ՀԱՅԵՐԵՆ-ՌՈՒՍԵՐԵՆ  Армяно-Русский

словарь общеупотребительных слов, научная, техническая, общественно-политическая терминология

ԱՏ

Ա +- Բ +- Գ +- Դ +- Ե +- Զ +- Է +- Ը Թ +- Ժ +- Ի +- Լ +- Խ +- Ծ +- Կ +- Հ +- Ձ +- Ղ +- Ճ +- Մ +- Յ Ն +- Շ +- Ո +- Չ +- Պ +- Ջ +-
Ռ +- Ս +- Վ +- Տ +- Ր Ց +- ՈՒ +- Փ +- Ք +- Օ +- Ֆ +-
Website menu
Для поиска напишите слово (полное или часть) по-русски или по-армянски.
Search AA aa Aa
in the title or description
ԱՏԱԿ, ա. (հզվդ.) Умелый, способный, знающий.
ԱՏԱԿԵԼ, եցի (հզվդ.) Уметь, суметь, мочь, смочь.
ԱՏԱՂԶ, ի 1. Строительный лес, лесоматериал. 2. Материал, сырьё, пиломатериалы.
ԱՏԱՂՁԱԳՈՐԾ, ի Плотник.
ԱՏԱՂՁԱԳՈՐԾԱԿԱՆ, ա. Плотнический, плотничий, плотничный, плотницкий.
ԱՏԱՂՁԱԳՈՐԾԱՐԱՆ, ի Лесозавод.
ԱՏԱՂՁԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Плотничество.
ԱՏԱՂՁԱՎԱՃԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Лесоторговля.
ԱՏԱՂՁԱՓԱՅՏ, ի Лес, лесоматериал, пиломатериал.
ԱՏԱՄ, ի 1. Зуб (чубы) 2. Зуб (зубья), зубец (зубцы). 3. Заострённые части крепостной стены. ◊ Ատամ ատամի տալ, терпеть, выдерживать, крепиться Ատամ ատամի տալով ապրել жить кое-как, перебиваться с хлеба на квас. Ատամը չի բռնում՝ կտրում не по зубам (кому). Ատամը քաշել удалить, вырвать зуб. Ատամ է հանում прорезываются зубы (у кого). Ատամի բանը չէ не по зубам (кому). Ատամին տալ раскусить (кого). Ատամի տակ մի բան կա что-то у него на уме, что-то он задумал. Ատամներն առնվել набить оскомину. Ատամները թափել (քաշել, հանել) выбить зубы (кому). Ատամները իրար են զարկվում зуб на зуб не попадает. Ատամները իրար տալ лязгать зубами. Ատամները կրճտել՝ կրճտացնել скрежетать зубами. Ատամները համրել раскусить кого-либо. Ատամները սեղմել стиснуть зубы. Ատամները սրել точить зубы (на кого). Ատամները փորը ածել՝ թափել выбить зубы (кому). Ատամները քաշել выбить дурь из (чьей) головы, образумить. Ատամների արանքից сквозь зубы. Ատամներով պաշտպանել защищать зубами. Ատամ ունենալ (մեկի դեմ) иметь зуб (на кого, против кого). Ակն ընդ ական, ատամն ընդ ատաման око за око, зуб за зуб. Լեզուն ատամների տակ պահել держать язык за зубами. Մինչև ատամները զինվել вооружиться до зубов. Իմաստության ատամները, Շան ատամ ունենալ, տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։
ԱՏԱՄԱՀԱՆ, տե՛ս Ատամնահան։
ԱՏԱՄՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Одонтология, наука о зубах и их болезнях.
ԱՏԱՄՆԱԲՈՒԺԱԿԱՆ, ի Зубоврачебный, зуболечебный, стоматологический.
ԱՏԱՄՆԱԲՈՒԺԱՐԱՆ, ի Стоматологическая поликлиника (лечебница).
ԱՏԱՄՆԱԲՈՒԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Стоматология.
ԱՏԱՄՆԱԲՈՒՅԺ, ի Зубной врач, стоматолог, дантист (устар.).
ԱՏԱՄՆԱԲՈՒՆ, ի Зубная лунка.
ԱՏԱՄՆԱԶՈՒՐԿ, ա. Беззубый.
ԱՏԱՄՆԱԹԱՓ, ա. Беззубый, лишившийся зубов.
ԱՏԱՄՆԱԺԱՆԳ, տե՛ս Ատամնաքար:
ԱՏԱՄՆԱԼԻՑ, տե՛ս Ատամնալցում:
ԱՏԱՄՆԱԼԻՑՔ, ի Пломба (зубная).
ԱՏԱՄՆԱԼՑՈՒՄ, ցման Пломбирование (зуба).
ԱՏԱՄՆԱԽԻԼ, տե՛ս Ատամնահան:
ԱՏԱՄՆԱԽՈԶԱՆԱԿ, ի Зубная щётка.
ԱՏԱՄՆԱԽՈՏ, ի (բսբ.) Зубинка.
ԱՏԱՄՆԱԽՈՐՇ, տե՛ս Ատամնաբուն։
ԱՏԱՄՆԱԿՐԿԻՏ, ի Зубочистка.
ԱՏԱՄՆԱՀԱՆ, ի (բժշկ.) Элеватор, козья ножка.
ԱՏԱՄՆԱՁԵՎ, ա. Зубчатый. Ատամնաձև պարիսպներ зубчатые стены.
ԱՏԱՄՆԱՄԱԾՈՒԿ, ի Зубная паста.
ԱՏԱՄՆԱՅԻՆ, ա. 1. Зубной. Ատամնային հիվանդություններ зубные болезни. 2. (լեզվբ.) Зубной. Ատամնային բաղաձայններ зубные согласные.
ԱՏԱՄՆԱՆԻՎ, ի Зубчатое колесо, шестерня.
ԱՏԱՄՆԱՇԱՂԱՓ, ի Бормашина.
ԱՏԱՄՆԱՇԱՊԻԿ, պկի Коронка (зубная).
ԱՏԱՄՆԱՇԱՐ ի Ряд зубов.
ԱՏԱՄՆԱՇԱՐՔ ի Ряд зубов.
ԱՏԱՄՆԱՊՍԱԿ, ի Венчик (зуба).
ԱՏԱՄՆԱՊՐՈՏԵԶԱՐԱՆ, ի Зубопротезная (мастерская).
ԱՏԱՄՆԱՌՆԳԱՅԻՆ, ա. (լեզվբ.) Зубно-назальный.
ԱՏԱՄՆԱՌՈՒ, ա. Терпкий, вызывающий оскомину.
ԱՏԱՄՆԱՌՈՒԹՑՈՒՆ, թյան Оскомина.
ԱՏԱՄՆԱՎԱՐԶ, ի (հնց.) Взятка, мзда.
ԱՏԱՄՆԱՎՈՐ, ա. Зубчатый. Ատամնավոր անիվ зубчатое колесо.
ԱՏԱՄՆԱՑԱՎ, ի Зубная боль.
ԱՏԱՄՆԱՓՈՇԻ, շու Зубной порошок.
ԱՏԱՄՆԱՓՈՐԻՉ, ի 1. տե՛ս Ատամնակրկիտ։ 2. տե՛ս Ատամնաշաղափ:
ԱՏԱՄՆԱՔԱՐ, ի Зубной камень.
ԱՏԱՄՆԱՔՄԱՅԻՆ, ա. (լեզվբ.) Нёбно-зубной (согласный).
ԱՏԱՄՆԱՔՍՈՒՔ, տե՛ս Ատամնամածուկ։
ԱՏԱՄՈՍԿՐ, ի Дентин.
ԱՏԱՄՔԱՇԻԿ, տե՛ս Ատամնահան:
ԱՏԵԼ, եցի Ненавидеть, возненавидеть. ◊ Ատելով ատել сильно ненавидеть.
ԱՏԵԼԱՎԱՌ, ա. Пылающий ненавистью.
ԱՏԵԼԻ, ա. Ненавистный, постылый (прост.).
ԱՏԵԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ненависть.
ԱՏԵՆ, ի (արևմտհ.) Пора, время, момент. ◊ Ամեն ատեն всегда, всякий раз.
ԱՏԵՆԱԲԱՆ, ի (հնց.) Оратор, вития (устар. поэт.).
ԱՏԵՆԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Ораторский.
ԱՏԵՆԱԲԱՆԵԼ, եցի (հնց.) Ораторствовать, витийствовать (книжн. устар.).
ԱՏԵՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) 1. Витийство (книжн. устар.). 2. Речь.
ԱՏԵՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Протокол.
ԱՏԵՆԱԴՊԻՐ, ի (հնց.) Секретарь, делопроизводитель.
ԱՏԵՆԱԴՊՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) 1. Секретарство. 2) Секретариат.
ԱՏԵՆԱԽՈՍ, տե՛ս Ատենաբան:
ԱՏԵՆԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ատենաբանություն:
ԱՏԵՆԱԿԱԼ, ի 1. Присяжный. 2. Заседатель. Ժողովրդական ատենակալ народный заседатель.
ԱՏԵՆԱԿԱԼԱԿԱՆ, ա. Заседательский.
ԱՏԵՆԱԿԱԼԵԼ, եցի Заседательствовать (разг.).
ԱՏԵՆԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Заседательство.
ԱՏԵՆԱԿԱՆ, ա. (գրք.) Присутственный. Ատենական օր присутственный день.
ԱՏԵՆԱՊԵՏ, ի (հնց.) Председатель суда, председательствующий в суде.
ԱՏԵՆԱՊԵՏԱԿԱՆ, ա. (հնց.) Председательский.
ԱՏԵՆԱՊԵՏԵԼ, եցի (հնց.) Председательствовать (в суде).
ԱՏԵՆԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Председательство (в суде).
ԱՏԵՍՏԱՎՈՐԵԼ, եցի Аттестовать.
ԱՏԵՍՏԱՎՈՐՈՒՄ, րման Аттестация.
ԱՏԵՍՏԱՏ, ի, Аттестат.
ԱՏԵՎԵՂԵՆ, տե՛ս Մազեղեն։
ԱՏԵՑՈՂ, ի (հնց,) 1. գ. Ненавистник. 2. գ Ненавидящий.
ԱՏԵՑՈՂԱԿԱՆ, ա. (հնց.) Ненавистнический.
ԱՏԵՑՈՂՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (գրք.) Ненавистничество.
ԱՏԼԱՍ1, տե՛ս Կերպաս։
ԱՏԼԱՍ2, ի Атлас.
ԱՏՅԱՆ, ի 1. Присутствие (устар.). Ատյանի պետ начальник присутствия. Զինվորագրական ատյան рекрутское присутствие, присутствие по воинской повинности. 2. (եկեղ.) Суд. Խղճի ատյան суд совести. 3. (հնց.) Инстанция. Առաջին ատյանի դատարան суд первой инстанции. Վերադաս ատյան высшая инстанция.
ԱՏՈՄ, տե՛ս Հյուլե։
ԱՏՈՄԱԳԵՏ, ի Атомник, учёный-атомник.
ԱՏՈՄԱԳՈՐԾ, տե՛ս Ատոմագետ։
ԱՏՈՄԱԶԵՐԾ, ա. Безатомный.
ԱՏՈՄԱԿԱՆ, ա. Атомный. ◊ Ատոմական կշիռ атомный вес.
ԱՏՈՄԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան, Атомистика, атомизм.
ԱՏՈՄԱՄՈԼ, ի Атомщик (сторонник атомной войны).
ԱՏՈՄԱՅԻՆ, ա. Атомный. Ատոմային զենք атомное оружие.
ԱՏՈՄԱՆԱՎ, ի Атомоход.
ԱՏՈՄԻՍՏԱԿԱՆ, ա. Атомистический. Ատոմիստական տեսություն атомистическая теория.
ԱՏՈՒՏԱՏ, ի (բրբ.) Прабабушка, прапрабабушка.
ԱՏՈՔ, ա. Тучный, налитой (о зерне). Ատոք հասկեր налитые колосья.
ԱՏՈՔԱՀԱՍԿ, ա. Имеющий налитые, тучные колосья.
ԱՏՈՔԱՆԱԼ, ացավ Наливаться, налиться, тучнеть (о колосьях, зёрнах).
ԱՏՈՔՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Тучность (колосьев).
ԱՏՏԻԿԱԿԱՆ ա. Аттический. ◊ Ատտիկական բարբառ аттический диалект. Ատտիկյան աղ аттическая соль.
ԱՏՏԻԿՅԱՆ ա. Аттический. ◊ Ատտիկական բարբառ аттический диалект. Ատտիկյան աղ аттическая соль.
ԱՏՐԱՇԵԿ, ա. 1. Огненно-красный. 2. Раскаленный. Ատրաշեկ երկաթ раскалённое железо.
ԱՏՐՃԱՆԱԿ, ի Пистолет, револьвер. ◊ Ատրճանակ արձակել՝ պարպել выстрелить из револьвера. Ատրճանակ քաշել՝ ցույց տալ угрожать пистолетом.
ԱՏՐՈՒՇԱՆ, ի (հնց.) Капище. 2. (փխբ.) Неугасаемый, немеркнущий огонь, источник вдохновенья.