ՀԱՅԵՐԵՆ-ՌՈՒՍԵՐԵՆ  Армяно-Русский

словарь общеупотребительных слов, научная, техническая, общественно-политическая терминология

ԴԱ

Ա +- Բ +- Գ +- Դ +- Ե +- Զ +- Է +- Ը Թ +- Ժ +- Ի +- Լ +- Խ +- Ծ +- Կ +- Հ +- Ձ +- Ղ +- Ճ +- Մ +- Յ Ն +- Շ +- Ո +- Չ +- Պ +- Ջ +-
Ռ +- Ս +- Վ +- Տ +- Ր Ց +- ՈՒ +- Փ +- Ք +- Օ +- Ֆ +-
Website menu
Для поиска напишите слово (полное или часть) по-русски или по-армянски.
Search AA aa Aa
in the title or description
ԴԱ1, դրա գ. этот, эта, это. Դա սովորական բան է это дело обычное. Դրա նման մի բան что-нибудь в этом роде, что-то похожее. Դա է պատճառը это является причиной, вот причина... ◊ Դրա համար էլ затем, для этого. Դրա փոխարեն взамен этого, вместо этого. Դրա հետևանքով вследствие этого, Դրա հետ միասին вместе с тем. Դրա ժամանակը չէ не до этого, не время для этого. Դրանից հետո затем. Դրանից բան դուրս չի գա 1) из этого ничего (путного,) не выйдет, 2) из него ничего не выйдет. Դրան ի պատասխան в ответ на это.
ԴԱ2 Название буквы.
ԴԱԲԱԽԱՆԱ, տես Դաբաղանոց։ ◊ Նրա կաշին դաբախանից (դաբախանում) եմ ճանաչում давно знаю, что он за фрукт.
ԴԱԲԱՂ1, ի (ախտբ.) Ящур. ◊ Դաբաղ ընկնել Заразиться (заболеть) ящуром.
ԴԱԲԱՂ2, ի (բրբ.) Дубильщик, сыромятчик, кожемяка, кожевник.
ԴԱԲԱՂԱԹԹՈՒ, թթվի Дубильная кислота.
ԴԱԲԱՂԱՆՅՈՒԹ, ի Дубильное вещество.
ԴԱԲԱՂԱՆՈՑ, ի Дубильня.
ԴԱԲԱՂԵԼ, եցի Дубить, выдубить.
ԴԱԲԱՂԻՉ 1. ա. Дубильный. 2. գ. Дубильное вещество.
ԴԱԲԱՂՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Занятие дубильщика.
ԴԱԲԱՂՈՒՄ, ղման Дубление.
ԴԱԲԱՂՎԵԼ, վեց Дубиться, выдубиться.
ԴԱԳԱ, ի (բրբ.) Временное жилище на летних пастбищах (шатёр, шалаш, юрта и т. п.)
ԴԱԳԱՂ, ի Гроб.
ԴԱԳԱՂԱԳՈՐԾ, ի Гробовщик.
ԴԱԳԱՂԱԿԱՌՔ, տե՛ս Դիակառք։
ԴԱԳԱՂԱԿԻՐ, կրի Катафалк.
ԴԱԳԱՂԱՎԱՃԱՌ, ի Продавец гробов, гробовщик.
ԴԱԳԱՆԱԿ, ի (խսկց.) Дубина, дубинка. ◊ Հանաքը դարձավ դագանակ дошутились до драки. Մեջքին դագանակ կոտրել отдубасить.
ԴԱԳԱՆԱԿԵԼ, եցի (խսկց.) Дубасить, отдубасить (дубинкой, палкой).
ԴԱԳԱՐԳՈՒՆ ա., մ. (բրբ.) Обездоленный, без крова. ◊ Դադարգյուն անեք՝ գցել лишить крова, обездолить. Դադարգյուն լինել՝ դառնալ՝ ընկնել лишиться крова.
ԴԱԴԱՐ, ի 1․ Покой, спокойствие, безмятежность. 2. Перерыв. 3. Пауза. 4. Передышка. 5. Привал, остановка. 6. Антракт. 7. Завершение, окончание. ◊ Դադար առնել 1) остановиться, 2) передохнуть, отдохнуть. Դադար թողնել оставить в покое, не беспокоить. Դադար տալ 1) прекратить, 2) Дать покой, отдых. Դադար չունենալ не иметь покоя․ Դադար կենալ՝ մնալ угомониться, не шалить. Քուն ու դադար չունենալ не знать ни сна, ни покоя. Տեղ ու դադար չունեմ негде приклонить голову.
ԴԱԴԱՐԳՅՈՒՆ ա., մ. (բրբ.) Обездоленный, без крова. ◊ Դադարգյուն անեք՝ գցել лишить крова, обездолить. Դադարգյուն լինել՝ դառնալ՝ ընկնել лишиться крова.
ԴԱԴԱՐԵԼ, եցի 1. Прекращаться, прекратиться, перестать. Անձրևը դադարեց дождь перестал. Վիճաբանությունները դադարեցին споры, прения прекратились. 2. Прерываться, прерваться, приостанавливаться, приостановиться. 3. Успокоиться, угомониться.
ԴԱԴԱՐԵՑՆԵԼ, ցրի 1. Прекращать, прекратить. Խաղը դադարեցնել прекратить игру. 2. Приостанавливать, приостановить. Աշխատանքը դադարեցնել приостановить работу.
ԴԱԴԱՐԵՑՈՒՄ, ցման Прекращение.
ԴԱԴԱՐԵՑՎԵԼ, վեց 1. Прекращаться, прекратиться. 2. Приостанавливаться, приостановиться.
ԴԱԴԱՐՈՒՄ, րման 1. Прекращение. 2. Приостановка.
ԴԱԴԱՐՈՒՆ, ա. 1. Находящийся в состоянии покоя .2. Остановленный, остановившийся. 3. Прекратившийся, прекращённый.
ԴԱԴՐԵԼ, եցի (բրբ.) Уставать, устать, утомляться, утомиться.
ԴԱԶԳԱՀ 1. Верстак. 2. Станок.
ԴԱԶԳԱՀԱՇԻՆԱԿԱՆ, տե՛ս Հաստոցաշինական։
ԴԱԶԳԱՀԱՇԻՆՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Հաստոցաշինություն։
ԴԱԺԱԱԲԱՐՈՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հզվդ.) Свирепость, жестокость.
ԴԱԺԱՆ, ա. 1. Жестокий, лютый, свирепый, безжалостный. Դաժան մարդ жестокий человек. Դաժան դահիճ свирепый палач. Դաժան մարտեր жестокие, ожесточённые бой. 2. Страшный, ужасный. Դաժան պատկեր страшная картина. 3. Суровый, лютый, жестокий. Դաժան ձմեռ суровая зима. Դաժան սառնամանիք лютый мороз.
ԴԱԺԱՆԱԲԱՐ, մ. Жестоко, свирепо.
ԴԱԺԱՆԱԲԱՐՈ, ա. Свирепого нрава, свирепый, жестокий.
ԴԱԺԱՆԱԳԻՆ 1. ա. Жесточайший. 2. մ. Очень жестоко.
ԴԱԺԱՆԱԴԵՄ, ա. Со свирепым лицом, со свирепым выражением лица.
ԴԱԺԱՆԱՆԱԼ, ացա Ожесточаться, ожесточиться.
ԴԱԺԱՆԱՏԵՍԻԼ տե՛ս Դաժանադեմ։
ԴԱԺԱՆԱՏԵՍՔ տե՛ս Դաժանադեմ։
ԴԱԺԱՆԱՑՆԵԼ, ցրի Ожесточать, ожесточить.
ԴԱԺԱՆԱՑՈՒՄ, ցման Ожесточение.
ԴԱԺԱՆՈՐԵՆ, մ. Жестоко, свирепо
ԴԱԺԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Жестокость, свирепость.
ԴԱԼ, ի Молозиво.
ԴԱԼԱԼ, տե՛ս Միջնորդ 1 նշան.։
ԴԱԼԱԼՈՒԹՅՈՒՆ, տես Միջնորդություն։
ԴԱԼԱՐ 1. ա. Зелёный. Դալար մարգագետին зелёный луг. 2. ա. Молодой, незрелый, зелёный. Դալար ճյուղեր молодые побеги. 3. ա. (փխբ.) Молодой, юный. 4. ա. (փխբ.) Гибкий. Դալար մարմին гибкое тело. 5. գ. Зелень, мурава.
ԴԱԼԱՐԱԳԵՂ Украшенный зеленью.
ԴԱԼԱՐԱԶԱՐԴ Украшенный зеленью.
ԴԱԼԱՐԱԶԳԵՍՏ, ա. Покрытый (свежей) зеленью.
ԴԱԼԱՐԱԶՈՒՐԿ, ա. Лишённый зелени, растительности; голый.
ԴԱԼԱՐԱԽՈՏ, ի (հզվդ.) Мурава, молодая трава.
ԴԱԼԱՐԱԿԵՐ, ա. Питающийся зеленью, поедающий зелень.
ԴԱԼԱՐԱՀԱՍԱԿ, ա. Молодой, юный.
ԴԱԼԱՐԱՃՅՈՒՂ, ա. 1. С (молодыми) побегами. 2. С гибкими ветвями.
ԴԱԼԱՐԱՆԱԼ, տե՛ս Դալարել։
ԴԱԼԱՐԱՊԱՏ, տե՛ս Դալարազարդ։
ԴԱԼԱՐԱՎԱՅՐ, ի Местность, покрытая зеленью.
ԴԱԼԱՐԱՎԵՏ, ա. Богатый зеленью, покрытый зеленью, муравчатый (нар. — поэт.).
ԴԱԼԱՐԵԼ, եցի Расти, зеленеть. ◊ Ով ալարի, ոչ դալարի полениться—всего лишиться.
ԴԱԼԱՐԵՂԵՆ, տե՛ս Կանաչեղեն։
ԴԱԼԱՐԻ ի Трава, мурава, зелень.
ԴԱԼԱՐԻՔ ի Трава, мурава, зелень.
ԴԱԼԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Гибкость. 2. Свежесть. 3. Зелень, зелёность.
ԴԱԼԱՐՈՒՆ, տե՛ս Դալար 1 և. 2 նշան.։
ԴԱԼԱՐՈՒՏ 1. տե՛ս Դալարավետ։ 2. գ. Покрытое зеленью место, зелёное местечко (разг.).
ԴԱԼԿԱԴԵՄ, ա. Бледнолицый, бледный.
ԴԱԼԿԱԽՏ, ի (բժշկ.) Хлороз, бледная немочь.
ԴԱԼԿԱՀԱՐ, տե՛ս Դալկադեմ։
ԴԱԼԿԱՆԱԼ, ացա Бледнеть, побледнеть.
ԴԱԼԿԱՎՈՒՆ, ա. Бледноватый.
ԴԱԼԿԱՑԱՎ, տե՛ս Դեղնախտ։
ԴԱԼԿՈՏ, տե՛ս Դալուկ 1 նշան.։
ԴԱԼԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Бледность.
ԴԱԼՈՒԿ 1. ա. Бледный. 2. տե՛ս Դալկություն։ 3. տե՛ս Դեղնախտ։
ԴԱԼՏՈՆԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Дальтонизм.
ԴԱԽ, ա. (բրբ.) 1. Перезрелый, переспелый. Դախ ծնեբեկ перезрелая спаржа. Դախ աղջիկ перезрелая дева. 2. Грубый, жёсткий. Դախ միս жёсткое мясо.
ԴԱԽԱՆԱԼ, ացավ (բրբ.) Перезревать, перезреть.
ԴԱԿԵԼ, եցի Компостировать, закомпостировать.
ԴԱԿԻՉ, ի Компостер.
ԴԱԿՈՒՄ, կման Компостирование.
ԴԱՀ1, ձ. Но!
ԴԱՀ2, տե՛ս Դախ:
ԴԱՀԱՄՈՒՆՔ, ի (հնց.) 1. Подарок, дар, подношение, приношение. 2. Взятка, мзда (устар.).
ԴԱՀԱՆԱԼ, տե՛ս Դախանալ։
ԴԱՀԱՆԱԿ, ի (հնք.) Хризолит.
ԴԱՀԱՆԱԿԱԳՈՒՅՆ, ա. Зелёный, зеленоватый, оливковый.
ԴԱՀԱՆԱԿԵ ա. 1. Хризолитовый. 2. (փխբ.) Оливковый (о цвете).
ԴԱՀԱՆԱԿՅԱ ա. 1. Хризолитовый. 2. (փխբ.) Оливковый (о цвете).
ԴԱՀԵԿԱՆ (հնց.) 1. Золотая или серебряная монета различной ценности. 2. Мера веса (согласно Ананию Ширакаци —4,53 грамма).
ԴԱՀԻՃ, հճի Палач.
ԴԱՀԻՐԱ, ի (բրբ.) Бубен, бубны․
ԴԱՀԼԻՃ, ի, 1. Зал Նիստերի դահլիճ зал заседаний. 2. Люди (публика) в зале. 3. Зала. 4. (արևմտհ.) Кабинет, правительство.
ԴԱՀՃԱԿԱՆ ա. Палаческий.
ԴԱՀՃԱՅԻՆ ա. Палаческий.
ԴԱՀՃԱՊԵՏ, ի Главный палач, старший палач.
ԴԱՀՃՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Занятие палача. 2. Палачество, жестокость.
ԴԱՀՈՒԿ, ի Лыжа
ԴԱՀՈՒԿԱԶՈՐ, ի (ռազմ.) Лыжная воинская часть.
ԴԱՀՈՒԿԱՄՐՑՈՒՄ, ցման Лыжные соревнования.
ԴԱՀՈՒԿԱՅԻՆ, ա. Лыжный.
ԴԱՀՈՒԿԱՎԱԶՔ, ի Лыжный пробег.
ԴԱՀՈՒԿԱՎԱՐ, տե՛ս Դահուկորդ:
ԴԱՀՈՒԿԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ходьба (бег) на лыжах.
ԴԱՀՈՒԿՈՐԴ, ի (սպորտ.) Лыжник.
ԴԱՀՈՒԿՈՒՂԻ, ղու. Лыжня․
ԴԱՂ, ի (խոսկց.) 1. Клеймо, тавро. 2. Горечь, душевная боль, причинение боли․ ◊ Դաղ անել, տե՛ս Դաղել 3 նշան.։ Դաղ լինել, տե՛ս Դաղվել 3 նշան.։
ԴԱՂԴՂԵԼ 1. Жечь, ожигать, ожечь, обжигать, обжечь. 2. (փխբ.) Причинять, причинить душевную боль, горечь.
ԴԱՂԴՂՈՏԵԼ տե՛ս Դաղդղվել։
ԴԱՂԴՂՈՐԵԼ տե՛ս Դաղդղվել։
ԴԱՂԴՂՈՐԻԿ (բրբ.) միայն Դաղդղորիկ գալ терзаться, Դաղդղորիկ ածել жечь, терзать կապակցությունների մեջ։
ԴԱՂԴՂՎԵԼ, վեց 1. Жечься, ожечься, обжигаться, обжечься. 2. Терзаться, испытывать душевные страдания.
ԴԱՂԵԼ, եցի 1. Жечь, ожечь, обжигать, обжечь. 2. (փխբ․) Хлестать, исхлестать, огреть. 3. Прожаривать, прожарить (о масле). 4. Прижигать, прижечь. 5. (փխբ.) Язвить, уязвлять, уязвить, жечь, терзать.
ԴԱՂԹԵԼ, վեց 1. Жечься, ожечься, обжигаться, обжечься. 2. (փխբ.) Хлестаться, исхлестаться. 3. Прожариваться, прожариться (о масле). 4. (բժշկ.) Прижигаться, прижечься. 5. (փխբ.) Ожечься, терзаться, истерзаться.
ԴԱՂՁ, ի (բսբ.) Мята.
ԴԱՂՈՒՄ, ղման 1. Жжение, ожигание, обжигание. 2. (բժշկ.) Прижигание.
ԴԱՂՍՏԱՆՑԻ, ցու Дагестанец, житель Дагестана.
ԴԱՄ1, ի (բրբ) 1. В восточной музыке звуковой фон (без мелодии), сопровождающий пение или игру на музыкальных инструментах. ◊ Դամ քաշել՝ պանել 1) тянуть (одну) ноту, вторить, 2) подпевать, вторить (кому, чему).
ԴԱՄ2, ի Томление, доваривание на медленном огне.
ԴԱՄԱ, այի 1. Восточная игра на клеточной доске, род шашек. 2. Дамка (в шашках).
ԴԱՄԱՍԿ, ի (հնց.) Цветастая дамасская ткань, дамаскин.
ԴԱՄԱՍԿՅԱՆ, ա. Дамасский. ◊ Դամասկյան պողպատ дамасская сталь, дамаск.
ԴԱՄԱՐ, ի (բրբ.) Жила. ◊ Գիժ դամարը բռնել է на него нашла дурь. Կակուղ դամարը բռնել՝ գտնել, Դամարը մտնել играть на слабой струнке (кого,), втереться в доверие.
ԴԱՄԲ, ի Дамба.
ԴԱՄԲԱՆ, տե՛ս Դամբարան։
ԴԱՄԲԱՆԱԲԼՈՒՐ, բլրի Могильный холм, могильный курган.
ԴԱՄԲԱՆԱԳԻՐ, գրի Эпитафия, надгробная надпись.
ԴԱՄԲԱՆԱԹՈՒՄԲ, տե՛ս Դամբանաբլուր։
ԴԱՄԲԱՆԱԽԱՉ, ի Могильный крест, надгробный крест.
ԴԱՄԲԱՆԱԽՈՍ տե՛ս Դամբանական 1 նշան.։
ԴԱՄԲԱՆԱԽՈՍ, ի Произносящий надгробную речь.
ԴԱՄԲԱՆԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ տե՛ս Դամբանական 1 նշան.։
ԴԱՄԲԱՆԱԿԱՆ 1. գ. Надгробная речь. 2. ա. Надгробный. ◊ Դամբանական կարդալ считать какое-либо дело оконченным.
ԴԱՄԲԱՆԱՔԱՐ, ի Надгробный камень, надгробная плита.
ԴԱՄԲԱՐԱՆ, ի Гробница, склеп, мавзолей, усыпальница.
ԴԱՄԲՈՒԼ, ի Ренклод (сорт слив).
ԴԱՄԲՈՒԼԵՆԻ, նու (բսբ.) Слива, сливовое дерево.
ԴԱՄՈԿԼՅԱՆ, միայն Դամոկլյան սուր կապակցության մեջ дамоклов меч.
ԴԱՄՔԱՇ, (խսկց.) 1. ա. В восточной музыке о музыканте, создающем звуковой фон (без мелодии), сопровождающий пение или игру на музыкальных инструментах. 2. գ. (փխբ.) Подпевала․
ԴԱՅԱԿ, ի 1. Няня, нянька, кормилица, мамка. 2. (արևմտհ.) Акушерка. 3. (հնց.) Воспитатель, наставник, дядька, пестун.
ԴԱՅԱԿՈՐԴԻ, դու Молочный брат.
ԴԱՅԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Занятие кормилицы, мамки, няни. 2. Опека, воспитание.
ԴԱՅԼԱՅԼ Трель, дробь, колено, перелив.
ԴԱՅԼԱՅԼԱՆՔ Трель, дробь, колено, перелив.
ԴԱՅԼԱՅԼԵԼ, եցի 1. Трелить, щёлкать, заливаться, залиться (о пении птиц.). 2. Переливаться, заливаться (о звуках, пении).
ԴԱՅԼԱՅԼԻԿ, ի Трель, коленце.
ԴԱՅԼԱՅԼՈՒՄ, տե՛ս Դայլայլ։
ԴԱՆ1, ի (բրբ.) Зерно (пшеница, ячмень и т. д.).
ԴԱՆ2, (բրբ.) տե՛ս Դամ 1։
ԴԱՆԱԿ, ի 1. Нож, ножик. 2. Лезвие, режущая часть. ◊ Դանակ քաշել՝ ցույց տալ замахнуться ножом, обнажить нож. Դանակը բկին դեմ առնել с ножом к горлу пристать. Դանակը ոսկոռին հասավ чаша терпения переполнилась. Բանը դանակի հասավ՝ дело дошло до поножовщины. Դանակ սրել точить нож на кого․ Դանակի տակ մեռնել умереть под ножом. Դանակի տակ պառկել (ընկնել) лечь на операцию.
ԴԱՆԱԿԱԳՈՐԾ, ի (հնց.) Ножовщик.
ԴԱՆԱԿԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Производство, изготовление ножей. 2. Ремесло, занятие ножовщика․
ԴԱՆԱԿԱԿՌԻՎ, կռվի Поножовщина․
ԴԱՆԱԿԱՀԱՐ, ա. Раненный (убитый) ножом (ударом ножа). ◊ Դանակահար անել, ранить (убить) ножом.
ԴԱՆԱԿԱՀԱՐԵԼ, եցի Ранить (убить) ножом․
ԴԱՆԱԿԱՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Нанесение ножевой раны (ножевых ран).
ԴԱՆԱԿԱՀԱՐՈՒՄ, րման Нанесение ножевой раны (ножевых ран).
ԴԱՆԱԿԱՎԱՃԱՌ, ի Торговец ножами.
ԴԱՆԱԿԱՎՈՐ, ա. 1. Вооружённый ножом. 2. Снабжённый ножом (о машине).
ԴԱՆԱՅԱՆ, միայն Դանայան նվերներ կապակցության մեջ дары данайцев (книжн.).
ԴԱՆԴԱԼԱՄՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Тугодумие.
ԴԱՆԴԱԼՈՇ (բրբ.) 1․ գ. Губошлёп (прост.), балбес, разиня, растяпа. 2. ա. Глупый, лопоухий (прост.), простоватый (о человеке).
ԴԱՆԴԱՂ 1. ա. Медленный, неспешный. 2. մ. Медленно, неспешно.
ԴԱՆԴԱՂԱԲԱՐ, տե՛ս Դանդաղորեն։
ԴԱՆԴԱՂԱԳԻՆ, մ. Очень медленно.
ԴԱՆԴԱՂԱԳՆԱՑ, ա. Тихоходный․
ԴԱՆԴԱՂԱԽՈՍ 1. ա. Говорящий медленно, с медлительной речью. 2. գ. Мямля (прост.) (о том, кто медленно говорит).
ԴԱՆԴԱՂԱՀՈՍ, ա. Медленно текущий, тихоструйный (устар. поэт.).
ԴԱՆԴԱՂԱՃԵՄ, տե՛ս Դանդաղաքայլ։
ԴԱՆԴԱՂԱՄԻՏ 1. ա. Тяжелодумный. 2. գ. Тугодум, тяжелодум (разг.).
ԴԱՆԴԱՂԱՆԱԼ, ացավ Замедляться, замедлиться․
ԴԱՆԴԱՂԱՇԱՐԺ, ա. Медлительный, неповоротливый.
ԴԱՆԴԱՂԱՇԱՐԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Медлительность, неповоротливость.
ԴԱՆԴԱՂԱՍԱՀ, ա. Медленно скользящий.
ԴԱՆԴԱՂԱՑՆԵԼ, տե՛ս Դանդաղեցնել։
ԴԱՆԴԱՂԱՔԱՅԼ, մ. Медленно идущий.
ԴԱՆԴԱՂԵԼ, եցի 1. Медлить, помедлить, промедлить. 2. Замедлить (рост, развитие).
ԴԱՆԴԱՂԵՑՆԵԼ, ցրի Замедлять, замедлить, задерживать, задержать.
ԴԱՆԴԱՂԵՑՈՒՄ, ցման Замедление, задерживание.
ԴԱՆԴԱՂԵՑՎԵԼ, վեց Замедляться, задерживаться.
ԴԱՆԴԱՂԸՆԹԱՑ, ա. Тихоходный.
ԴԱՆԴԱՂԿՈՏ, ա. Медлительный, неповоротливый.
ԴԱՆԴԱՂԿՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Медлительность, неповоротливость.
ԴԱՆԴԱՂՈՐԵՆ, մ. Медленно, медлительно.
ԴԱՆԴԱՂՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Медленность, медлительность.
ԴԱՆԴԱՂՈՒՄ, ղման Замедление, промедление.
ԴԱՆԴԱՉ 1. Шатание, колебание. 2. տե՛ս Բարբաջանք։
ԴԱՆԴԱՉԱՆՔ 1. Шатание, колебание. 2. տե՛ս Բարբաջանք։
ԴԱՆԴԱՉԵԼ, եցի (հնց.) 1. Шататься, колебаться. 2. տես Բարբաջել։
ԴԱՆԴԱՉՅՈՒՆ, տե՛ս Դանդաչանք 1 նշան.։
ԴԱՆԴԱՉՈՒՄ, տե՛ս Դանդաչանք 1 նշան.։
ԴԱՆԴԱՉՈՒՆ, ա. (հնց.) Шаткий, зыбкий, колеблющийся.
ԴԱՆԴՈՒՌ, ի (բսբ.) Портулак.
ԴԱՆԴՈՒՌԱԶԳԻՆԵՐ, ի (բսբ.) Портулаковые.
ԴԱՆԴՈՒՌԱՅԻՆ, ա. Портулаковый.
ԴԱՆԹԵԼ, եցի (բրբ.) Клевать носом, дремать.
ԴԱՆԻԱԿԱՆ, ա. Датский.
ԴԱՆԻԱՑԻ, ցու Датчанин, датчанка.
ԴԱՆԻԵՐԵՆ 1. գ. Датский язык. 2. ա. Датский (о языке). 3. մ. По-датски, на датском языке.
ԴԱՆՈՒՐՅԱՆ, ա. Дунайский.
ԴԱՇԻՆՔ, ի 1. Сок. 2. Договор. ◊ Դաշինք կռել, Դաշինք կապել, Դաշինք կնքել заключить союз. Դաշինքը խախտել нарушить договор. Ռազմական դաշինք военный союз. Առևտրական դաշինք торговый договор.
ԴԱՇՆ, տե՛ս Դաշինք։
ԴԱՇՆԱԳԻՐ, գրի Договор, конвенция.
ԴԱՇՆԱԳՐԱՅԻՆ, ա. Договорный.
ԴԱՇՆԱԳՐԵԼ, եցի Заключать, заключить союз (договор.
ԴԱՇՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Заключение союза (договора)․ 2․ տե՛ս Դաշնագիր։
ԴԱՇՆԱԴԻՐ 1. ա. Договаривающийся. 2. գ․ Договаривающаяся сторона.
ԴԱՇՆԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ 1. Заключение союза (договора). 2. տե՛ս Դաշինք։
ԴԱՇՆԱԼՈՒՐ, ա. Гармоничный, сладкозвучный.
ԴԱՇՆԱԿ1 (արևմտհ.) տե՛ս Դաշնամուր։
ԴԱՇՆԱԿ2, տե՛ս Դաշնակցական։
ԴԱՇՆԱԿԱՀԱՐ, ի Пианист.
ԴԱՇՆԱԿԱՀԱՐԴԱՐ, ի (հզվդ.) Настройщик роялей (пианино).
ԴԱՇՆԱԿԱՀԱՐԵԼ, եցի Играть на пианино (рояле).
ԴԱՇՆԱԿԱՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Игра на пианино (рояле).
ԴԱՇՆԱԿԱՀԱՐՈՒՀԻ, հու Пианистка.
ԴԱՇՆԱԿԵԼ, եցի 1. Перелагать, переложить (о музыкальном произведении). 2. (արևմտհ.) Играть на пианино (рояле).
ԴԱՇՆԱԿԻՑ, կցի 1. գ. Союзник. 2. ա. Союзный. Դաշնակից երկրներ союзные страны.
ԴԱՇՆԱԿՈՒՄ, կման (երժշտ.) Переложение.
ԴԱՇՆԱԿՑԱԿԱՆ (քղք.) 1․ գ․ Дашнак. 2․ ա. Дашнакский.
ԴԱՇՆԱԿՑԱՅԻՆ, ա. Союзнический.
ԴԱՇՆԱԿՑԵԼ, եցի 1. Заключать, заключить союз. 2. տե՛ս Նվագակցել։
ԴԱՇՆԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ1, թյան 1. Союз. 2. տե՛ս Նվագակցություն։
ԴԱՇՆԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ2, թյան (քղք.) Партия дашнаков, дашнакцутюн.
ԴԱՇՆԱՁԱՅՆ 1. ա. (արևմտհ.) Гармоничный. 2. մ․ Гармонично.
ԴԱՇՆԱՄՈՒՐ, ի Пианино, фортепьяно, рояль.
ԴԱՇՆԱՄՈՒՐԱՅԻՆ, ա. Фортепьянный. Դաշնամուրային դասարան фортепьянный класс.
ԴԱՇՆԱՎՈՐ, տե՛ս Ներդաշնակ։
ԴԱՇՆԱՎՈՐԵԼ, տե՛ս Ներդաշնակել։
ԴԱՇՆԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ներդաշնակություն։
ԴԱՇՆԱՎՈՐՎԵԼ, տե՛ս Ներդաշնակվել։
ԴԱՇՆԴՐՈՒԺ, ա. Нарушивший договор, вероломный.
ԴԱՇՆԵՐԳ, ի Гармоничная песня.
ԴԱՇՆԵՐԳԵԼ, եցի Дружно, хором петь.
ԴԱՇՆՈՒՐԴ1, ի (երժշտ.) Аккорд.
ԴԱՇՆՈՒՐԴ2 ի գ. (տնտ.) Соглашение.
ԴԱՇՈՒՅՆ, ի Кинжал. ◊ Դաշույն քաշել՝ հանել обнажить кинжал.
ԴԱՇՈՒՆԱՀԱՐ, ա. Раненный, сражённый кинжалом, ◊ Դաշունահար անել поразить кинжалом.
ԴԱՇՈՒՆԱՀԱՐԵԼ, եցի Поразить кинжалом.
ԴԱՇՈՒՆԱՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Удар кинжалом.
ԴԱՇՈՒՆԱՀԱՐՈՒՄ, րման Удар кинжалом.
ԴԱՇՈՒՆԱՀԱՐՎԵԼ, վեց Быть раненным, сражённым кинжалом.
ԴԱՇՈՒՆԱՆՄԱՆ ա. Похожий на кинжал, кинжалоподобный.
ԴԱՇՈՒՆԱՉԱՓ, ա. Величиной с кинжал.
ԴԱՇՈՒՆԵԼ, տե՛ս Դաշունահարել։
ԴԱՇՏ, ի 1. Поле, нива. 2. Пастбище. 3. Поле битвы. ◊ Կռվի՝ մարտի՝ պատերազմի՝ ռազմի դաշտ поле брани, боя, битвы.
ԴԱՇՏԱԲԵՐԱՆ, ի Окраина поля, всполье (обл.).
ԴԱՇՏԱԳԼՈՐ, ի (բսբ.) Перекати-поле.
ԴԱՇՏԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (գյուղտնտ.) Полеводство.
ԴԱՇՏԱԿՈՏԵՄ, ի (բսբ.) Сердечник.
ԴԱՇՏԱԿՏՑԱՐ, ի (կենդբ.) Ржанка.
ԴԱՇՏԱՀԱՅԱՑ, ա. Обращенный, смотрящий в сторону поля, с видом на поле.
ԴԱՇՏԱՀՈՎԻՏ, տե՛ս Դաշտավայր։
ԴԱՇՏԱՂՎԵՍ, ի (կենդբ.) Корсак.
ԴԱՇՏԱՄԱՍ, ի Участок поля, полевой участок.
ԴԱՇՏԱՄԵԽԱԿ, ի (բսբ.) Травянка, луговая гвоздика.
ԴԱՇՏԱՄԵՋ, միջի Пространство поля.
ԴԱՇՏԱՄԻՋՅԱՆ, ա. Полевой, идущий через поля.
ԴԱՇՏԱՄՈՒԿ, մկան (կենդբ.) Полевая мышь, полёвка.
ԴԱՇՏԱՅԻՆ ա. 1. Полевой. 2. Равнинный, ровный. ◊ Դաշտային աշխատանքներ полевые работы. Դաշտային դատարան (ռազմ.) полевой суд. Դաշտային խոհանոց полевая кухня. Դաշտային փոստ полевая почта.
ԴԱՇՏԱՆ, ի (բժշկ.) Менструация, регулы, месячные.
ԴԱՇՏԱՆԱԴԱԴԱՐ, ի (բժշկ.) Климактерий, климакс.
ԴԱՇՏԱՆԱՅԻՆ, ա. (բժշկ.) Менструальный. Դաշտանային շրշան менструальный период.
ԴԱՇՏԱՆԻՍՏ, ա. Равнинный.
ԴԱՇՏԱՆԿԱՐ, ի Ландшафт, пейзаж.
ԴԱՇՏԱՆԿԱՐԻՉ, րչի Пейзажист.
ԴԱՇՏԱՆԿԱՐՉԱԿԱՆ, ա. Пейзажный.
ԴԱՇՏԱՆԿԱՐՉՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Пейзажная живопись; ландшафтная живопись.
ԴԱՇՏԱՊԱՀ, տե՛ս Հանդապահ։
ԴԱՇՏԱՊԱՇՏՊԱՆ, ա. Полезащитный. Դաշտապաշտպան անտառագոտի՝ անտառաշերտ полезащитная лесополоса.
ԴԱՇՏԱՊԱՏԿԵՐ, տե՛ս Դաշտանկար։
ԴԱՇՏԱՍՊԱԹ, ի (հնց.) Полевой шпат.
ԴԱՇՏԱՎԱՅՐ, ի Равнина, долина. Արարատյան դաշտավայր Араратская долина.
ԴԱՇՏԱՎԱՐ, ի Полевод.,
ԴԱՇՏԱՎԱՐԱԿԱՆ, ա. Полевoдческий. Դաշտավարական բրիգադ полеводческая бригада.
ԴԱՇՏԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Полеводство.
ԴԱՇՏԱՎԼՈՒԿ, ի (բսբ.) Мятлик.
ԴԱՇՏԱՎՈՒՇ, ի (բսբ.) Вяжечки.
ԴԱՇՏԱՐՄԱՏ, ի (բսբ.) Зверобой.
ԴԱՇՏԱՐՆԱԿ, ի Житель равнины.
ԴԱՇՏԵՑԻ, տե՛ս Դաշտաբնակ։
ԴԱՇՏՈՒՂԻ, ղու Полевая дорога.
ԴԱՇՏՎՈՐ (բրբ.) Полевой работник.
ԴԱՋ, Ի 1. Узор, набойка (на ткани). 2. Клеймо; тавро. 3. Печать, штамп.
ԴԱՋԱԳՈՐԾ, ի. Набойщик (рабочий - текстильщик).
ԴԱՋԱԶԱՐԴԵԼ, եցի Набивать, набить, отпечатывать, отпечатать узор.
ԴԱՋԱՁԱՐԴՈՒՄ, դման Набивка, набойка (узоров).
ԴԱՋԱՁԱՐԴՎԵԼ, վեց Набиваться (об узорах).
ԴԱՋԱՆԿԱՐ (հզվդ.) ա. Набивной (о ткани), набойчатый (разг․ устар.).
ԴԱՋԵԼ, եցի (խսկց.) 1. Набивать, набить, отпечатывать, отпечатать узор. 2. Татуировать, накалывать, наколоть, клеймить, заклеймить. 3. Оставлять, оставить след, отпечаток.
ԴԱՋՈՒՄ, ջման 1. Набивание, набивка узора. 2. Татуировка, клеймение․ 3. Отпечатывание.
ԴԱՋՎԱԾՔ, ի 1. Узор, набивка, набойка (на ткани). 2. Татуировка, наколка. 3. Отпечаток.
ԴԱՋՎԵԼ 1. Набиваться (об узорах). 2. Татуироваться, накалываться, клеймиться.
ԴԱՌԸ ա. 1. Горький. Դառը համ ունենալ горчить. 2․ Горестный. 3. Едкий, злой. ◊ Դառն աղքատ է гол, как сокол. Դառն արտասուքներ горькие слёзы. Դառն հոգս՝ վիշտ՝ ցավ злая тоска, злое горе. Դառն օրեր чёрные дни. Դառը ճակատագիր горькая судьба (доля). Դառը պտուղները ճաշակել пожинать горькие плоды.
ԴԱՌՆ ա. 1. Горький. Դառը համ ունենալ горчить. 2․ Горестный. 3. Едкий, злой. ◊ Դառն աղքատ է гол, как сокол. Դառն արտասուքներ горькие слёзы. Դառն հոգս՝ վիշտ՝ ցավ злая тоска, злое горе. Դառն օրեր чёрные дни. Դառը ճակատագիր горькая судьба (доля). Դառը պտուղները ճաշակել пожинать горькие плоды.
ԴԱՌՆԱԲԱՐ, մ. Горько, горестно.