1

ՈՍԱՈՒՑՉԱԿԱՆ, ա. Учительский.
ՈՍԻՆ, ա. (հնց.) Пустой, тщетный, суетный.
ՈՍԿԵ, ա. Золотой. ♢ Ոսկե աշուն золотая осень. Ոսկե աստղ золотая звезда. Ոսկե մեդալ золотая медаль. Ոսկե միջին золотая середина. Ոսկե սարեր золотые горы.
ՈՍԿԵԲԱՇ, ա. Золотогривый, златогривый.
ՈՍԿԵԲԱՐԲԱՌ, ա. Красноречивый.
ՈՍԿԵԲԵՐ, ա. Золотоносный.
ՈՍԿԵԲԵՐԱՆ 1. ա. Златоустый. 2. գ. Златоуст. ♢ Հովհաննես Ոսկեբերան Иоанн Златоуст.
ՈՍԿԵԲՈՍՈՐ, ա. Златобагряный, багряно-золотой.
ՈՍԿԵԲՈՐԱԿ, տե՛ս Բորակ։
ՈՍԿԵԳԱԳԱԹ, ա. Златоверхий, (устар.), златоглавый (устар. поэт.).
ՈՍԿԵԳԱՆԳՈՒՐ, ա. Златокудрый (устар. поэт.).
ՈՍԿԵԳԵՂՄ 1. ա. Златорунный. 2. գ. Золотое руно.
ՈՍԿԵԳԵՍ ա. Золотоволосый, златовласый. (устар, поэт.).
ՈՍԿԵԳԻՍԱԿ ա. Золотоволосый, златовласый. (устар, поэт.).
ՈՍԿԵԳՄԲԵԹ, ա. Златоглавый, златоверхий.
ՈՍԿԵԳՈՐԾ, տե՛ս Ոսկերիչ։
ՈՍԿԵԳՈՒՅՆ, ա. Золотистый, золотой, златой (устар. поэт.).
ՈՍԿԵԴԱՐ, ի Золотой век.
ՈՍԿԵԴԵՂԻՆ, ա. Золотисто-жёлтый.
ՈՍԿԵԴԵՂՁԱՆ, տե՛ս Ոսկեգույն։
ՈՍԿԵԴԵՐՁԱՆ, ա. Золототканый, златотканый (устар. поэт.).
ՈՍԿԵԴՐԱՄ, ի 1. Золотая монета. 2. Червонец.
ՈՍԿԵԴՐՈՇ ա. Украшенный золотом.
ՈՍԿԵԴՐՎԱԳ ա. Украшенный золотом.
ՈՍԿԵԵՐԱՆԳ, ա. Золотистый.
ՈՍԿԵԶԱՐԴ, ա. 1. Украшенный, разукрашенный золотом. 2. Позолоченный.
ՈՍԿԵԶԱՐԴԵԼ, եցի 1. Украшать, украсить золотом. Золотить, позолотить.
ՈՍԿԵԶՄՐՈՒԽՏ, ի (հնք.) Хризопраз.
ՈՍԿԵԶՈՒԳԵԼ, տե՛ս Ոսկեզարդել 2 նշան.։
ՈՍԿԵԶՈՒԳՎԵԼ, վեց (հզվդ.) Золотиться, озолотиться.
ՈՍԿԵԶՕԾ, ա. Позолоченный, золочёный, вызолоченный, покрытый позолотой.
ՈՍԿԵԶՕԾԵԼ, եցի Вызолотить, золотить, позолотить.
ՈՍԿԵԶՕԾԻԿ, տե՛ս Ոսկեզօծ։
ՈՍԿԵԶՕԾՎԵԼ, վեց Вызолотиться, золотиться, позолотиться.
ՈՍԿԵԹԵԼ 1. ա. Золототканый. 2. ա. Золотистый. 3. գ. Канитель. ♢ Ոսկեթել մաղեր золотистые волосы.
ՈՍԿԵԹԵՎ ա. Златокрылый, золотокрылый.
ՈՍԿԵԹԵՎԻԿ ա. Златокрылый, золотокрылый.
ՈՍԿԵԹԵՓՈՒԿ, ա. Покрытый золотистой чешуей.
ՈՍԿԵԹՈՒՅՐ, տե՛ս Ոսկեգույն։
ՈՍԿԵԼ, տե՛ս Ոսկեզօծել։
ՈՍԿԵԼԱՐ, ա. Златострунный.
ՈՍԿԵԼՈՒՅՍ, տե՛ս Ոսկեգույն։
ՈՍԿԵԽԱՌՆ, ա. 1. Золотосодержащий. 2. Сметанный с золотом, с примесью золота.
ՈՍԿԵԽՈՒՅԶ, ի Золотоискатель, старатель.
ՈՍԿԵԾԱՂԻԿ, ղկի (բսբ). Хризантема.
ՈՍԿԵԾԱՄ ա. Золотоволосая, златовласая (устар. поэт.), с золотыми косами.
ՈՍԿԵԾԱՄԻԿ ա. Золотоволосая, златовласая (устар. поэт.), с золотыми косами.
ՈՍԿԵԾՈՒՓ, ա. Золотистый, золотой, отливающий золотом.
ՈՍԿԵԿԱԶՄ, ա. В золотом переплёте.
ՈՍԿԵԿԱՆԱՉ, ա. Золотисто-зелёный, жёлто-зелёный.
ՈՍԿԵԿԱՐ, ա. Золотошвейный, златошвейный (устар.), шитый, вышитый, расшитый золотом.
ՈՍԿԵԿԱՐՄԻՐ, ա. Золотисто-красный.
ՈՍԿԵԿԻՐ, ա. Золотоносный. ♢ Ոսկեկիր ավազ золотоносный песок.
ՈՍԿԵԿՈԹ, ա. С золотой рукояткой, ручкой.
ՈՍԿԵԿՈՒՃ, ի (հնք.) Чёрный мрамор о золотистыми прожилками.
ՈՍԿԵԿՈՒՌ, ա. Златокованый.
ՈՍԿԵՀԱՆԴԵՐՁ, ա. Одетый, разодетый в златотканые одежды, парчу.
ՈՍԿԵՀԱՆՈՒՅԹ, ի Золотодобыча, добывание золота.
ՈՍԿԵՀԵՌ, տե՛ս Ոսկեզօծ։
ՈՍԿԵՀԵՐ, տե՛ս Ոսկեծամ։
ՈՍԿԵՀՅՈՒՍ, ա. 1. Золототканый, златотканый (устар. поэт.). 2. Шитый, расшитый золотом.
ՈՍԿԵՀՆՉՅՈՒՆ ա. Звонкий, звучный.
ՈՍԿԵՀՆՉՈՒՆ ա. Звонкий, звучный.
ՈՍԿԵՀՈՒՆՉ ա. Звонкий, звучный.
ՈՍԿԵՀՈՒՌ, ա. 1. Золототканый, златотканый (устар. поэт.). 2. Золотистый, золотой.
ՈՍԿԵՀՈՒՐ, տե՛ս Ոսկեճաճանչ։
ՈՍԿԵՁՈՒԿ, ձկան Золотая рыбка.
ՈՍԿԵՁՈՒՅԼ, ա. Златокованый.
ՈՍԿԵՂԵՆ 1. ա. Золотой. 2. գ. Золотые веши, изделия.
ՈՍԿԵՂԵՆ ա. 1. Золотистый, золотой, отливающий золотом. 2. (փխբ.) Драгоценный, прекрасный, чудный. 3. (բսբ.) Красоднев.
ՈՍԿԵՂԵՆԻԿ ա. 1. Золотистый, золотой, отливающий золотом. 2. (փխբ.) Драгоценный, прекрасный, чудный. 3. (բսբ.) Красоднев.
ՈՍԿԵՂՋՅՈՒՐ, ա. Золоторогий, золоторогий.
ՈՍԿԵՃԱՃԱՆՉ, ա, Золотой, золотистый, лучезарный.
ՈՍԿԵՃԱՄՈՒԿ, տե՛ս Ոսկեհուռ։
ՈՍԿԵՃԱՐՄԱՆԴ, ա. С золотыми застёжками.
ՈՍԿԵՄԱԾ, տե՛ս Ոսկեզօծ։
ՈՍԿԵՄԱՏԵՆԻԿ ի Драгоценная книга.
ՈՍԿԵՄԱՏՅԱՆ ի Драгоценная книга.
ՈՍԿԵՄՈԼ 1, ա. Златолюбивый (устар.). 2. գ. Златолюбец (устар.).
ՈՍԿԵՄՈԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Златолюбие.
ՈՍԿԵՆԱԽՇ, ա. Украшенный, разукрашенный золотом.
ՈՍԿԵՆՇՈՒՅԼ, տե՛ս Ոսկեճաճանչ։
ՈՍԿԵՇԱԼԱԿ, ի (բրբ.) Девочка, после которой рождается мальчик.
ՈՍԿԵՇԱՐ, տե՛ս Ոսկեհուր։
ՈՍԿԵՇԱՓԱՂ, տե՛ս Ոսկեփայլ։
ՈՍԿԵՇՂԹԱ, ի Золотая цепь.
ՈՍԿԵՇՈՂ, ա. Золотой, золотистый, сверкающий золотом.
ՈՍԿԵՊԱՏ, ա. Покрытый эолотом, позолоченный, выволоченный.
ՈՍԿԵՋՈՒՐ 1. գ. Позолота. 2. ա. Позолоченный, вызолоченный.
ՈՍԿԵՋՐԵԼ, եցի Золотить, позолотить, вызолотить.
ՈՍԿԵՋՐՈՒՄ, րման Золочение.
ՈՍԿԵՋՐՎԵԼ, վեց Золотиться, позолотиться, вызолотиться.
ՈՍԿԵՍԱՐ, տե՛ս Ոսկեզարդ 1 նշան.։
ՈՍԿԵՎԱՌ, ա. 1. Сверкающий, горящий золотом. 2. Роскошный.
ՈՍԿԵՎՈՐ, ա. Золотой, золотистый, позолочёкный.
ՈՍԿԵՎՈՐԵԼ, եցի Золотить, позолотить.
ՈՍԿԵՎՈՐԻԿ, տե՛ս Ոսկևոր։
ՈՍԿԵՎՈՐՎԵԼ, վեց Золотиться, позолотиться.
ՈՍԿԵՏՈՒՏ ի (կենդբ.) Златогузка.
ՈՍԿԵՏՏՈՒՆ ի (կենդբ.) Златогузка.
ՈՍԿԵՐԱԿ, ի (հնք.) Золотоносная «ила, золотая жила.
ՈՍԿԵՐԱՆԳ, տե՛ս Ոսկեգույն։
ՈՍԿԵՐԻՉ, րչի Ювелир, золотых дел мастер.
ՈՍԿԵՐՈՏԻ, տու Скелет, кости.
ՈՍԿԵՐՈՏԻՔ, ի Скелет, кости.
ՈՍԿԵՐՉԱԿԱՆ, ա. Ювелирный.
ՈՍԿԵՐՉՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ювелирное дело, ремесло ювелира.
ՈՍԿԵՑՈԼ, տե՛ս Ոսկեփայլ։
ՈՍԿԵՑՈԼՈՒՆ տե՛ս Ոսկեփայլ։
ՈՍԿԵՑՈԼՔ տե՛ս Ոսկեփայլ։
ՈՍԿԵՓԱՅԼ, ա. Золотой, золотистый, отливающий золотом.
ՈՍԿԵՓԵՏՈՒՐ, ա. 1. Златопёрый. 2. Украшенный золотыми кистями.
ՈՍԿԵՔԱՐ, ի (հնք.) Хризолит.
ՈՍԿԻ 1. գ. Золото. 2. գ. Золотая монета, золотой. 3. ա. Золотой. Ոսկի խոսքեր золотые слова. Ոսկու արդյունաբերություն золотопромышленность. Ոսկու հանքեր прииски. ♢ Ոսկի բզեզ золотой жук. Ոսկի հորթ золотой телец. Ոսկու մեջ լողալ купаться в золоте. Ոսկու հանք золотое дно. Ոսկու պարկ золотой мешок. Ոսկի ապարանջան ունենալ быть мастером своего дела, иметь золотые руки.
ՈՍԿԻՆՈՑ, ի (արևմտհ.) Золотая монета, золотой.
ՈՍԿՅԱ, տե՛ս Ոսկե։
ՈՍԿՈՌ, տե՛ս Ոսկոր։
ՈՍԿՈՐ, կրի Кость. Ոսկորն ու կաշին մնաց, Ոսկորն է մնացել остались кожа да кости. Ոսկոր կրծող нищий, попрошайка. Ոսկոր գցել առաջը затыкать, заткнуть глотку (подачкой, взяткой и т. п.). Մինչև ոսկորները թրջվել промокнуть до костей. Մինչև ոսկորները սառչել промёрзнуть до костей.
ՈՍԿՈՐԻԿ, ի 1. Косточка. 2. Обломок кости.
ՈՍԿՈՐՈՏ, տե՛ս Ոսկրոտ։
ՈՍԿՈՒՆ 1. տե՛ս Ոսկեղեն! 2. տե՛ս Ոսկեգույն։ 3. տե՛ս Ոսկեհնչուն։
ՈՍԿՐ, ի Кость.
ՈՍԿՐԱԲԱՆ, ի Остеолог.
ՈՍԿՐԱԲԱՆԱԿԱՆ, из. Остеологический.
ՈՍԿՐԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Остеология.
ՈՍԿՐԱԲՈՒՅԺ, ի Костоправ.
ՈՍԿՐԱԳԻՏԱԿԱՆ, տե՛ս Ոսկրաբանական։
ՈՍԿՐԱԳՈՅԱՑՈՒՄ, ցման (բժշկ.) Костеобразование, образование кости.
ՈՍԿՐԱԹԱՂԱՆԹ, ի (կզմխս.) Надкостница.
ՈՍԿՐԱԼՅՈՒՐ, ի Костная мука.
ՈՍԿՐԱԽՈՌՈՉ, Ի Костная полость.
ՈՍԿՐԱԽՏ, ի (բժշկ.) Костный туберкулёз.
ՈՍԿՐԱԾՈՒԾ, ի Костный МОЗГ.
ՈՍԿՐԱԿԱԶՄ, ի (կզմխս.) Состав костей.
ՈՍԿՐԱՀԱՆ, ա. Без костей. ♢ Ոսկրահան անել отделять, отделить мясо от костей.
ՈՍԿՐԱՀԱՏ, ա. Покрытый костью, костными пластинками.
ՈՍԿՐԱՀԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Остеотомия.
ՈՍԿՐԱՀՅՈՒԹ, ի Костная жидкость.
ՈՍԿՐԱՄԻԶԱՅԻՆ, ա. Надкостничный.
ՈՍԿՐԱՄԻԶՆ, տե՛ս Ոսկրաթաղանթ։
ՈՍԿՐԱՄԿԱՆԱՅԻՆ, ա. Костно-мышечный.
ՈՍԿՐԱՅԻՆ, ա. Костный, костяной. Ոսկրային հյուսվածք костная ткань. Ոսկրային յուղ костный жир.
ՈՍԿՐԱՆԱԼ, ացավ 1. Костенеть, закостенеть, окостенеть. 2. (փխբ.) Закоснеть, закоренеть. 3. (փխբ.) Отощать, исхудать.
ՈՍԿՐԱՆՄԱՆ, ա. Подобный кости.
ՈՍԿՐԱՆՅՈՒԹ, ի Костное вещество.
ՈՍԿՐԱՇԱՐ տե՛ս Ողնաշար։
ՈՍԿՐԱՇԱՐՔ տե՛ս Ողնաշար։
ՈՍԿՐԱՊԻՆԴ, ա. Крепкий, здоровый, ядрёный (прост.).
ՈՍԿՐԱՋՈՒՅԼ, ա. Костяной, сделанный, приготовленный, вырезанный из кости.
ՈՍԿՐԱՑԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Закостенелость, окостенелость.
ՈՍԿՐԱՑՈՒՄ, ցման Закостенение, окостенение.
ՈՍԿՐԱՓՈՇԻ, շու Костная мука.
ՈՍԿՐԱՓՈՒՏ, տե՛ս Ոսկրափտում։
ՈՍԿՐԱՓՏՈՒՄ, ի (բժշկ.) Кариес, костоеда.
ՈՍԿՐԵ ա. Костяной, изготовленный из кости.
ՈՍԿՐԵՂԵՆ ա. Костяной, изготовленный из кости.
ՈՍԿՐԻԿ, ի Косточка.
ՈՍԿՐԿՈՒԼ, ի (կենդբ.) Орёл-ягнятник.
ՈՍԿՐՅԱ, տե՛ս, Ոսկրե։
ՈՍԿՐՈՏ, ա. Костистый, костлявый.
ՈՍԿՐՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Костистость, костлявость.
ՈՍԿՐՈՒՂԵՂ ի Костный мозг.
ՈՍԿՐՈՒՏ, տե՛ս Ոսկրոտ։
ՈՍՈԽ, ի Враг, неприятель, недруг.
ՈՍՊ, ի (բսբ.) Чечевица. ♢ Ոսպ չի թրջվի բերանում болтливый, болтун, трепач.
ՈՍՊԱԹԱՆ ի Чечевичная похлёбка, чечевичный суп.
ՈՍՊԱԽԱՇՈՒ ի Чечевичная похлёбка, чечевичный суп.
ՈՍՊԱՁԵՎ, ա. Чечевицеобразный.
ՈՍՊԱՃԱՇ տե՛ս Ոսպաթան։
ՈՍՊԱՊՈՒՐ տե՛ս Ոսպաթան։
ՈՍՊԵ, ա. Чечевичный. ♢ Ոսպե ապուր чечевичная похлёбка. Ոսպե ապուրով ծախել՝ զիփել продать, уступить за чечевичную похлёбку, за горшок чечевицы.
ՈՍՊԻԿ, ի Чечевичка.
ՈՍՊՆԱՊԱԿԻ կու 1. Линза. 2. Хрусталик.
ՈՍՊՆՅԱԿ կու 1. Линза. 2. Хрусталик.
ՈՍՊՆՈՏ, տե՛ս Պեպենոտ։
ՈՍՏ, ի 1. Ветвь, ветка, лоза. 2. Сук, сучок. 3. Побег.
ՈՍՏԱԲԵԿ, տե՛ս Ոստակոտոր։
ՈՍՏԱԽԻՏ, ա. 1. Ветвистый, развесистый. 2. Суковатый, сучковатый.
ՈՍՏԱԿԱԼԵԼ, եց Ветвиться.
ՈՍՏԱԿՈՏՈՐ, ա. Лишённый ветвей, побегов.
ՈՍՏԱՅՆ, ի 1. Паутина. 2. (հնց.) Ткацкий станок. 3. (հնց.) Пряжа. ♢ Ոստայն հյուսել опутывать, опутать паутиной.
ՈՍՏԱՅՆԱԳՈՐԾ, տե՛ս Ոստայնանկ։
ՈՍՏԱՅՆԱԳՈՐԾԵԼ, տե՛ս Ոստայնանկել։
ՈՍՏԱՅՆԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ոստայնանկություն։
ՈՍՏԱՅՆԱԹԵԼ, ի Паутина, паутинка.
ՈՍՏԱՅՆԱՆԿ, ի Ткач.
ՈՍՏԱՅՆԱՆԿԵԼ, եցի 1. Ткать, выткать, соткать. 2. Прясть.
ՈՍՏԱՅՆԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ткачество, тканьё.
ՈՍՏԱՅՆԱՆԿՈՒՄ, կման Ткачество, тканьё.
ՈՍՏԱՅՆԱՊԱՏ, ա. Паутинистый, покрытый, затянутый паутиной.
ՈՍՏԱՅՆԱՏԻԶ, տզի (կենդբ.) Паутинный клещик.
ՈՍՏԱՅՆԱՑԱՆՑ, ի Паутина.
ՈՍՏԱՆ, ի (հնց.) 1. Престольный град, столица. 2. Центр удела, края. 3. Крупный город. 4. (արևմտհ.) Поселок. ♢ Ոստան գունդ гвардейский (дворянский) полк.
ՈՍՏԱՆԻԿ (հնց.) 1. գ. Житель, столицы, удельного города. 2. ա. Родовитый, знатный, дворянский. 3. գ. Придворный.
ՈՍՏԱՊԱՏՎԱՍՏ, ի (գյուղտնտ.) Черенкование.
ՈՍՏԱՌԱՏ Суковатый, сучковатый. 2. Ветвистый.
ՈՍՏԱՎՈՐ Суковатый, сучковатый. 2. Ветвистый.
ՈՍՏԵՀԱՏ, 1. գ. Один из сортов винограда, используемый в виноделии. 2. ա. С золотыми, золотистыми зёрнами, зёрнышками.
ՈՍՏԵՀԱՏԻԿ, 1. գ. Один из сортов винограда, используемый в виноделии. 2. ա. С золотыми, золотистыми зёрнами, зёрнышками.
ՈՍՏԻԿ, ի 1. Сучок, сучочек. 2. Веточка.
ՈՍՏԻԿԱՆ, ի 1. Полицейский. 2. (պատմ.) Арабский наместник в Армении.
ՈՍՏԻԿԱՆԱԿԱՆ, ա. Полицейский.
ՈՍՏԻԿԱՆԱՊԵՏ, ի Полицеймейстер, полицмейстер, префект.
ՈՍՏԻԿԱՆԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Полицеймейстерство, полицмейстерство, префектура.
ՈՍՏԻԿԱՆԱՏՈՒՆ, տան Полицейское управление, префектура.
ՈՍՏԻԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Полиция. 2. (պատմ.) Наместничество.
ՈՍՏԻՆ 1. ա. Неполивной, неорошаемый, богарный. 2. գ. Богар. 3. ա. Живущий на суше. ♢ Ոստին օձ змея, живущая на суше.
ՈՍՏՂ, ի 1. Сук. 2. Сучок, остаток ветви.
ՈՍՏՂՈՏ, տե՛ս Կոստղոտ։
ՈՍՏՂՈՏՈՒԹՅՈՒՆ տե՛ս Կոստղոտություն։
ՈՍՏՅՈՒՆ, ի 1. Скачок, прыжок, поскок. 2. (փխբ.) Полёт. ♢ Ոստյուն գործել совершать, совершить скачок, прыжок.
ՈՍՏՅՈՒՆԱՆՄԱՆ, ա. Скачкообразный.
ՈՍՏՆԱԿ, ի (սպորտ.) Трамплин.
ՈՍՏՆԱԿԱՑԱՏԿ ի (սպորտ.) Прыжок с трамплина.
ՈՍՏՆԱՑԱՏԿ ի (սպորտ.) Прыжок с трамплина.
ՈՍՏՆԵԼ, եցի Прыгать, прыгнуть, подпрыгнуть, скакать, скакнуть, делать, сделать, совершать, совершить скачок, прыжок.
ՈՍՏՆՈՒԼ, տե՛ս Ոստնել։
ՈՍՏՈՍՏԱԼ, ացի Прыгать, скакать, подпрыгивать, подскакивать, делать, совершать скачки, прыжки.
ՈՍՏՈՍՏԵԼ, եցի Прыгать, скакать, подпрыгивать, подскакивать, делать, совершать скачки, прыжки.
ՈՍՏՈՍՏՅՈՒՆ, ի Подпрыгивание, подскакивание.
ՈՍՏՈՍՏՈՒՄ, տման Подпрыгивание, подскакивание.
ՈՍՏՈՍՏՈՒՆ, ա. 1. Подпрыгивающий, подскакивающий. 2. (փխբ.) Неровный, сбивчивый, путаный.
ՈՍՏՈՏ, տե՛ս Ոստավոր։
ՈՍՏՈՒՄ, տե՛ս Ոստյուն։
ՈՍՏՐԵ, ի (կենդբ.) Устрица.
ՈՍՏՐԵԲՈՒԾԱԿԱՆ, ա. Устричный, относящийся к разведению устриц.
ՈՍՏՐԵԲՈՒԾԱՐԱՆ, ի Салок для разведения устриц.
ՈՍՏՐԵԲՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Выращивание, разведение устриц.
ՈՍՏՐԵԿԵՐ 1. ա. Питающийся устрицами. 2. գ. Любитель устриц.
ՈՍՏՐԵՎԱՃԱՌ, ի Продавец устриц.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ