ՀԱՅԵՐԵՆ-ՌՈՒՍԵՐԵՆ Армяно-Русский
словарь общеупотребительных слов, научная, техническая, общественно-политическая терминология
ԱՂ
Ա +-
Բ +-
Գ +-
Դ +-
Ե +-
Զ +-
Է +-
Ը
Թ +-
Ժ +-
Ի +-
Լ +-
Խ +-
Ծ +-
Կ +-
Հ +-
Ձ +-
Ղ +-
Ճ +-
Մ +-
Յ
Ն +-
Շ +-
Ո +-
Չ +-
Պ +-
Ջ +-
Ռ +-
Ս +-
Վ +-
Տ +-
Ր
Ց +-
ՈՒ +-
Փ +-
Ք +-
Օ +-
Ֆ +-
Website menu
Ա1
Ա2
ԱԱ
ԱԲ
ԱԳ
ԱԴ
ԱԵ
ԱԶ
ԱԹ
ԱԺ
ԱԼ
ԱԽ
ԱԾ
ԱԿ
ԱՀ
ԱՂ
ԱՃ
ԱՄ
ԱՅ
ԱՆ
ԱՇ
ԱՈ
ԱՉ
ԱՊ
ԱՋ
ԱՌ
ԱՍ
ԱՎ
ԱՏ
ԱՐ
ԱՓ
ԱՔ
ԱՖ
ԲԱ
ԲԴ
ԲԵ
ԲԶ
ԲԹ
ԲԺ
ԲԻ
ԲԼ
ԲԽ
ԲԾ
ԲԿ
ԲՀ
ԲՂ
ԲՄ
ԲՅ
ԲՆ
ԲՇ
ԲՈ
ԲՋ
ԲՌ
ԲՍ
ԲՎ
ԲՏ
ԲՐ
ԲՑ
ԲՔ
ԲՕ
ԳԱ
ԳԲ
ԳԳ
ԳԴ
ԳԵ
ԳԶ
ԳԹ
ԳԺ
ԳԻ
ԳԼ
ԳԽ
ԳԾ
ԳՀ
ԳՂ
ԳՄ
ԳՅ
ԳՆ
ԳՈ
ԳՉ
ԳՋ
ԳՌ
ԳՍ
ԳՎ
ԳՏ
ԳՐ
ԳՑ
ԳՕ
ԴԱ
ԴԴ
ԴԵ
ԴԶ
ԴԸ
ԴԺ
ԴԻ
ԴԽ
ԴՀ
ԴՂ
ԴՄ
ԴՅ
ԴՆ
ԴՇ
ԴՈ
ԴՊ
ԴՌ
ԴՍ
ԴՐ
ԴՑ
ԴՔ
ԵԲ
ԵԳ
ԵԴ
ԵԶ
ԵԹ
ԵԼ
ԵԿ
ԵՂ
ԵՄ
ԵՆ
ԵՊ
ԵՌ
ԵՍ
ԵՎ
ԵՏ
ԵՐ
ԵՓ
ԶԱ
ԶԲ
ԶԳ
ԶԵ
ԶԶ
ԶԸ
ԶԻ
ԶԼ
ԶԽ
ԶԿ
ԶՂ
ԶՄ
ԶՆ
ԶՈ
ԶՌ
ԶՍ
ԶՎ
ԶՏ
ԶՐ
ԶՕ
Է1
Է2
ԷԱ
ԷԲ
ԷԳ
ԷԴ
ԷԶ
ԷԹ
ԷԺ
ԷԼ
ԷԾ
ԷԿ
ԷՀ
ԷՄ
ԷՅ
ԷՆ
ԷՇ
ԷՈ
ԷՊ
ԷՋ
ԷՍ
ԷՎ
ԷՏ
ԷՐ
ԷՔ
ԷՖ
ԹԱ
ԹԵ
ԹԶ
ԹԸ
ԹԹ
ԹԻ
ԹԼ
ԹԽ
ԹՂ
ԹՄ
ԹՅ
ԹՆ
ԹՇ
ԹՈ
ԹՊ
ԹՋ
ԹՌ
ԹՍ
ԹՎ
ԹՐ
ԹՓ
ԹՔ
ԺԱ
ԺԵ
ԺԺ
ԺԻ
ԺԼ
ԺԽ
ԺՅ
ԺՆ
ԺՇ
ԺՈ
ԺՊ
ԺՐ
Ի1
Ի2
ԻԲ
ԻԳ
ԻԴ
ԻԶ
ԻԺ
ԻԼ
ԻԾ
ԻՀ
ԻՂ
ԻՄ
ԻՆ
ԻՇ
ԻՈ
ԻՋ
ԻՌ
ԻՍ
ԻՏ
ԻՐ
ԻՑ
ԼԱ
ԼԵ
ԼԶ
ԼԻ
ԼԼ
ԼԽ
ԼԾ
ԼԿ
ԼՀ
ԼՂ
ԼՃ
ԼՄ
ԼՅ
ԼՆ
ԼՈ
ԼՊ
ԼՌ
ԼՍ
ԼՎ
ԼՐ
ԼՑ
ԼՓ
ԼՔ
ԽԱ
ԽԵ
ԽԶ
ԽԸ
ԽԹ
ԽԺ
ԽԻ
ԽԼ
ԽԽ
ԽԾ
ԽՂ
ԽՃ
ԽՄ
ԽՅ
ԽՆ
ԽՇ
ԽՈ
ԽՉ
ԽՊ
ԽՌ
ԽՍ
ԽՏ
ԽՐ
ԽՑ
ԽՓ
ԾԱ
ԾԵ
ԾԸ
ԾԻ
ԾԼ
ԾԽ
ԾԾ
ԾԿ
ԾՂ
ԾՄ
ԾՅ
ԾՆ
ԾՈ
ԾՊ
ԾՌ
ԾՎ
ԾՏ
ԾՐ
ԾՓ
ԾՔ
ԿԱ
ԿԵ
ԿԶ
ԿԹ
ԿԻ
ԿԼ
ԿԽ
ԿԾ
ԿԿ
ԿՂ
ԿՃ
ԿՄ
ԿՅ
ԿՆ
ԿՇ
ԿՈ
ԿՉ
ԿՊ
ԿՌ
ԿՍ
ԿՎ
ԿՏ
ԿՐ
ԿՑ
ԿՔ
ՀԱ
ՀԵ
ՀԶ
ՀԸ
ՀԻ
ՀԼ
ՀԾ
ՀՂ
ՀՄ
ՀՅ
ՀՆ
ՀՈ
ՀՊ
ՀՌ
ՀՍ
ՀՏ
ՀՐ
ՀՕ
ՁԱ
ՁԳ
ՁԵ
ՁԷ
ՁԻ
ՁԿ
ՁՁ
ՁՂ
ՁՄ
ՁՅ
ՁՆ
ՁՈ
ՁՍ
ՁՎ
ՁՐ
ՁՔ
ՂԱ
ՂԵ
ՂԸ
ՂԺ
ՂԻ
ՂԼ
ՂՄ
ՂՇ
ՂՈ
ՂՊ
ՂՌ
ՂՍ
ՂՐ
ՃԱ
ՃԳ
ՃԵ
ՃԶ
ՃԸ
ՃԹ
ՃԻ
ՃԼ
ՃԽ
ՃԿ
ՃՂ
ՃՃ
ՃՄ
ՃՅ
ՃՆ
ՃՇ
ՃՈ
ՃՉ
ՃՊ
ՃՌ
ՃՍ
ՃՎ
ՃՏ
ՃՐ
ՃՔ
ՄԱ
ՄԳ
ՄԵ
ՄԶ
ՄԸ
ՄԹ
ՄԺ
ՄԻ
ՄԼ
ՄԽ
ՄԿ
ՄՂ
ՄՅ
ՄՆ
ՄՇ
ՄՈ
ՄՌ
ՄՍ
ՄՏ
ՄՐ
ՆԱ
ՆԵ
ՆԶ
ՆԺ
ՆԻ
ՆԽ
ՆԿ
ՆՀ
ՆՄ
ՆՅ
ՆՆ
ՆՇ
ՆՈ
ՆՊ
ՆՌ
ՆՍ
ՆՎ
ՆՐ
ՆՔ
ՇԱ
ՇԵ
ՇԹ
ՇԻ
ՇԼ
ՇԽ
ՇԿ
ՇՀ
ՇՂ
ՇՄ
ՇՅ
ՇՆ
ՇՇ
ՇՈ
ՇՉ
ՇՊ
ՇՌ
ՇՎ
ՇՏ
ՇՐ
ՇՓ
ՇՔ
Ո1
Ո2
ՈԱ
ՈԳ
ՈԴ
ՈԶ
ՈԹ
ՈԼ
ՈԽ
ՈՀ
ՈՂ
ՈՃ
ՈՄ
ՈՆ
ՈՉ
ՈՋ
ՈՌ
ՈՍ
ՈՎ
ՈՏ
ՈՐ
ՈՒ
ՈՔ
Չ1
Չ2
ՉԱ
ՉԲ
ՉԳ
ՉԵ
ՉԷ
ՉԸ
ՉԹ
ՉԻ
ՉԼ
ՉԽ
ՉԿ
ՉՀ
ՉՂ
ՉՄ
ՉՆ
ՉՈ
ՉՊ
ՉՌ
ՉՍ
ՉՎ
ՉՏ
ՉՐ
ՉՓ
ՉՔ
ՊԱ
ՊԵ
ՊԶ
ՊԺ
ՊԻ
ՊԼ
ՊԿ
ՊՂ
ՊՃ
ՊՅ
ՊՆ
ՊՇ
ՊՈ
ՊՉ
ՊՊ
ՊՌ
ՊՍ
ՊՏ
ՊՐ
ՋԱ
ՋԳ
ՋԵ
ՋԻ
ՋԼ
ՋԽ
ՋՀ
ՋՂ
ՋՆ
ՋՈ
ՋՎ
ՋՐ
ՌԱ
ՌԵ
ՌԻ
ՌԽ
ՌՄ
ՌՆ
ՌՈ
ՍԱ
ՍԳ
ՍԵ
ՍԹ
ՍԻ
ՍԼ
ՍԽ
ՍԿ
ՍՂ
ՍՄ
ՍՅ
ՍՆ
ՍՈ
ՍՊ
ՍՌ
ՍՍ
ՍՎ
ՍՏ
ՍՐ
ՍՓ
ՍՔ
Սև
ՍՖ
ՎԱ
ՎԵ
ՎԶ
ՎԹ
ՎԺ
ՎԻ
ՎԼ
ՎԽ
ՎԿ
ՎՀ
ՎՃ
ՎՆ
ՎՇ
ՎՈ
ՎՌ
ՎՍ
ՎՏ
ՎՐ
ՏԱ
ՏԳ
ՏԴ
ՏԵ
ՏԶ
ՏԺ
ՏԻ
ՏԼ
ՏԽ
ՏԿ
ՏՀ
ՏՁ
ՏՂ
ՏՄ
ՏՆ
ՏՈ
ՏՊ
ՏՌ
ՏՎ
ՏՏ
ՏՐ
ՏՔ
Ց1
Ց2
ՑԱ
ՑԳ
ՑԵ
ՑԻ
ՑԼ
ՑՄ
ՑՆ
ՑՈ
ՑՊ
ՑՌ
ՑՎ
ՑՏ
ՑՐ
ՑՑ
ՑՓ
ՑՔ
ՓԱ
ՓԵ
ՓԸ
ՓԹ
ՓԻ
ՓԼ
ՓԽ
ՓՂ
ՓՅ
ՓՆ
ՓՇ
ՓՈ
ՓՉ
ՓՌ
ՓՍ
ՓՏ
ՓՐ
ՓՔ
ՓՕ
ՔԱ
ՔԵ
ՔԸ
ՔԹ
ՔԻ
ՔԼ
ՔԾ
ՔՂ
ՔՄ
ՔՅ
ՔՆ
ՔՇ
ՔՈ
ՔՉ
ՔՋ
ՔՌ
ՔՍ
ՔՎ
ՔՐ
ՔՑ
ՕԱ
ՕԲ
ՕԳ
ՕԴ
ՕԶ
ՕԹ
ՕԺ
ՕԼ
ՕԽ
ՕԾ
ՕԿ
ՕՀ
ՕՁ
ՕՂ
ՕՃ
ՕՄ
ՕՆ
ՕՇ
ՕՊ
ՕՋ
ՕՍ
ՕՎ
ՕՏ
ՕՐ
ՕՔ
ՖԱ
ՖԵ
ՖԹ
ՖԻ
ՖԼ
ՖՇ
ՖՈ
ՖՌ
ՖՍ
ՖՏ
ՖՐ
museums
Музеи Еревана (справочник)
Представители национальной истории и культуры
Museums, art galleries of Armenia ( directory )
Exhibitions( directory )
Հայաստանի թանգարաններ
Краткий обзор истории культуры
Декоративно-прикладное искусство
library
Գրադարաններ
Ժամանակագրություն
Մշակույթ ժողովրդական կրթություն
Classical armenian writers
Election monitoring website
Армяне (Магда Нейман)
Живопись
Հայոց պատմության էջեր իտալական նկարչությունում
Архитектура
Армянская кухня
theatres
Theatres ( directory )
О музыке
Երգեր. (խոսք եւ երաժշտ.)
childrens
Шахматы
Детские рисунки
Кроссворды
национальные костюмы
Вышивки
Online конструктор фотографий
Contacts
Для поиска напишите слово (полное или часть) по-русски или по-армянски.
Search
AA
aa
Aa
in the title or description
ԱՂ, ի 1. Соль, хлористый натрий, поваренная соль. 2. Соль, химическое вещество (продукт полного или частичного замещения водорода кислоты металлом). 3. (փխբ.) Соль, сущность чего-либо. Կյանքի աղը соль жизни. ◊ Աղ անել посолить, приправить солью. Աղ(ը) դնել засолить. Աղը լացէեղել соль отсырела. Աղն է պակաս կամ մաղը (ասացված) чего-нибудь не хватает, в чём-нибудь нужда. Աղն ու անալին իրարից չջոկել ни бельмеса не знать; не понимать, не смыслить; ни бе ни ме, ни кукареку (прост.). Աղ ու լեղի горесть, печаль, скорбь, горечь. Աղ ու հաց, տե՛ս Աղուհաց: Աղ ու հաց. սիրտը բաց (առած) чем богаты, тем и рады. Աղ ու հացով մարդ хлебосол.
ԱՂԱ, յի (հնց.) Хозяин, барин, богатый человек, ага.
ԱՂԱԲԼԻԹ, ի (բրբ., հնց.) Солёная лепёшка, которую согласно обряду юноши и девушки съедали в пятницу накануне праздника святого Саркиса, чтобы увидеть во сне суженого или суженую.
ԱՂԱԲՌՆՎԱԾՔ, ի Соленье.
ԱՂԱԳՈՐԾ, ի Солевар.
ԱՂԱԳՈՐԾԱԿԱՆ, ա. Солеваренный, солепромышленный.
ԱՂԱԳՈՐԾԱՐԱՆ, ի Солеварня, солеваренный, солевой завод.
ԱՂԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солеварение, соледобывание.
ԱՂԱԴԻՄԱՑԿՈՒՆ, ա. Солестойкий, солевыносливый. Աղադիմացկուն բույսեր солевыносливые (солестойкие) растения.
ԱՂԱԴԻՄԱՑԿՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солестойкость, солевыносливость.
ԱՂԱԶԵՐԾ, ա. Обессоленный.
ԱՂԱԶԵՐԾԵԼ, եցի Обессоливать, обессолить.
ԱՂԱԶԵՐԾՈՒՄ, ծման Обессоливание.
ԱՂԱԶԵՐԾՎԵԼ, վեց Обессоливаться, обессолиться.
ԱՂԱԶՈՒՐԿ, ա. Пресный.
ԱՂԱԹԱՍ, տե՛ս Աղաման,
ԱՂԱԹԹՈՒ, թթվի (քիմ.) Соляная кислота.
ԱՂԱԹԹՎԱՅԻՆ, ա. Солянокислый.
ԱՂԱԼ, ացի 1. Молоть, смолоть. Սուրճ աղալ молоть кофе. 2. (փխբ.) Жевать.
ԱՂԱԽԻՆ, խնի Служанка, прислуга, горничная.
ԱՂԱԽՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Исполнение обязанностей служанки, прислуживание.
ԱՂԱԾԻՆ, ծնի (քիմ.) Галоген, галоид.
ԱՂԱԾՈ 1. գ. Соленье. 2. ա. Засоленный.
ԱՂԱԿԵՐՊՆԵՐ, ի (քիմ.) Галоиды.
ԱՂԱՀԱՄ 1. ա. Солёный. 2. գ. Вкус соли.
ԱՂԱՀԱՆՔ, ի Соляные копи, солеломня.
ԱՂԱՀԱՐԿ, ի (պատմ.) Налог на соль.
ԱՂԱՀՄԱՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Гаданье на соли.
ԱՂԱՀՈՐ, ի Соляная шахта.
ԱՂԱՂ, ի Танин.
ԱՂԱՂԱԿ, ի Крик, шум, гвалт, галдёж. Աղաղակ բարձրացնել галдеть, поднять крик, шум.
ԱՂԱՂԱԿԵԼ, եցի Кричать, вопить, галдеть.
ԱՂԱՂԱԿԵՂԵՎ, ի Дубильное корьё.
ԱՂԱՂԱՅԻՆ, ա. Дубильный.
ԱՂԱՂԱՆՅՈՒԹ, ի Дубитель, дубильное вещество.
ԱՂԱՂԱՐԱՆ, ի (մսնգ.) Дубильня.
ԱՂԱՂԵԼ, եցի (մսնգ.) Дубить, выдубить. Կաշի աղաղել дубить кожу.
ԱՂԱՂՈՐԴ, ի Дубильщик.
ԱՂԱՂՈՑ, ի Дубильный чан, дубильная яма.
ԱՂԱՂՈՒՄ, ղման (մսնգ.) Дубление.
ԱՂԱՂՎԵԼ, վեց Дубиться, выдубиться. ◊ Քիթը աղաղվեց спесь сбита с кого-либо.
ԱՂԱՄԱՆ, ի Солонка.
ԱՂԱՅԱԲԱՐ, մ. По-барски.
ԱՂԱՅԱԿԱՆ, ա. Барский, господский.
ԱՂԱՅԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Барственность, барские привычки.
ԱՂԱՅԱՎԱՐԻ, տե՛ս Աղայաբար։
ԱՂԱՅԻՆ, ա. 1. Соляной, солевой, относящийся к соли. Աղային շերտեր соляные пласты. Աղային լուծույթ солевой раствор. 2. Соляной, содержащий соль.
ԱՂԱՅՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солёность.
ԱՂԱՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Барство, барские привычки, манеры. ◊ Աղայություն անել барствовать.
ԱՂԱՆԴ, ի 1. Ересь. 2. Секта.
ԱՂԱՆԴԱՅԻՆ, ա. (եկեղ.) Еретический, еретичный.
ԱՂԱՆԴԱՊԱՇՏ, տե՛ս Աղանդավոր։
ԱՂԱՆԴԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (եկեղ.) Сектантство.
ԱՂԱՆԴԱՊԵՏ, ի (եկեղ.) Ересиарх.
ԱՂԱՆԴԱՎՈՐ, ի (եկեղ.) Сектант, еретик.
ԱՂԱՆԴԱՎՈՐԱԿԱՆ, ա. (եկեղ.) 1. Сектантский, еретический Աղանդավորական համայնք сектантская община Աղանդավորական գրքեր еретические (неканонические) книги. 2. տե՛ս Աղանդավոր։
ԱՂԱՆԴԱՎՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Աղանդավորություն 2 նշան.։
ԱՂԱՆԴԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (եկեղ.) 1. Сектантство, ересь, еретичество (церк.). 2. (հվքկն.) Сектанты, еретичество (прост.).
ԱՂԱՆԴԵՐ, ի Десерт.
ԱՂԱՆԴԵՐԱՅԻՆ, ա. Десертный. Աղանդերային սպասք десертный прибор.
ԱՂԱՆՁ, ի Смесь поджаренных зёрен пшеницы, конопли, кунжута, гороха, иногда с добавлением изюма, подаваемое на десерт, агандз. ◊ Աղանձ դառնալ՝ լինել иссушиться, высушиться. Աղանձ դարձնել иссушить, высушить.
ԱՂԱՆՁԵԼ, եցի 1. Жарить (зёрна пшеницы, конопли и т. д.). 2. Пересушить, пережарить. 3. տե՛ս Բովել: 4. (փխբ.) Иссушить.
ԱՂԱՆՁՈՒՄ, ձման Жаренье (зёрен пшеницы, конопли и т. д.).
ԱՂԱՆՁՎԵԼ, վեց 1. Жариться (о зёрнах пшеницы, конопли и т. д.). 2. Пересыхать, пересохнуть, иссушиться, иссыхать, иссохнуть. ◊ Բերանն աղանձվել է во рту пересохло.
ԱՂԱՇԵՐՏ, ի Соляной пласт.
ԱՂԱՉԱԳԻՆ, մ. Умоляюще, моляще, с мольбой.
ԱՂԱՉԱԼԻ, տե՛ս Աղաչական։
ԱՂԱՉԱԿԱՆ 1. ա. Умоляющий, молящий. Աղաչական ձայն умоляющий голос. 2. մ. Умоляюще, моляще.
ԱՂԱՉԱՆՔ, ի Мольба, моление (книжн.). ◊ Աղաչանք անել умолять, молить.
ԱՂԱՉԱՆՔ-ՊԱՂԱՏԱՆՔ, ի Мольба. ◊ Աղաչանք-պաղատանք անել умолять, молить.
ԱՂԱՉԱՓ, ի Солемер.
ԱՂԱՉԵԼ, եցի Умолять, молить.
ԱՂԱՉԵԼ-ՊԱՂԱՏԵԼ, եցի Умолять, молить.
ԱՂԱՊԱԿԱՍ, տե՛ս Աղասակավ։
ԱՂԱՊԱՏ, ա. Покрытый слоем соли.
ԱՂԱՊԱՏԵԼ, եցի Обсаливать, обсолить, покрыть слоем соли.
ԱՂԱՊԱՏՎԵԼ, վեց Обсаливаться, покрываться солью.
ԱՂԱՋՈՒՐ, ջրի Рассол, тузлук (спец.). Թույլ աղաջուր слабый рассол. ◊ Աղաջուր բռնել приготовить рассол.
ԱՂԱՋՐԱՅԻՆ, ա. Рассольный, тузлучный (спец.).
ԱՂԱՍԱԿԱՎ, ա. Бедный солью, содержащий мало соли.
ԱՂԱՍԱՆԴ, ի Ступа, ступка для соли.
ԱՂԱՎԱՂԵԼ, եցի 1. Искажать, исказить, извращать, извратить. Իմաստը աղավաղել исказить, извратить смысл. Դեմքը աղավաղել исказить лицо. 2. Коверкать, исковеркать. Բառերը աղավաղել исковеркать слова.
ԱՂԱՎԱՂԻՉ, ա. 1. Искажающий, извращающий. 2. Коверкающий.
ԱՂԱՎԱՂՈՒՄ, ղման Искажение, извращение, коверканье.
ԱՂԱՎԱՂՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Искажённость, извращённость. Մտքի աղավաղվածություն искажённость мысли.
ԱՂԱՎԱՂՎԵԼ, վեց 1. Искажаться, исказиться, извращаться. 2. Коверкаться, исковеркаться.
ԱՂԱՎԱՅԵԼ 1. ա. Барский. 2. մ. Барски, по-барски.
ԱՂԱՎԱՐԻ, մ. Барски, по-барски.
ԱՂԱՎՆԱԲՈՒՅՆ բնի 1. Голубиное гнездо. 2. Голубятня.
ԱՂԱՎՆԱԲՈՒՆ բնի 1. Голубиное гнездо. 2. Голубятня.
ԱՂԱՎՆԱԽՈՏ, տե՛ս Աղավնարոտ։
ԱՂԱՎՆԱԿԵՐՊ, ա. 1. Похожий на голубя. 2. (փխբ.) Кроткий, незлобивый, голубиный (перен. устар.).
ԱՂԱՎՆԱՁԱԳ, ի Голубёнок, птенец голубя.
ԱՂԱՎՆԱՅԻՆ, ա. Голубиный.
ԱՂԱՎՆԱՆՈՑ, ի Голубятня, голубятник (разг.).
ԱՂԱՎՆԱՊԱՀ, ի Голубевод, голубятник (о человеке).
ԱՂԱՎՆԱՊԱՀՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Голубеводство.
ԱՂԱՎՆԱՍԵՐ, ի Голубятник, любитель голубей.
ԱՂԱՎՆԱՍԻՐՏ, ա. Кроткий, незлобивый, мягкий.
ԱՂԱՎՆԱՏՈՒՆ, տան Голубятня, голубятник (разг.).
ԱՂԱՎՆԱՐՈՏ, ի (բսբ.) Торица, шпергель.
ԱՂԱՎՆԵՐԱՄ, ի Стая голубей.
ԱՂԱՎՆԻ, նու 1. Голубь. 2. Голубка. ◊ Անմեղ աղավնի невинный голубь. Խաղաղության աղավնի голубь мира. Նոյի աղավնի ноев голубь.
ԱՂԱՎՆԻԿ, տե՚ս, Աղավնյակ։
ԱՂԱՎՆԻՃ, ի (բսբ.) Вербена.
ԱՂԱՎՆԻՃԱԶԳԻՆԵՐ, ի (բսբ.) Вербеновые.
ԱՂԱՎՆՅԱԿ, ի 1. Голубок. 2. (փխբ.) Голубчик (разг.) голубок (прост.) голубушка (разг.) голубка (разг.) (обычно в обращении) Աղավնյակս голубушка.
ԱՂԱՎՆՈՐՍ, ի 1. Голубиная охота. 2. Охотник на голубей.
ԱՂԱՎՆՈՑ, տե՛ս Աղավնատուն։
ԱՂԱՏ, տե՛ս Աղատ-պաղատ։
ԱՂԱՏ-ՊԱՂԱՏ (բրբ.) 1. ա. Умоляющий. 2. մ. Жалобно, умоляюще. 3. գ. Мольба, моление (книжн.). ◊ Աղատ-պաղատ անել՝ ընկնել умолять, жалобно просить.
ԱՂԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐԱԿԱՆ, ա. Солепромышленный.
ԱՂԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солепромышленвость.
ԱՂԱՐԻԿՈՆ, ի (բսբ.) Шампиньон.
ԱՂԱՐՏԱԿԱՆ, ա. Искажающий, извращающий.
ԱՂԱՐՏԵԼ, եցի Искажать, исказить, извращать, извратить.
ԱՂԱՐՏԻՉ, ա. Искажающий, извращающий.
ԱՂԱՐՏՈՒՄ, տման Искажение, извращение.
ԱՂԱՐՏՎԵԼ, վեց Искажаться, исказиться, извращаться, извратиться.
ԱՂԱՑ, ի Мельница.
ԱՂԱՑԱԿՈՐՈՒՍՏ, ի Утруска (при помоле).
ԱՂԱՑԱՔԱՐ, ի Жёрнов.
ԱՂԱՑՈՒՄ, ցման Помол, обмол Հացահատիկի աղացում помол зерна.
ԱՂԱՑՎԱԾՔ, ի 1. Помол, смолотое зерно. 2. Способ размельчения зерна, помол.
ԱՂԱՑՎԵԼ, վեց Молоться, смалываться, смолоться.
ԱՂԱՑՔ, տե՛ս Աղաց:
ԱՂԱՔԱՐ, ի 1. Камень, который посыпают солью для скота. 2. Каменная соль.
ԱՂԲ, ի 1. Сор, мусор. 2. Навоз, помёт, экскременты. 3. Отбросы. ◊ Աղբը ձյան տակ չի մնա шила в мешке не утаишь.
ԱՂԲԱԲԶԵԶ ի 1. Навозный жук, навозник. 2. Скарабей.
ԱՂԲԱԲՆԴԻՌ 1. Навозный жук, навозник. 2. Скарабей.
ԱՂԲԱԳՈՒՄԱԿ, ի Ассенизационный обоз.
ԱՂԲԱԼԻՑ, ա. Замусоренный, заваленный мусором.
ԱՂԲԱԽԱՌՆ, ա. Засорённый.
ԱՂԲԱԿԵՐ, ա. 1. Питающийся отбросами. 2. (փխբ.) Жадный, скаредный, скупой.
ԱՂԲԱԿԻՐ, ա. Ассенизационный, вывозящий мусор.
ԱՂԲԱԿՈՒՅՏ, ի Сорная куча, мусорная куча.
ԱՂԲԱՀԱՆ 1. գ. Мусорщик, ассенизатор. 2. տե՛ս Աղբատար։
ԱՂԲԱՀԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ассенизация, уборка мусора.
ԱՂԲԱՀԱՆՈՒՄ, նման Ассенизация, уборка мусора.
ԱՂԲԱՀԱՎԱՔ, ա. Мусороуборочный.
ԱՂԲԱՀՈՏ, ի 1. գ. Запах мусора, навоза 2. ա. Обладающий запахом отбросов, мусора, навоза.
ԱՂԲԱՀՈՐ, ի Помойная (выгребная, мусорная) яма.
ԱՂԲԱՂԲՈՒԿ, ի (բսբ.) Гулявник.
ԱՂԲԱՄԱՆ, ի Мусорный ящик, мусорное ведро.
ԱՂԲԱՄՈՒՂ, ի Мусоропровод.
ԱՂԲԱՅԻՆ, ա. Сорный, мусорный, навозный.
ԱՂԲԱՆՈՑ, ի Свалка, мусорная свалка.
ԱՂԲԱՆՈՑԱՅԻՆ, ա. Свалочный.
ԱՂԲԱՋՈՒՐ, ջրի Сточные воды.
ԱՂԲԱՏԱՐ, ա. Мусороуборочный, ассенизационный.
ԱՂԲԱՏԵՂԻ, տե՛ս Աղբանոց։
ԱՂԲԱՐԿՂ, ի Мусорный ящик, сорный ящик.
ԱՂԲԵԼ, եցի Навозить, унавоживать, унавозить, удобрять навозом. Աղբել հողը унавозить землю.
ԱՂԲԵՐ, տե՛ս Եղբայր։
ԱՂԲԵՐԱՑՈՒ, ի (բրբ.) 1. Сводный брат. 2. Побратим, названый брат (устар.). 3. Брат, браток, братец (фамильярное просторечное обращение).
ԱՂԲՅՈՒՍ, ի 1. տե՛ս Աղբ։ 2. Навозная (мусорная) куча, свалка.
ԱՂԲՅՈՒՐ, ի 1. Ключ, источник, родник. Սառն աղբյուր студёный ключ. 2. Сооружение из камня над родником. 3. Источник, родниковая вода. 4. (փխբ.) Первоисточник. Պատմական աղբյուրներ исторические источники. 5. (փխբ.) Основание, источник чего-либо. Ապրուստի աղբյուր источник жизни. ◊ Աղբյուրը տանել՝ ծարավ քերել оставить в дураках. Աղբյուրի նման հոսել бить ключом.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԲՈՒԽ, ա. Бьющий ключом.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԳԵՏ, ի Специалист по историческим источникам.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԳԻՏԱԿԱՆ, ա. Источниковедческий.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Источниковедение.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԿ1, ի 1. (կղմխս.) Слёзный сосочек. 2. Исток, жерло источника.
ԱՂԲՅՈՒՐԱԿ2, տե՛ս Աղբյուրիկ։
ԱՂԲՅՈՒՐԱՀՈՍ, ա. Бьющий ключом.
ԱՂԲՅՈՒՐԱՅԻՆ, ա. Ключевой, родниковый.
ԱՂԲՅՈՒՐԱՆԱԼ, ացավ 1. Бить ключом, струиться (течь, лить) ручьём. 2. (փխբ.) Бить ключом; бурно, с силой проявляться.
ԱՂԲՅՈՒՐԱՋՈՒՐ, ջրի Родниковая вода, ключевая вода.
ԱՂԲՅՈՒՐԻԿ, ի Родничок, небольшой источник.
ԱՂԲՅՈՒՐ-ՀՈՒՇԱՐԶԱՆ, ի Родник-памятник.
ԱՂԲՈՏ, ա. 1. Сорный, засорённый. 2. Грязный, замусоренный.
ԱՂԲՈՏԵԼ, եցի Сорить, насорить, засорять, засорить, мусорить, замусорить, загрязнять, загрязнить. Հատակը աղբոտել замусорить пол.
ԱՂԲՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Засорённость, загрязнённость.
ԱՂԲՈՏՈՒՄ, տման Загрязнение.
ԱՂԲՈՏՎԵԼ, վեց Засоряться, засориться, замусориться, загрязниться.
ԱՂԲՈՒՏ (հզվդ.) 1. ա. Унавоженный, удобренный (о земле). 2. գ. Мусорная свалка.
ԱՂԲՐԱԿ, տե՛ս Աղբյուրիկ։
ԱՂԵԲԵԿ, ա. (հնց.) 1. С проседью. Աղեբեկ մորուք борода с проседью. 2. Седой, поседелый.
ԱՂԵԲՈՐԲ, ի (բժշկ.) Воспаление кишок.
ԱՂԵԲՈՐԲՈՔՈՒՄ, քման Воспаление кишок.
ԱՂԵԳԱԼԱՐ 1. գ. Кишечная петля. 2. ա. Сверлящий, резкий, острый (о боли в желудке, в животе). Աղեգալար ցավեր сверлящая боль в животе, в животе крутит (прост.). 3. տե՛ս Աղեկտուր։
ԱՂԵԳՈՐՈՎ, տե՛ս Գորովագութ։
ԱՂԵԴԱՐՁՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Աղեոլորք:
ԱՂԵԹԱՓ, ա. (բժշկ.) Страдающий грыжей.
ԱՂԵԹԱՓՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Грыжа.
ԱՂԵԼ, եցի 1. Положить, класть в рассол, солить, посолить, засолить. 2. Посыпать солью, солить, посолить, засолить. ◊ Գլուխն աղել, տե՛ս Գլուխ բառի տակ։
ԱՂԵԼ-ՄԱՂԵԼ, եցի 1. Тщательно просеивать (просеять). 2. Обыскивать, обыскать, обшаривать, обшарить, перерывать, перерыть, перевернуть вверх дном.
ԱՂԵԽԱՐՇ, ա. Душераздирающий.
ԱՂԵԽԱՐՇԵԼ, եցի Раздирать (душу, сердце) сильно волновать, терзать, мучить нравственно.
ԱՂԵԽԱՐՇՎԵԼ, վեցի Терзаться, сильно волноваться, мучиться нравственно.
ԱՂԵԽԻԹ, ի (բժշկ.) Кишечная колика, резь, колики в кишках, в животе.
ԱՂԵԽՈՐՈՎ, տե՛ս Աղեխարշ:
ԱՂԵԽՑԱՆՈՒՄ, նման Закупорка кишок.
ԱՂԵԿԱՊ, ի Бандаж (грыжевой).
ԱՂԵԿԵԶ, տե՛ս Աղեխարշ։
ԱՂԵԿՈՏՈՐ ա. Раздирающий, мучительный, скорбный.
ԱՂԵԿՏՈՒՐ ա. Раздирающий, мучительный, скорбный.
ԱՂԵՀԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Операция кишок.
ԱՂԵՀՅՈՒԹ, ի Кишечный сок.
ԱՂԵՂ, ի 1. Лук. Աղեղը լարել натянуть лук. 2. (երկրչ.) Дуга. Շրջագծի որևէ մասը կոչվում է աղեղ часть окружности называется дугой. 3. (երժշտ.) смычок. Ջութակի աղեղ скрипичный смычок. 4. տե՛ս Լծաղեղ։
ԱՂԵՂԱԼԱՐ, ի Тетива.
ԱՂԵՂԱՁԳՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Նետաձգություն:
ԱՂԵՂԱՁԵՎ, տե՛ս Աղեղնաձև։
ԱՂԵՂԱՁԻԳ, տե՛ս Նետաձիգ:
ԱՂԵՂԱՅԻՆ, ա. Дуговой.
ԱՂԵՂԱՆՄԱՆ, ա. Дугообразный.
ԱՂԵՂԵԼ, եցի Обводить дугообразной линией, дугой, сгибать, согнуть дугой.
ԱՂԵՂՆԱԳԻԾ, գծի Дугообразная линия.
ԱՂԵՂՆԱԳՈՐԾ, ի Лучник (мастер, изготовляющий луки).
ԱՂԵՂՆԱԶԵՆ, ա. Вооружённый луком, лучник.
ԱՂԵՂՆԱԼԱՐ, տե՛ս Աղեղալար։
ԱՂԵՂՆԱԼՈՒԾ, լծի (գյուղտնտ.) Дуга. Աղեղնալուծ շինել гнуть дугу.
ԱՂԵՂՆԱԿԱՄԱՐ 1. գ. Дугообразный свод. 2. ա. Имеющий дугообразный свод, сводчатый.
ԱՂԵՂՆԱԿԱՊԱՐՃ, ի (Պատմ.) Колчан.
ԱՂԵՂՆԱՁԵՎ, ա. Дугообразный, лучковый. Աղեղնաձև սղոց лучковая пила.
ԱՂԵՂՆԱՁԻԳ 1. գ. (պատմ., սպորտ.) Лучник (стрелок, вооружённый луком). 2. ա. Вооружённый луком (стрелок, воин).
ԱՂԵՂՆԱՅԻՆ, տե՛ս Աղեղային։
ԱՂԵՂՆԱՆՄԱՆ, տե՛ս Աղեղանման:
ԱՂԵՂՆԱՍՂՈՑ, ի Лучковая пила.
ԱՂԵՂՆԱՎՈՐ 1. ա. Вооружённый луком. 2. գ. Лучник (стрелок, вооружённый луком,). 3. գ. (աստղդ.) Стрелец (одно из созвездий зодиака).
ԱՂԵՂՆԱՎՈՐԵԼ, եցի Вооружать луком.
ԱՂԵՂՆԱՎՈՐՎԵԼ, վեցի Вооружаться луком.
ԱՂԵՄՈՐՄՈՔ, տե՛ս Աղեխարշ:
ԱՂԵՈԼՈՐՔ, ի Заворот кишок.
ԱՂԵՍՏԱՄՈՔՍԱՅԻՆ, ա. Желудочно-кишечный. ◊ Աղեստամոքսային անցուղի желудочно-кишечный тракт.
ԱՂԵՏ, ի 1. Беда, бедствие, горе, несчастье, злоключение. 2. Гибель, смерть. 3. Катастрофа, крушение, несчастный случай Ավտոմոբիլային աղետ автомобильная катастрофа. 4. Стихийное бедствие. 5. Война. ◊ Աղետի ենթարկվել пострадать при крушении, катастрофе.
ԱՂԵՏԱԲԵՐ, ա. Гибельный, пагубный.
ԱՂԵՏԱԳՈՒԺ, ա. (հզվդ.) Зловещий, предвещающий беду, несчастье.
ԱՂԵՏԱԼԻ, ա. 1. Бедственный, тяжкий. 2. Ужасный, трагический. 3. Гибельный, пагубный, катастрофический Պատերազմի աղետալի հետևանքները катастрофические последствия войны.
ԱՂԵՏԱՅԻՆ, տե՛ս Աղետալի:
ԱՂԵՏԱՊ, տե՛ս Աղեբորբ:
ԱՂԵՏԱՎՈՐ, ա. 1. տե՛ս Աղետալի։ 2. Зловещий, Предвещающий бурю, несчастье.
ԱՂԵՏՅԱԼ 1. ա. Пострадавший при катастрофе, крушении, испытавший несчастье. 2. գ. Потерпевший, пострадавший.
ԱՂԵՐՍ1 1. տե՛ս Աղերսանք։ 2. տե՛ս Աղերսագիր 1 նշան.:
ԱՂԵՐՍ2, ի Взаимосвязь, связь, отношение.
ԱՂԵՐՍԱԲԱՐ մ. Умоляюще, с мольбой. Աղերսագին խնդրել умоляюще просить.
ԱՂԵՐՍԱԳԻՆ մ. Умоляюще, с мольбой. Աղերսագին խնդրել умоляюще просить.
ԱՂԵՐՍԱԳԻՐ, գրի 1. Слёзное прошение (устар.). 2. Просьба о прощении.
ԱՂԵՐՍԱԳՈՉ, տե՛ս Աղերսաձայն:
ԱՂԵՐՍԱԴԵՄ, մ. С умоляющим видом, умоляюще.
ԱՂԵՐՍԱԼԻ 1. ա. Умоляющий, молящий, полный мольбы Աղերսալի հայացք умоляющий взгляд. 2. մ. Умоляюще, с мольбой.
ԱՂԵՐՍԱԼԻՐ 1. ա. Умоляющий, молящий, полный мольбы Աղերսալի հայացք умоляющий взгляд. 2. մ. Умоляюще, с мольбой.
ԱՂԵՐՍԱԼԻՑ 1. ա. Умоляющий, молящий, полный мольбы Աղերսալի հայացք умоляющий взгляд. 2. մ. Умоляюще, с мольбой.
ԱՂԵՐՍԱԿԱՆ, ա. Умоляющий, молящий.
ԱՂԵՐՍԱՁԱՅՆ, մ. С мольбой в голосе.
ԱՂԵՐՍԱՆՔ, ի Мольба, моление (устар.) Աղերսանքի խոսքեր слова мольбы. Աղերսանք անել умолять, молить.
ԱՂԵՐՍԱՎՈՐ, տե՛ս Աղերսալի 1 նշան.:
ԱՂԵՐՍԱՐԿՈՒ 1. ա. Умоляющий, молящий. 2. գ. Проситель. 3. մ. С мольбой.
ԱՂԵՐՍԵԼ, եցի Молить, умолять, слёзно просить. Օգնություն աղերսել молить о помощи.
ԱՂԵՐՍՈՒՄ, սման Мольба, моление (устар.)
ԱՂԻ1, ա. Солёный. Աղի կերակուր солёная пиша. 2. ա. Пересоленный. 3. ա. (փխբ.) Горький, горько-солёный. 4. մ. (փխբ.) Горько. Աղի արտասուք, Աղի արցունք горькие слёзы. Աղի արտասուք թափել лить горькие слёзы.
ԱՂԻ2 Աղու 1. (հնց.) Струна. 2. տե՛ս Աղիք:
ԱՂԻ-ԱՂԻ 1. ա. Пересоленный. 2. մ. (փխբ.) Горько, жалобно.
ԱՂԻԱՆԱԼ, ացավ Просолиться, сделаться солёным.
ԱՂԻԱՑՆԵԼ, ցրի Просолить, сделать солёным.
ԱՂԻԱՑՈՒՄ, ցման (մսնգ.) Засоление. Հողերի աղիացում засоление почв.
ԱՂԻ-ԼԵՂԻ, ա. (բրբ.) Очень солёный и горький.
ԱՂԻՆՃ տե՛ս Եղինջ:
ԱՂԻՆՋ տե՛ս Եղինջ:
ԱՂԻՈՂՈՐՄ 1. ա. Жалобный, жалостный (разг.), слёзный, горький. 2. մ. Жалобно, жалостно (разг.), слёзно, горько. Աղիողորմ լաց լինել жалобно, горько плакать. Աղիողորմ աղաչել՝ խնդրել слёзно умолять.
ԱՂԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Солёность. Ջրի աղիությունը солёность воды.
ԱՂԻՔ, ի Кишки. ◊ Աղիք դառնալ отощать. Աղիքները թափել выпустить кишки. Աղիքները գալարվել են 1) живот (желудок) подвело, 2) душа (сердце) разрывается. Աղիքների ոլոր заворот кишок.
ԱՂԻՔԱԲՈՐԲ, տե՛ս Աղեբորբ:
ԱՂԻՔԱՅԻՆ, ա. Кишечный. Աղիքային հիվանդություն кишечное заболевание.
ԱՂԻՔԱՏԱՊ, տե՛ս Աղեբորբ:
ԱՂԾԱՊԻՂԾ, ա. (գրք.) Нечестивый (устар.), нечистый, отвратительный, гнусный, мерзкий, гадкий.
ԱՂԿԵՐ, ա. Пропитанный солью, насыщенный солью.
ԱՂՁՈՒԿՆ, ձկան Сельдь.
ԱՂՃԱՏ, ա. Искажённый, извращённый, исковерканный.
ԱՂՃԱՏԱԲԱՆԵԼ, եցի Коверкать слова.
ԱՂՃԱՏԵԼ, եցի Искажать, исказить, извращать, извратить, коверкать, исковеркать. Աղճատել բառի իմաստը исказить (извратить) смысл слова.
ԱՂՃԱՏՈՒՄ, տման Искажение, коверканье.
ԱՂՃԱՏՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Искажение, искажённость.
ԱՂՃԱՏՎԵԼ, վեց Искажаться, исказиться.
ԱՂՄԿԱԲԵՐ, ա. Производящий, вызывающий шум, шумливый.
ԱՂՄԿԱԼԻ 1. ա. Шумный, шумливый. 2. ա. (փխբ.) Многолюдный, шумный. 3. ա. (փխբ.) Бурный (о прошлом, о жизни). 4. մ. Шумно.
ԱՂՄԿԱԼԻՑ 1. ա. Шумный, шумливый. 2. ա. (փխբ.) Многолюдный, шумный. 3. ա. (փխբ.) Бурный (о прошлом, о жизни). 4. մ. Шумно.
ԱՂՄԿԱԽԱՌՆ, ա. Шумный, с примесью шума. Աղմկախառն բաղաձայններ шумные согласные.
ԱՂՄԿԱՀԱՐՈՒՅՑ, տե՛ս Աղմկարար:
ԱՂՄԿԱՀՈՒՅԶ, ա. Шумящий.
ԱՂՄԿԱՁԱՅՆ 1. ա. Шумный. 2. մ. Шумно.
ԱՂՄԿԱՅԻՆ, տե՛ս Աղմկավոր:
ԱՂՄԿԱՆՄԱՆ, ա. Подобный шуму, похожий на шум.
ԱՂՄԿԱՍԵՐ, ա. Шумливый, крикливый.
ԱՂՄԿԱՎՈՐ 1. ա. Шумовой. Աղմկավոր նվագախումբ шумовой оркестр. 2. (լեզվբ.) Шумный (о согласных).
ԱՂՄԿԱՐԱՐ 1. ա. Шумливый, крикливый. Աղմկարար մարդ шумливый человек. 2. գ. Крикун (разг.), горлан (прост.).
ԱՂՄԿԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Шумливость, крикливость.
ԱՂՄԿԵԼ, եցի 1. Шумно разговаривать, шуметь. 2. Галдеть (прост.), горланить (прост.) 3. Стучать, греметь, звенеть. 4. Шуметь, бурлить, клокотать. 5. Шелестеть, шуршать. 6. Шуметь, привлекать к себе внимание шумом. 7. (հնց.) Смутить, взволновать, взбудоражить.
ԱՂՄԿՈՏ, տե՛ս Աղմկալի:
ԱՂՄԿՈՒՆ, ա. Шумливый.
ԱՂՄՈՒԿ, ի 1. Шумный говор, шум и гам, гвалт. 2. Спор, шумный разговор. 3. (փխբ.) Суета. 4. Сильные, бурные чувства. 5. Шум, всевозможные негармоничные звуки. ◊ Աղմուկ հանել՝ սարքել, Աղմուկ բարձրացնել՝ գցել поднять шум.
ԱՂՄՈՒԿ-ԱՂԱՂԱԿ, ի Крик и шум, шум и гам. ◊ Աղմուկ-աղաղակ բարձրացնել загалдеть, поднять шум и гам.
ԱՂՅՈՒՍ, ի 1. Кирпич. 2. (պատմ.). Глиняные таблички, на которых в древности писали клинописью.
ԱՂՅՈՒՍԱԳԻՐ, գրի Надпись на глиняных табличках.
ԱՂՅՈՒՍԱԳՈՐԾ, ի Кирпичник.
ԱՂՅՈՒՍԱԳՈՐԾԱՐԱՆ, ի Кирпичный завод.
ԱՂՅՈՒՍԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Кирпичное производство.
ԱՂՅՈՒՍԱԳՈՒՅՆ, ա. Кирпичный, кирпичного цвета.
ԱՂՅՈՒՍԱԿ, ի Таблица. Բազմապատկման աղյուսակ таблица умножения.
ԱՂՅՈՒՍԱԿԱՎՈՐ, տե՛ս Վանդակավոր:
ԱՂՅՈՒՍԱԿԵՐՏ, ա. Кирпичный, построенный из кирпича.