ՀԱՅԵՐԵՆ-ՌՈՒՍԵՐԵՆ  Армяно-Русский

словарь общеупотребительных слов, научная, техническая, общественно-политическая терминология

ԻՇ

Ա +- Բ +- Գ +- Դ +- Ե +- Զ +- Է +- Ը Թ +- Ժ +- Ի +- Լ +- Խ +- Ծ +- Կ +- Հ +- Ձ +- Ղ +- Ճ +- Մ +- Յ Ն +- Շ +- Ո +- Չ +- Պ +- Ջ +-
Ռ +- Ս +- Վ +- Տ +- Ր Ց +- ՈՒ +- Փ +- Ք +- Օ +- Ֆ +-
Website menu
Для поиска напишите слово (полное или часть) по-русски или по-армянски.
Search AA aa Aa
in the title or description
ԻՇԱԲԵՌ, ի և ան Ослиный вьюк.
ԻՇԱԽԱՌԱՆՉ, ի (կենդբ.) Медведка.
ԻՇԱԿԱԹՆՈՒԿ, ի (բսբ.) Молочай
ԻՇԱՄԵՂՈՒ, ղվի և ի (կենդբ.) Шмель.
ԻՇԱՄՏՐՈՒԿ, ի Ослёнок.
ԻՇԱՅԻՆ, ա. Ослиный
ԻՇԱՊԱՆ, ի Погонщик ослов.
ԻՇԱՌՎՈՒՅՏ, ի (բսբ.) Донник.
ԻՇԱՎԱՐԻ, մ․ По-Ослиному.
ԻՇԱՏԵՐ, տիրոջ Хозяин осла.
ԻՇԱՑԾՑԱՄ, ի (կենդբ.) Лось.
ԻՇԱՑՆԵԼ, ցրեց (խսկց.) Одурачивать, одурачить, оставить в дураках.
ԻՇԻԱՍ, ի (բժշկ.) Ишиас.
ԻՇԽԱՆ, ի 1. Властелин, владыка. 2. Князь. 3. (կենդբ.) Форель.
ԻՇԽԱՆԱԲԱՐ, մ. По-княжески.
ԻՇԽԱՆԱԴՈՒՍՏՐ, ի Княжна.
ԻՇԽԱՆԱԶ 1. գ․ Сын князя, княжич (устар.). 2. ա. Княжеского рода.
ԻՇԽԱՆԱԶԱՐՄ 1. գ․ Сын князя, княжич (устар.). 2. ա. Княжеского рода.
ԻՇԽԱՆԱԶՆ 1. գ․ Сын князя, княжич (устар.). 2. ա. Княжеского рода.
ԻՇԽԱՆԱԶՈՒՆ 1. գ․ Сын князя, княжич (устар.). 2. ա. Княжеского рода.
ԻՇԽԱՆԱԶՈՒՐԿ, ա. Лишённый власти.
ԻՇԽԱՆԱԶՐԿԵԼ, եցի Лишить власти.
ԻՇԽԱՆԱԶՐԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Лишение власти.
ԻՇԽԱՆԱԶՐԿՈՒՄ, կման Лишение власти.
ԻՇԽԱՆԱԶՐԿՎԵԼ, վեցի Лишиться власти
ԻՇԽԱՆԱԿԱՆ, ա. Княжеский.
ԻՇԽԱՆԱԿԻՑ, կցի Соправитель.
ԻՇԽԱՆԱԿՑԵԼ, եցի Править совместно с кем-либо.
ԻՇԽԱՆԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Совместное правление.
ԻՇԽԱՆԱՆԻՍՏ, ա. Княжеский. Իշխանանիստ քաղաք резиденция князя.
ԻՇԽԱՆԱՊԱՏԿԱՆ, ա. Принадлежащий князю, княжеский, княжий (устар.).
ԻՇԽԱՆԱՍԵՐ, ա. Властолюбивый.
ԻՇԽԱՆԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Властолюбие.
ԻՇԽԱՆԱՎԱՅԵԼ 1. ա. Княжеский. 2. մ. По-княжески.
ԻՇԽԱՆԱՎԱՐԻ, մ. По-княжески, княжески.
ԻՇԽԱՆԱՎՈՐ, ի 1. Властитель. 2. Власть имущий.
ԻՇԽԱՆԱՏԵՆՉ, ա. Жаждущий власти.
ԻՇԽԱՆԱՏԵՆՉԱԿԱՆ, ա. Властолюбивый.
ԻՇԽԱՆԱՏԵՆՉՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Властолюбие.
ԻՇԽԱՆԱՓԱՅԼ, ա. Сиятельный.
ԻՇԽԱՆԻԿ, ի (նվազ.) Князёк.
ԻՇԽԱՆՈՐԴԻ, դու Сын князя, княжич (устар.).
ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Власть. 2. Княжение. 3. Княжество. 4. Владычество. ◊ Իշխանություն բանեցնել применять власть. Իշխանության գլուխ կանգնել прийти к власти. Տեղական իշխանություններ местные власти.
ԻՇԽԱՆՈՒՀԻ, հու 1. Княгиня. 2. Княжна. 3. Правительница. 4. Владычица.
ԻՇԽԵԼ, եցի 1. Властвовать, господствовать, владычествовать, править. 2. (բսբ.) Осмеливаться, осмелиться.
ԻՇՈՏԻՔ 1. Козел (спорт.). 2. Козлы, скамья.
ԻՇՈՏՆՈՒԿ 1. Козел (спорт.). 2. Козлы, скамья.
ԻՇՈՒԿ, ի 1. Ослик. 2. (բսբ.) Подставка, козлы.