1

ԵՊԱՐՔՈՍ, ի (պատմ.) 1. Наместник. 2. Великий визирь.
ԵՊԱՐՔՈՍԱԿԱՆ, ա. Наместнический.
ԵՊԱՐՔՈՍՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (պատմ.) 1. Наместничество. 2. Страна, находящаяся под властью наместника.
ԵՊԵՐԱԿԱՆ, տե՛ս Եպերելի։
ԵՊԵՐԱՆՔ, ի (հնց.) Порицание, осуждение.
ԵՊԵՐԵԼԻ, ա. (հնց.) Предосудительный, достойный осуждения.
ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ, ի (եկեղ.) Епископ.
ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱԿԱՆ, ա. Епископский.
ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՆԻՍՏ ի (եկեղ.) Резиденция епископа.
ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՆՈՑ ի (եկեղ.) Резиденция епископа.
ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՊԵՏ, ի (եկեղ.) Католикос, архипастырь, верховный патриарх.
ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՏՈՒՆ, տան (եկեղ.) Обитель епископа, епархиальный дом.
ԵՊԻՍԿՈՊՈՍԱՐԱՆ, ի (եկեղ.) Обитель епископа, епархиальный дом.
ԵՊԻՍԿՈՊՈՍՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (եկեղ,) 1. Епископство. 2. Епископат.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ