. գ. Вестник, предвестник, провозвестник (высок.).
ԱՎԵՏԱԼԻ տե՛ս Ավետաբեր 1 նշան.:
ԱՎԵՏԱԼԻՑ տե՛ս Ավետաբեր 1 նշան.:
ԱՎԵՏԱՎՈՐ, տե՛ս Ավետաբեր:
ԱՎԵՏԱՐԱՆ, ի 1. (կրոն.) Евангелие. 2. (փխբ., հեգն.) Начала какого-либо учения. ◊ Գայլի գլխին ավետարան կարդալ напрасно волку читать мораль (ср. кот Васька слушает да ест) Անցավ գլուխն ավետարանի տակ դնել обзавестись излишними хлопотами.
ԱՎԵՏԱՐԱՆԱԳԻՐ, գրի (կրոն.) Евангелист.
ԱՎԵՏԱՐԱՆԱԿԱՆ, (կրոն.) 1. ա. Евангельский. 2. ա. Евангелический.
ԱՎԵՏԱՐԱՆԻՉ, ի 1. Евангелист. 2. Проповедник евангелия.
ԱՎԵՏԵԼ, եցի Приносить радостную весть.
ԱՎԵՏԻՍ ի Радостная, добрая, хорошая весть.
ԱՎԵՏԻՔ ի Радостная, добрая, хорошая весть.
ԱՎԵՏՅԱՑ, միայն Ավետյաց երկիր կապակցության մեջ обетованная земля, обетованный край.
ԱՎԵՏՈՒՄ, աման 1. Сообщение радостной вести. 2. (եկեղ.) Благовещение.
ԱՎԵՐ, 1. ա. Разрушенный, разорённый, опустошённый. Ավեր երկիր разорённая страна. 2. գ. Разрушение, разорение, опустошение. 3. Развалины, руины (книжн.). Ավեր անել разрушить. Ավեր դառնալ превратиться в руины.
ԱՎԵՐԱԾ, տե՛ս Ավեր:
ԱՎԵՐԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Разрушение, разорение, опустошение, разруха.
ԱՎԵՐԱԿ, 1. գ. Развалины, руины (книжн.). 2. ա. Разрушенный, разорённый, опустошённый. 3. գ. (փխբ.) Развалина (о бессильном человеке). ◊ Ավերակ անել՝ դարձնել превратить в развалины, в руины. разорить.
ԱՎԵՐԱԿՈՒՅՏ, ի Груда развалин.
ԱՎԵՐԱՆՔ, ի Разрушение.
ԱՎԵՐԵԼ, եցի Разрушать, разрушить, разорять, разорить, опустошать, опустошить.
ԱՎԵՐԻՉ, 1. ա. Разрушительный, разорительный, опустошительный. Ավերիչ պատերազմ опустошительная война. 2. գ. Разрушитель, разоритель.
ԱՎԵՐՄՈՒՆՔ, ի Разрушение, разорение, опустошение.
ԱՎԵՐՈՒՄ, րման Разрушение, разорение, опустошение.
ԱՎԵՐՉՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ավերածություն։
ԱՎԵՐՎԵԼ, վեց Разрушаться, разрушиться, разоряться, разориться, опустошаться, опустошиться.
ԱՎԻԱԳԻԾ, գծի Авиалиния.
ԱՎԻԱԳՈՐԾԱՐԱՆ, ի Авиазавод.
ԱՎԻԱԿԻՐ, Авианосец, авиаматка.
ԱՎԻԱՌՈՒՄԲ, ի Авиабомба.
ԱՎԻԱՑԻԱ, յի Авиация, воздушный флот.
ԱՎԻԱՑԻՈՆ, ա. Авиационный.
ԱՎԻԱՓՈՍՏ, ի Авиапочта.
ԱՎԻՇ, ի 1. (կզմխս.) Лимфа. 2. Сок, жидкость в тканях растений.
ԱՎԼԵԼ, տե՛ս Ավելել:
ԱՎԼՈՒԿ, տե՛ս Ավելուկ։
ԱՎԼՈՒՄ, լման, Подметание.
ԱՎՅՈՒՆ, ի Пыл, вдохновение, страсть.
ԱՎՅՈՒՆԱԼԻՐ ա. Пылкий, вдохновенный, страстный.
ԱՎՅՈՒՆԱԼԻՑ ա. Пылкий, вдохновенный, страстный.
ԱՎՅՈՒՆՈՏ ա. Пылкий, вдохновенный, страстный.
ԱՎՇԱԳԵՂՁ, ի Лимфатическая железа.
ԱՎՇԱԽՏ, ի (բժշկ.) Заболевание лимфатических желёз (лимфаденит, лимфангоит).
ԱՎՇԱԿ, ի 1. (բսբ.) Дорема. 2. (քիմ.) Аммиак.
ԱՎՇԱԿԱՆ, տե՛ս Ավշային:
ԱՎՇԱՀԱՆԳՈՒՅՑ, ի Лимфатический узел.
ԱՎՇԱՅԻՆ, ա. Лимфатический.
ԱՎՇԱՆՈԹ, ներ Лимфатические сосуды.
ԱՎՇԱՐՅՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Лимфатическая лейкемия.
ԱՎՈՒՐՉԵՔ, ի (բրբ) 1. Подённая плата. 2. Дневной заработок.
ԱՎՍՎՈՑ, ի 1. Шелест, шуршание. 2. Шипение, шип.
ԱՎՍՏՐԱԼԻԱԿԱՆ, ա. Австралийский.
ԱՎՍՏՐԱԼԻԱՑԻ, ցու Австралиец.
ԱՎՍՏՐԻԱԿԱՆ, ա. Австрийский.
ԱՎՍՏՐԻԱՑԻ, ցու Австриец.
ԱՎՏՈ ՇԱՐԱՍՅՈՒՆ, սյան Автоколонна.
ԱՎՏՈ, տե՛ս Ավտոմեքենա։
ԱՎՏՈԲԵՌՆԻՉ, տե՛ս Ինքնաբեռնիչ:
ԱՎՏՈԲՈՒՍ, ի Автобус.
ԱՎՏՈԲՈՒՍԱՅԻՆ, ա. Автобусный.
ԱՎՏՈԳԱՐԱԺ, տե՛ս Գարաժ։
ԱՎՏՈԳՈՐԾԱՐԱՆ, ի Автозавод.
ԱՎՏՈԴԵՏԱԼ, տե՛ս Ավտոպահեստամաս:
ԱՎՏՈԴՈՂ, ի Автошина.
ԱՎՏՈԿԱՅԱՆ, ի Автостанция.
ԱՎՏՈԿՐՊԱԿ, ի Автолавка.
ԱՎՏՈԿՑԱՆ, ի Автоприцеп.
ԱՎՏՈՀԱՎԱՔԻՉ, ա. Автосборочный. Ավտոհավաքիչ գործարան автосборочный завод.
ԱՎՏՈՃԱՆԱՊԱՐՀ, տե՛ս Ավտոուղի։
ԱՎՏՈՄԱՏ, Автомат.
ԱՎՏՈՄԱՏԱՅԻՆ, ա. 1. Автоматный. 2. Автоматический.
ԱՎՏՈՄԱՏԱՎՈՐ, ի Автоматчик.
ԱՎՏՈՄԱՏԱՑՆԵԼ, ցրի Автоматизировать.
ԱՎՏՈՄԱՏԱՑՈՒՄ, ցման Автоматизация, автоматизирование.
ԱՎՏՈՄԱՏԱՑՎԵԼ, վեց Автоматизироваться.
ԱՎՏՈՄԵՔԵՆԱ, յի Автомашина, автомобиль, машина.
ԱՎՏՈՄԵՔԵՆԱՎԱՐ, տե՛ս Ավտովարորդ։
ԱՎՏՈՄՈԲԻԼ, տե՛ս Ավտոմեքենա։
ԱՎՏՈՄՈԲԻԼԱՅԻՆ, ա. Автомобильный.
ԱՎՏՈՆՈՄ, տե՛ս Ինքնավար։
ԱՎՏՈՆՈՐՈԳՈՂ, 1. ա. Авторемонтный. 2. գ. Авторемонтник.
ԱՎՏՈՆՈՐՈԳՈՒՄ, գման Ремонт автомобилей.
ԱՎՏՈՇԱՐԱՆ, ի Автоколонна.
ԱՎՏՈՇԱՐՔ, ի Автоколонна.
ԱՎՏՈՈՒՂԻ, ղու Автомобильная дорога, шоссе.
ԱՎՏՈՊԱՀԵՍՏԱՄԱՍ, ի Автозапчасть,
ԱՎՏՈՊՈՂՈՏԱ, յի, ներ Автострада.
ԱՎՏՈՋՈԿԱՏ, ի, ներ Автоотряд.
ԱՎՏՈՍԱՀՆԱԿ, ի, ներ, Автосани.
ԱՎՏՈՎԱԶՔ, Ի 1. Автогонки. 2. Автопробег.
ԱՎՏՈՎԱՐՈՐԴ, ի Шофёр, водитель автомобиля.
ԱՎՏՈՎԹԱՐ, Ի Автомобильная авария.
ԱՎՏՈՏԵՍՈՒՉ, ի Автоинспектор.
ԱՎՏՈՏԵՍՉՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Автоинспекция.
ԱՎՏՈՏՆՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Автохозяйство.
ԱՎՏՈՏՐԱԿՏՈՐԱՅԻՆ, ա. Автотракторный.
ԱՎՏՈՏՐԱՆՍՊՈՐՏ, ի Автотранспорт.
ԱՎՏՈՏՐԱՆՍՊՈՐՏԱՅԻՆ, ա. Автотранспортный.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ