ՀԱՅԵՐԵՆ-ՌՈՒՍԵՐԵՆ  Армяно-Русский

словарь общеупотребительных слов, научная, техническая, общественно-политическая терминология

ԼԵ

Ա +- Բ +- Գ +- Դ +- Ե +- Զ +- Է +- Ը Թ +- Ժ +- Ի +- Լ +- Խ +- Ծ +- Կ +- Հ +- Ձ +- Ղ +- Ճ +- Մ +- Յ Ն +- Շ +- Ո +- Չ +- Պ +- Ջ +-
Ռ +- Ս +- Վ +- Տ +- Ր Ց +- ՈՒ +- Փ +- Ք +- Օ +- Ֆ +-
Website menu
Для поиска напишите слово (полное или часть) по-русски или по-армянски.
Search AA aa Aa
in the title or description
ԼԵԳԱԼ, ա. Легальный. Լեգալ կազմակերպություն легальная организация.
ԼԵԳԱԼԱՑՈՒՄ, ցման Легализация.
ԼԵԳԱԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Легальность.
ԼԵԳԵՆԴ, տե՛ս Առասպել։
ԼԵԳԵՆԴԱԿԱՆ տե՛ս Առասպելական։ 
ԼԵԳԵՆԴԱՅԻՆ տե՛ս Առասպելական։
ԼԵԶԳԻ, գու և ի Лезгин.
ԼԵԶԳԻԱԿԱՆ, ա. Лезгинский.
ԼԵԶՈՒ, զվի Язык. ◊ Լեզու արձակել развязать язык. Լեզու գտնել найти общий язык. Լեզու դարձնել пререкаться, возражать. Լեզու դնել բերանը подучить, подстрекать. Լեզու թաթախել՝ թրջել, մեկի հետ, вступить в разговор, (с кем.). Լեզու թափել пустить в ход всё своё красноречие. Լեզու հանել՝ ցույց տալ 1) показать язык, 2) пререкаться. Լեզու ունենալ 1) иметь право говорить, 2) уметь хорошо говорить. Լեզվի տակ ասեղ չկա язык без костей. Լեզվի տակ բան լինել порываться что-то сказать, намекать на что-то. Լեզվի ծայրին թույն լինել, տե՛ս Լեզվից թույն կաթել: Լեզվի ծայրին (ծերին) լինել вертеться на языке, на кончике языка. Լեզվի կապերը բացվել են язык развязался. Լեզվին զոռ տալ давать волю языку. Լեզվին տալ 1) попробовать на язык, 2) տե՛ս Լեզվին զոռ տալ: Լեզվին փականք դնել зажимать рот (кому). Լեզվից թույն կաթել что ни слово-яд. Լեզուդ չորանա типун тебе на язык. Լեզուդ չորանա՝ պապանձվի чтоб отсох твой язык. Լեզու առնել 1) обрести дар слова, 2) осмелиться заговорить, дерзнуть заговорить. Լեզուն բանալ развязать язык. Լեզուն բացվել 1) начать говорить, 2) развязаться (о языке). Լեզուն բերանի մեջ չի դառնում языком не ворочает (о мямле). Լեզուն բռնվել, տե՛ս Լեզուն կապվել։ Լեզուն բունը դնել 1) держать язык за зубами, 2) зажать (заткнуть) рот (кому). Լեզուն երկար длинный язык. Լեզուն երկարել է язык стал длинным. Լեզուն իրեն պահել держать язык за зубами. Լեզուն իրեն պահել՝ քաշել придержать язык. Լեզուն կապ՝ փաթ ընկավ, Լեզուն կապվել потерять дар речи, отняться (о языке). Լեզուն կապել зажать (заткнуть) рот (кому). Լեզուն կարն է вынужден молчать. Լեզուն կարճ պահել держать язык за зубами. Լեզուն կծել внезапно вспомнить или сообразить что-то. Լեզուն կպչել, տե՛ս Լեզուն կապվել: Լեզուն կտրել вырвать язык (кому). Լեզուն հանած высунув язык, запыхавшись. Լեզուն մարդուն Բաղդադ կհասցնի язык до Киева (букв. до Багдада) доведёт. Լեզուն մեղր, սիրտը թույն (առած) на языке мёд, а в сердце лёд. Լեզուն մի գազ հանել давать волю языку. Լեզուն փոխել говорить другим языком. Լեզուն փորը ընկնել проглотить язык. Լեզուն քոր է զալիս язык чешется (у кого). Լեզուս չորանա՝ պապանձվի отсохни мой язык. Աշխարհը շինողը և քանդողը՝ լեզուն է (առած) язык созидает, язык сокрушает. Թրի կտրածը կլավանա՝ լեզվի կծածը չի լավանա (առած) бойся не ножа, а языка. Իմ լեզուն իմ թշնամին է язык мой-враг мой. Ինչ որ լեզուդ կտրի ուզի՝ ասի что душе угодно. Իր լեզուն ունենալ иметь свой стиль, иметь свой почерк. Մայրենի լեզու родной язык. Չար լեզու злой язык. Օձի լեզու коварный, змеиный язык. Լեզուն ոսկոր չունի язык без костей.
ԼԵԶՎԱԲԱԺԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Смешение языков.
ԼԵԶՎԱԲԱՆ, ի Языковед, лингвист.
ԼԵԶՎԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Языковедческий, лингвистический.
ԼԵԶՎԱԲԱՆՈՐԵՆ, մ. Лингвистически.
ԼԵԶՎԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Языковедение, языкознание, лингвистика.
ԼԵԶՎԱԳԱՐ, ա. Болтливый.
ԼԵԶՎԱԳԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Болтливость,
ԼԵԶՎԱԳԵՏ, տե՛ս Լեզվաբան։
ԼԵԶՎԱԳԻՏԱԿԱՆ, տե՛ս Լեզվաբանական։
ԼԵԶՎԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ 1. տես Լեզվաբանություն, 2. Знание языков.
ԼԵԶՎԱԶՈՒՐԿ, ա. 1. Безъязыкий. 2. (փխբ.) Безмолвный, молчаливый, немой.
ԼԵԶՎԱԸՆՏԱՆԻՔ, ի (լեզվբ.) Языковая семья.
ԼԵԶՎԱԽՈՒՅԶ, տե՛ս Լեզվաբան։
ԼԵԶՎԱԿ, ի 1. Язычок. 2. Щеколда.
ԼԵԶՎԱԿԱՆ, ա. Языковой.
ԼԵԶՎԱԿԱՊ, միայն Լեզվակապ ընկնել онеметь, потерять способность говорить.
ԼԵԶՎԱԿՈԽ, միայն Լեզվակոխ անել заговаривать, заговорить (кого-л.).
ԼԵԶՎԱԿՌԻՎ, կռվի Словопрение. ◊ Լեզվակռիվ спорить, пререкаться, препираться.
ԼԵԶՎԱՁԵՎ, ա. Имеющий форму языка, подобный языку, похожий на язык.
ԼԵԶՎԱՃՅՈՒՂ, ի Языковая ветвь.
ԼԵԶՎԱՄԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Языкастость (разг.), языкатость (разг.).
ԼԵԶՎԱՄՈԼ, տե՛ս Լեզվագար։
ԼԵԶՎԱՅԻՆ, տե՛ս Լեզվական։
ԼԵԶՎԱՆԻ ա. (խսկց.) Языкастый (разг.), языкатый (разг.).
ԼԵԶՎԱՆԻԿ ա. (խսկց.) Языкастый (разг.), языкатый (разг.).
ԼԵԶՎԱՆՄԱՆ, տե՛ս Լեզվաձև։
ԼԵԶՎԱՆՅՈՒԹ, ի Языковой материал.
ԼԵԶՎԱՇԻՆԱՐԱՐ (գրք.) 1. գ. Языкотворец (книжн.). 2. ա. Языкотворческий (лингв.).
ԼԵԶՎԱՇԻՆԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Языкотворчество (лингв.).
ԼԵԶՎԱՐՄԱՏ, ի Корень языка.
ԼԵԹԱՐԳԻԱ, տե՛ս Քնախտ։
ԼԵՀ 1. գ. Поляк. 2. տե՛ս Լեհական։
ԼԵՀԱԿԱՆ, ա. Польский.
ԼԵՀԱՆԱԼ, ացա Ополячиваться, ополячиться.
ԼԵՀԱՑԻ, տե՛ս Լեհ 1 նշան.։
ԼԵՀԱՑՆԵԼ, ցրի Ополячивать, ополячить.
ԼԵՀԱՑՈՒՄ, ցման Ополячение, ополячивание.
ԼԵՀԵՐԵՆ 1. գ. Польский язык. 2. ա. Польский (о языке,). 3. մ. На польском языке, по-польски.
ԼԵՀՈՒՀԻ, հու Полька.
ԼԵՂԱԿ, ի Синька.
ԼԵՂԱԿԱԲՈՒՅՍ, տե՛ս Լեղակենի։
ԼԵՂԱԿԱԳՈՒՅՆ, ա. Цвета синьки, синий.
ԼԵՂԱԿԱՋՐԵԼ, տե՛ս Լեղակել։
ԼԵՂԱԿԱՔԱՐ, տե՛ս Լրջաքար։
ԼԵՂԱԿԵԼ, եցի Синить, подсинивать, подсинить.
ԼԵՂԱԿԵՆԻ, նու (բսբ.) Индигофера.
ԼԵՂԱԿՏՈՒՐ, տե՛ս Լեղապատառ։
ԼԵՂԱՀԱՄ, ա. Горький, очень горький.
ԼԵՂԱՃԱՔ 1. ա. Объятый ужасом. 2. մ. В ужасе. ◊ Լեղաճաք՝ լեղապատառ անել устрашить. Լեղաճաք լեղապատառ եղավ՝ душа ушла в пятки.
ԼԵՂԱՊԱՏԱՌ 1. ա. Объятый ужасом. 2. մ. В ужасе. ◊ Լեղաճաք՝ լեղապատառ անել устраШить. Լեղաճաք՝ լեղապատառ եղավ душа ушла в пятки.
ԼԵՂԱՊԱՐԿ, ի Жёлчный пузырь.
ԼԵՂԻ 1. գ. Жёлчь. 2. գ. Жёлчный пузырь. 3. գ. (փխբ.) Яд. 4. գ. Горечь (горький вкус). 5. ա. Горький. 6. գ. (փխբ.) Горечь, горькое чувство. 7. գ. (փխբ.) Гнев, ярость. 8. ա. (փխբ.) Язвительный, оскорбительный. ◊ Լեղին ջուր կտրեց՝ դարձավ, Լեղին ցամաքեց՝ չորացավ душа ушла в пятки. Լեղին պատռել очень сильно испугаться.
ԼԵՂԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Горечь, жёлчь.
ԼԵՆ, տե՛ս Լայն։
ԼԵՆԱՆԱԼ, տե՛ս Լայնանալ։
ԼԵՆԱՑՆԵԼ, տե՛ս Լայնացնել։
ԼԵՆԻՆՅԱՆ 1. ա. Ленинский. 2. գ. Ленинец.
ԼԵՇ, տե՛ս Գեշ 1 նշան.։
ԼԵՇԱԿԵՐ, տե՛ս Գիշակեր։
ԼԵՇԱԿԵՐՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Գիշակերություն։
ԼԵՇԱՀՈՏ, տե՛ս Գիշահոտ։
ԼԵՇԱՃԱՐԱԿ, տե՛ս Գիշակեր։
ԼԵՌ 1. զ. Гора. Կովկասյան լեռներ Кавказские горы. 2. ա. Твёрдый, крепкий. Լեռան զավակ дитя гор, горец. Լեռ քար 1) крепкий как скала, 2) тяжёлый как камень. Լեռն ի վեր в гору.
ԼԵՌՆԱԲԱԶՈՒԿ, տե՛ս Լեռնաթև։
ԼԵՌՆԱԲԱՇ, ի Гребень горы, вершина горы.
ԼԵՌՆԱԲԱՎԻՂ, ի Горный лабиринт.
ԼԵՌՆԱԲՅՈՒՐԵՂ, տե՛ս Վանակն։
ԼԵՌՆԱԲՆԱԿ 1. ա. Живущий в горах, горский. 2. գ. Горец. Կովկասյան լեռնաբնակներ кавказские горцы.
ԼԵՌՆԱԲՈՒԽ, ա. Вытекающий из гор, бьющий из горы.
ԼԵՌՆԱԳԱԳԱԹ, ի 1. Горная вершина, вершина горы. 2. Пик. Լենինի լեռնագագաթը Пик Ленина.
ԼԵՌՆԱԳԱՎԱՌ, ի Горный уезд, район.
ԼԵՌՆԱԳՅՈՒՂ, ի Горное село.
ԼԵՌՆԱԳՆԱՑ 1. ա. Проходящий через горы, горный. 2. գ. Альпинист.
ԼԵՌՆԱԳՈԳ, ի Лог.
ԼԵՌՆԱԳՈՅԱՑՈՒՄ, ցման Горообразование.
ԼԵՌՆԱԳՈՏԻ, տու Горный пояс, кряж
ԼԵՌՆԱԳՈՐԾ, տե՛ս Հանքագործ։
ԼԵՌՆԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Հանքագործություն։
ԼԵՌՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (աշխգր.) Описание гор, картография гор.
ԼԵՌՆԱԴԱՀՈՒԿԱՅԻՆ, ա. Горнолыжный.
ԼԵՌՆԱԴԱՀՈՒԿՈՐԴ, ի Горнолыжник.
ԼԵՌՆԱԴԱՇՏ, ի Плоскогорье.
ԼԵՌՆԱԴՈՒՍՏՐ, դստեր Дочь гор, горянка.
ԼԵՌՆԱԶԱՆԳՎԱԾ, ի Горный Массив.
ԼԵՌՆԱԹԱՄԲ, ի Седловина, седло (в горах).
ԼԵՌՆԱԹԵՎ, ի Ветвь хребта.
ԼԵՌՆԱԺԱՅՌ, ի Горная скала.
ԼԵՌՆԱԼԱՆՋ, ի Склон горы.
ԼԵՌՆԱԼԻՃ, լճի Горное озеро.
ԼԵՌՆԱԽՈՐՇ, ի Горная впадина.
ԼԵՌՆԱԽՈՒՄԲ, խմբի Гряда гор.
ԼԵՌՆԱԽՈՒՅԶ, ի Исследователь гор.
ԼԵՌՆԱԾԱԼՔ, ի Горная складка.
ԼԵՌՆԱԾԱՂԻԿ, ղկի Горный цветок.
ԼԵՌՆԱԾԱՅՐ, տե՛ս Լեռնագագաթ։
ԼԵՌՆԱԾԵՐՊ, ի Край расселины, расщелины, край пропасти.
ԼԵՌՆԱԾԻՆ, ա. Рождённый в горах.
ԼԵՌՆԱԿԱԶՄՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Горообразование. 2. (երկրբ.) Строение и состав горных пород.
ԼԵՌՆԱԿԱԹՍԱ, ի Горная котловина.
ԼԵՌՆԱԿԱԾԱՆ, ի Горная тропа.
ԼԵՌՆԱԿԱՆ 1. ա. Горный, горский. 2. գ. Горец. 3. զ. Горянка.
ԼԵՌՆԱԿԱՊ, տե՛ս Լեռնանցք։
ԼԵՌՆԱԿԱՏԱՐ, տե՛ս Լեռնագագաթ։
ԼԵՌՆԱԿԱՐԿԱՌ 1. ա. Нагромождённый. 2. տես Լեռնակույտ։ 3. ա. Высящийся как гора (наподобие горы.)
ԼԵՌՆԱԿԱՐՈՍ, ի (բսբ.) Лигустикум.
ԼԵՌՆԱԿԻՐՃ, ի Горное ущелье, теснина.
ԼԵՌՆԱԿՅԱՑ, տե՛ս Լեռնաբնակ։
ԼԵՌՆԱԿՈՂ, տե՛ս Լեռնալանջ։
ԼԵՌՆԱԿՈՂՄ, ի Гористая местность.
ԼԵՌՆԱԿՈՒՅՏ, ի Скальный массив, громады гор.
ԼԵՌՆԱԿՈՒՏԱԿ 1. ա. Гигантский, исполинский. 2. ա.Нагромождённый. 3. տե՛ս Լեռնակույտ։
ԼԵՌՆԱՀԱՅԱՑ, ա. Обращенный в сторону горы
ԼԵՌՆԱՀԱՆԳՈՒՅՑ, ի Горный узел.
ԼԵՌՆԱՀԱՆՔ, ի Горный Рудник. 2. տե՛ս Լեռնահանքանյութ։
ԼԵՌՆԱՀԱՆՔԱՅԻՆ, ա. Горнорудный.
ԼԵՌՆԱՀԱՆՔԱՆՅՈՒԹ, ի Горная руда
ԼԵՌՆԱՀԱՆՔԱՎԱՅՐ ի Горное месторождение.
ԼԵՌՆԱՀԱՆՔԱՏԵՂ ի Горное месторождение.
ԼԵՌՆԱՀԱՐԹ, տե՛ս Սարահարթ։
ԼԵՌՆԱՀԵՏԱԶՈՏԱԿԱՆ, ա. Горно-разведочный.
ԼԵՌՆԱՀԵՏԱԶՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Разведка гор.
ԼԵՌՆԱՀՈՍ ա․ Текущий с гор.
ԼԵՌՆԱՀՈՍՈՒՆ ա․ Текущий с гор.
ԼԵՌՆԱՀՈՎ, ի (հզվդ.) Горная прохлада.
ԼԵՌՆԱՀՈՎԻՏ, վտի Горная долина.
ԼԵՌՆԱՀՈՐԱՏՈՒՄ, աման Бурение горной скважины.
ԼԵՌՆԱՀՐԱՁԳԱՅԻՆ, ա. Горнострелковый.
ԼԵՌՆԱՀՐԱՁԻԳ, ի Горный стрелок.
ԼԵՌՆԱՁԵՎ, ա. Горообразный.
ԼԵՌՆԱՁՈՐ, ի Горное ущелье, теснина.
ԼԵՌՆԱՂԲՅՈՒՐ, ի Горный Источник.
ԼԵՌՆԱՃՅՈՒՂ տե՛ս Լեռնաթև։
ԼԵՌՆԱՄԱՏ տե՛ս Լեռնաթև։
ԼԵՌՆԱՄԱՐԳԱԳԵՏԻՆ, տնի Горный луг.
ԼԵՌՆԱՄԵՋ, միջի Междугорье.
ԼԵՌՆԱՄԵՐՁ, ա. Приторный.
ԼԵՌՆԱՄԻՋՅԱՆ, ա. Находящийся между гор.
ԼԵՌՆԱՄՈՄ, ի (հնք.) Озокерит, горный воск.
ԼԵՌՆԱՅԻՆ, ա. Горный. Լեռնային բուսականություն горная растительность. Լեռնային երկիր горная, гористая страна. Լեռնային քամի горный ветер.
ԼԵՌՆԱՆԱԼ, ացավ Вздыматься, нагромождаться, образовать гору.
ԼԵՌՆԱՆԻՍՏ, ա. Расположенный в горах.
ԼԵՌՆԱՆՄԱՆ, տե՛ս Լեռնաձև։
ԼԵՌՆԱՆՑՈՒՄ, ցման 1. Горный переход. 2. Горная проходка.
ԼԵՌՆԱՆՑՔ, ի Перевал, проход в горах.
ԼԵՌՆԱՇԱՎԻՂ, ի Горная тропа.
ԼԵՌՆԱՇԱՏ, ա. Гористый.
ԼԵՌՆԱՇԱՐ ի Гряда гор. Горная гряда.
ԼԵՌՆԱՇԱՐՔ ի Гряда гор. Горная гряда.
ԼԵՌՆԱՇԽԱՐՀ, ի 1. Горная страна. 2. Горный массив. 3. Горный край.
ԼԵՌՆԱՇՂԹԱ, յի (աշխգր.) Горная цепь, горный хребет. Կովկասյան լեռնաշղթա Кавказский хребет.
ԼԵՌՆԱՉԱՓ, ա. С гору.
ԼԵՌՆԱՊԱՏ, ա. Гористый.
ԼԵՌՆԱՊԱՏԿԵՐ, ի Горный пейзаж.
ԼԵՌՆԱՊԱՐ1, տե՛ս Լեռնաշղթա։
ԼԵՌՆԱՊԱՐ2, ի Горная порода.
ԼԵՌՆԱՍՈՃԻ, ճու (բսբ.) Горная сосна.
ԼԵՌՆԱՍՈՒՅԶ, ա. (հզվդ.) Затерявшийся в горах.
ԼԵՌՆԱՍՈՒՆ, ա. Горный, растущий в горах.
ԼԵՌՆԱՍՏԱՆ, ի 1. Горная страна, горный край. 2. Гористая страна. 3. Нагорье.
ԼԵՌՆԱՍՏԱՆՑԻ, տե՛ս Լեռնական 2 նշան.։
ԼԵՌՆԱՎԱՅՐ, ի Гористая местность.
ԼԵՌՆԱՎԱՆԴԱԿ, տե՛ս Սարավանդ։
ԼԵՌՆԱՎԱՐԴ, ի (բսբ.) Азалия.
ԼԵՌՆԱՎՏԱԿ, ի Горный поток, горный ручей.
ԼԵՌՆԱՏԱՐԱՓ 1. գ. Ливень в горах. 2. ա. Текущий с гор.
ԼԵՌՆԱՏՈՒՆԿ, ի Горное растение.
ԼԵՌՆԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐԱԿԱՆ, ա. Горнопромышленный.
ԼԵՌՆԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Горная промышленность.
ԼԵՌՆԱՐԵՎԱԲՈՒԺՈՒՄ, ժման Лечение горным солнцем.
ԼԵՌՆԱՐԾԻՎ, ծվի (կենդբ.) Горный орёл.
ԼԵՌՆԱՑՆԵԼ, ցրի Нагромождать, нагромоздить, навалить с гору.
ԼԵՌՆԱՑՈՒՄ, ցման Нагромождение.
ԼԵՌՆԱՓԱԿ, ա. Окружённый горами.
ԼԵՌՆԱՓԵՇ, ի Подошва горы.
ԼԵՌՆԱՔԵՐԾ, ի Скала.
ԼԵՌՆԱՔԻՄԻԱԿԱՆ, ա. Горно-химический.
ԼԵՌՆԸՆԴՄԵՋ, ա. Проходящий между гор.
ԼԵՌՆԻՎԱՅՐ մ. Под гору. Վազել լեռնիվայր бежать под гору.
ԼԵՌՆԻՎԱՐ մ. Под гору. Վազել լեռնիվայր бежать под гору.
ԼԵՌՆԻՎԵՐ, մ. В гору. Բարձրանալ լեռնիվեր подняться в гору.
ԼԵՌՆՈՏ, ա. Гористый, горный. Լեռնոտ երկիր гористая страна.
ԼԵՌՆՈՐԴԻ, դու Дитя гор.
ԼԵՌՆՈՒՏ 1. գ. Гористая местность. 2. ա. Гористый, горный.
ԼԵՌՆՑԻ, ցու 1. գ. Горец, горянка. 2. ա. Обитающий в горах.
ԼԵՍԱՆ, տե՛ս Հեսաս։
ԼԵՍԵԼ, եցի (հնց.) 1. Размельчать, размельчить, дробить, раздроблять, раздробить. 2. Шлифовать, точить.
ԼԵՐԱՆ-ԼԵՐԱՆ ա. (բրբ.) Огромный, гороподобный.
ԼԵՐԳ-ԼԵՐԳ, մ. Свёртываясь, свернувшись комьями, сгустками.
ԼԵՐԴ 1. տե՛ս Լյարդ։ 2, ա. Свернувшийся. 3. մ. Свёртываясь, свернувшись. 4. ա. Густой.
ԼԵՐԴԱԽՈՏ, ի (բսբ.) Дубровник.
ԼԵՐԴԱԽՈՐՈՎ, միայն Լերդախորով լինել կապակցության մեջ. чтоб печёнки отшибло (кому).
ԼԵՐԴԱԽՈՑ, ի Язва печени.
ԼԵՐԴԱԽՏ, ի Болезнь печени.
ԼԵՐԴԱԽՏԱՎՈՐ, ա. Печёночный (больной), с больной печенью.
ԼԵՐԴԱԿԱԼԵԼ, տե՛ս Լերդանալ։
ԼԵՐԴԱԿՏՈՒՐ, տե՛ս Լեղապատար։
ԼԵՐԴԱՄԱՄՈՒՌ, ի (բսբ.) Печёночник.
ԼԵՐԴԱՆԱԼ, ացավ Свёртываться, свернуться. Արյունը լերդացավ кровь свернулась.
ԼԵՐԴԱՊԱՏԱՌ, տե՛ս Լեղապատառ։
ԼԵՐԴԱՍՈՒՆԿ, ի (բսբ.) Печёночный гриб.
ԼԵՐԴԱՏԱՊ, ի (բժշկ.) Воспаление печени, гепатит.
ԼԵՐԴԱՑՈՒՄ, ցման Свёртывание.
ԼԵՐԴՈՒԹՈՔ, ի Внутренности, потроха. Լերդութոքը թափել выпустить потроха.
ԼԵՐԿ, ա. 1. Голый, обнажённый, лишённый растительности. Լերկ ժայռեր голые скалы. 2. Безволосый.
ԼԵՐԿԱՄԱՇԿ, ա. Безволосый.
ԼԵՐԿԱՆԱԼ, ացավ Оголяться, оголиться, обнажаться, обнажиться. Լեռները մերկացան горы оголились.
ԼԵՐԿԱՎԻԶ, ա. Голошеий.
ԼԵՐԿԱՑՆԵԼ, ցրի Оголять, оголить, обнажать, обнажить.
ԼԵՐԿԵՐԵՍ, ա. (հզվդ.) С безволосым лицом.
ԼԵՐԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Голизна, оголённость, обнажённость.
ԼԵՑՈՒՆ, ա. Полный, наполненный.
ԼԵՑՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Полнота, наполненность, переполненность.
ԼԵՓ-ԼԵՑՈՒՆ, ա. Переполненный, биткок набитый, набитый до отказа, полный-полный (разг.) Լեփ-լեցուն դահլիճ переполненный зал.
ԼԵՓՈՒԿ, ի (բրբ.) Силок.