1

ՇՎԱԿԱԼԵԼ, եց Пустить ветки, побеги.
ՇՎԱՀԱՐ, ի Дударь (устар. и обл.).
ՇՎԱՅՏ, ա. Разгульный, развратный.
ՇՎԱՅՏԱԲԱՐ, տե՛ս Շվայտորեն։
ՇՎԱՅՏԱԲԱՐՈ, ա. Разгульный, развратный.
ՇՎԱՅՏԱՆԱԼ, ացա Кутить, вести разгульный образ жизни.
ՇՎԱՅՏԵԼ, եցի 1. Распутничать, распутствовать, развратничать. 2. Растрачивать, растратить.
ՇՎԱՅՏՈՐԵՆ, մ. Разгульно.
ՇՎԱՅՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Кутёж, попойка, разгул.
ՇՎԱՐ, տե՛ս Շիվար։
ՇՎԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ошеломлённость.
ՇՎԱՐԵԼ, եցի Ошеломляться, ошеломиться.
ՇՎԱՐԵՑՆԵԼ, ցրի Ошеломлять, ошеломить, озадачивать, озадачить, огорошивать огорошить (разг.), ошарашивать ошарашить (разг.).
ՇՎԱՐՈՒՄ, րման Огорошивание, ошеломление.
ՇՎԱՐՈՒՆ 1. ա. Ошеломлённый, озадаченный, огорошенный, ошарашенный. 2. մ. Ошеломленно, озадаченно, огорошенно, ошарашенно.
ՇՎԱՑՆԵԼ, ցրի Свистеть, засвистеть, свистнуть, свистать.
ՇՎԱՔ, ի (բրբ.) 1. Тень. 2. Сень (устар.). ♢ Մեկի շվաքի տակ (կամ շվաքով) ապրել жить под чьим-л. покровительством. Մեկի շվաքին խոսել сплетничать о ком-л. Շվաք անել бросать, бросить тень. Շվաքից փախչել избегать (кого-л.).
ՇՎԱՔԱՏՈՒ, ա. 1. Тенистый. 2. Затеняющий.
ՇՎԱՔԱՐԱՆ, ի Тень, тенистое место.
ՇՎԵԴ, տե՛ս Շվեդացի։
ՇՎԵԴԱԿԱՆ, ա. Шведский.
ՇՎԵԴԱՑԻ, ցու Швед.
ՇՎԵԴԵՐԵՆ 1. գ. Шведский язык. 2. ա. Шведский (о языке). 3. մ. По-шведски, на шведском языке.
ՇՎԵԴՈՒՀԻ, հու Шведка.
ՇՎԵՅՑԱՐԱԿԱՆ, ա. Швейцарский.
ՇՎԻ, շվու Свирель, дуда, дудка.
ՇՎԻԱՀԱՐ, ի Дударь (устар. и обл.).
ՇՎԻԿ, ի 1. Свисток. 2. Дудочка.
ՇՎՇՎԱԼ, աց Свистеть, посвистывать.
ՇՎՇՎԱՑՆԵԼ, ցրի 1. Посвистывать. 2. Насвистывать.
ՇՎՇՎՈՑ, ի Свист, посвистывание.
ՇՎՈՑ, ի Свист, свисток.
ՇՎՈՒ, տե՛ս Շվի։
ՇՎՎԱՑՆԵԼ, ցրի Свистеть, свистнуть.
ՇՎՎՈՑ, տե՛ս Շվոց։

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ