ՀԱՅԵՐԵՆ-ՌՈՒՍԵՐԵՆ  Армяно-Русский

словарь общеупотребительных слов, научная, техническая, общественно-политическая терминология

ՃԱ

Ա +- Բ +- Գ +- Դ +- Ե +- Զ +- Է +- Ը Թ +- Ժ +- Ի +- Լ +- Խ +- Ծ +- Կ +- Հ +- Ձ +- Ղ +- Ճ +- Մ +- Յ Ն +- Շ +- Ո +- Չ +- Պ +- Ջ +-
Ռ +- Ս +- Վ +- Տ +- Ր Ց +- ՈՒ +- Փ +- Ք +- Օ +- Ֆ +-
Website menu
Для поиска напишите слово (полное или часть) по-русски или по-армянски.
Search AA aa Aa
in the title or description
ՃԱԳԱՐ, ի Кролик.
ՃԱԳԱՐԱԲՈՒԾԱԿԱՆ ա. Кролиководческий.
ՃԱԳԱՐԱԲՈՒԾԱՐԱՆ, ի Кролиководческий питомник.
ՃԱԳԱՐԱԲՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Кролиководство.
ՃԱԳԱՐԱԲՈՒՅԾ, ի Кроликовод.
ՃԱԳԱՐԱՄԱՅՐ, մոր Крольчиха.
ՃԱԳԱՐԱՄՈՒԿ, մկան (կենդբ.) Тушканчик.
ՃԱԳԱՐԱՆՈՑ, ի Крольчатник.
ՃԱԳԱՐԱՊԱՀ, ի Кроликовод.
ՃԱԳԱՐԵՆԻ, նու Кроличий мех, кролик.
ՃԱԹ, ի (բրբ.) 1. Кукурузный хлебец, кукурузная лепёшка. 2. Пшённый хлебец, пшённая лепёшка.
ՃԱԹԵԼ, տե՛ս Ճաքել։
ՃԱԹԵՑՆԵԼ, տե՛ս Ճաքեցնել։
ՃԱԹՐՈՒԿ (բրբ.) Капсюль.
ՃԱԼԱՔԱՐ, ի Булыжник.
ՃԱԽ1, ա. (բրբ.) Широкий.
ՃԱԽ2, ի (բրբ.) 1. Хворост. 2. Растопка (собир. разг.). 3. Тычина (разг.), кол (для вьющихся растений).
ՃԱԽԱԲԵՐԱՆ (բրբ.) 1. ա. Большеротый. 2. գ. Бахвал.
ՃԱԽԱՐԱԿ, ի 1. Прялка. 2. (մեխ.) Блок. 3. (մեխ.) Ворот. 4. (փխբ.) Колесо. 5. (փխբ.) Старая, изношенная машина, драндулет (разг.).
ՃԱԽԱՐԱԿԱՁԵՎ, ա. Круглый, похожий на колесо.
ՃԱԽԱՐԱԿԱՅԻՆ ա. 1. Блочный, блоковый․ 2. Круглый.
ՃԱԽԱՐԱԿԱՎՈՐ ա. 1. Блочный, блоковый․ 2. Круглый.
ՃԱԽԱՐԱԿԵԼ, եցի Точить, обтачивать, обточить.
ՃԱԽԱՐԱԿՈՒՄ, կման Точение, точка (спец.), обточка.
ՃԱԽԱՐԱԿՎԵԼ, վեց Точиться, обтачиваться, обточиться.
ՃԱԽՃԱԽՈՒՏ տե՛ս Ճահճոտ։
ՃԱԽՆՈՒՏ տե՛ս Ճահճոտ։
ՃԱԽՈՒՏ, տե՛ս Ճահճուտ։
ՃԱԽՐ, ի (հնց.) Парение. ◊ Ճախր առնել՝ տալ парить, кружить.
ՃԱԽՐԱԲԱԶԵ, ի (կենդբ.) Кречет.
ՃԱԽՐԱԹՌԻՉՔ 1. գ. Парение. 2. ա. Парящий, реющий.
ՃԱԽՐԱՆՔ, ի Парение, реяние.
ՃԱԽՐԱՍԱՎԱՌՆԱԿ, ի Планёр.
ՃԱԽՐԱՍԱՎԱՌՆԵԼ, եցի Планировать, парить.
ՃԱԽՐԱՍԱՎԱՌՆՈՒՄ, նման Планирование, парение.
ՃԱԽՐԱՍԼԱՑ, ա. Парящий, реющий.
ՃԱԽՐԵԼ, եցի 1. Парить, воспарить, реять, виться. 2, Парить, летать, лететь.
ՃԱԽՐՈՒԿ, տե՛ս Ճախրաբազե։
ՃԱԽՐՈՒՆ, ա. Парящий, реющий.
ՃԱԿԱՏ, ի 1. Лоб, чело (устар. и поэт.). 2. Фасад. 3. Фронт. 4. (փխբ.) Фронт (объединение общественных сил). 5. (փխբ.) Фронт (область, отрасль деятельности). ◊ Ճակատ առ ճակատ, Ճակատ ճակատի. Лицом к лицу. Ճակատը բաց, Բաց ճակատով с открытым лицом, Ճակատը դեմ տալ восстать, бороться против чего-либо. Ճակատը կտրված бесстыдник. Ճակատը մուր քսել оклеветать. Ճակատը պինդ 1) твердолобый, 2) выносливый. Ճակատի գիր, տե՛ս Ճակատագիր։ Ճակատին գրված է предначертано. Ճակատ կազմել приготовиться к бою. Ճակատին ասել сказать в лицо, открыто. Ճակատին կպցնել (կամ խփել) дать по лбу. Ճակատ մեկնել идти на фронт. Ճակատ մտնել вступить в бой. Ճակատի քրտինքով в поте лица.
ՃԱԿԱՏԱԲԱՑ, մ. С открытым лицом, смело.
ՃԱԿԱՏԱԳԻՐ, գրի Судьба, рок, участь, доля, удел, жребий, фатум (книжн.) фортуна (книжн.), судьбина (устар. и нар.-поэт.).
ՃԱԿԱՏԱԳՐԱԿԱՆ 1 ա. РоковоЙ, фатальный (книжн.).
ՃԱԿԱՏԱԳՐԱՅԻՆ 1 ա. РоковоЙ, фатальный (книжн.).
ՃԱԿԱՏԱԳՐԱՊԱՇՏ 1. ա. Суеверный. 2. գ. Фаталист.
ՃԱԿԱՏԱԳՐՈՀ, ի Лобовая атака.
ՃԱԿԱՏԱԳՐՈՐԵՆ, մ. Фатально.
ՃԱԿԱՏԱԶԱՐԴ, ի Налобное украшение (часть национального наряда).
ՃԱԿԱՏԱԿԱԼ, ի Налобник.
ՃԱԿԱՏԱԿԱՊ, ի Налобная повязка.
ՃԱԿԱՏԱՄԱՍ, ի 1. Участок фронта. 2. Фасад.
ՃԱԿԱՏԱՄԱՐՏ, ի Сражение, битва, бой. ◊ Ճակատամարտի մեջ մտնել вступить в бой, в сражение. Ճակատամարտ տալ дать сражение.
ՃԱԿԱՏԱՄԱՐՏԵԼ, եց Сражаться, сразиться.
ՃԱԿԱՏԱՄԵՐՁ, ա. Прифронтовой.
ՃԱԿԱՏԱՄՈՒՏՔ, տե՛ս Շքամուտք։
ՃԱԿԱՏԱՅԻՆ 1. ա. Фронтальный, лобовой. 2. ա. Фасадный. 3. ա. Фронтовой. 4. գ. Фронтовик.
ՃԱԿԱՏԱՆԿԱՐ, ի Фронтиспис (спец.).
ՃԱԿԱՏԱՆՈՑ, ի (բրբ.) Налобное украшение (часть национального наряда).
ՃԱԿԱՏԱՎԵՐԵՎ, ի Надлобье.
ՃԱԿԱՏԱՓՈՒՆՋ, փնջի Чуб, чубчик.
ՃԱԿԱՏԱՔԱՐ, ի Фасадный камень.
ՃԱԿԱՏԵԼ, եցի Сражаться, сразиться, биться.
ՃԱԿԱՏՈՍԿՐ, ի Лобная кость.
ՃԱԿՆԴԵՂ, ի Свёкла.
ՃԱԿՆԴԵՂԱԳՈՐԾ, ի Свекловод.
ՃԱԿՆԴԵՂԱԳՈՐԾԱԿԱՆ, ա. Свекловодческий.
ՃԱԿՆԴԵՂԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Свекловодство.
ՃԱԿՆԴԵՂԱԿՏՐԻՉ, ի Свеклорезка.
ՃԱԿՆԴԵՂԱՀԱՆ, ի Свеклоподъёмник.
ՃԱԿՆԴԵՂԱՀԱՎԱՔ 1. գ. Свеклоуборка. 2. ա. Свеклоуборочный.
ՃԱԿՆԴԵՂԱՅԻՆ, ա. Свекольный, свекловичный.
ՃԱԿՆԴԵՂԱՑԱՆ, ա. Свеклосеющий.
ՃԱՀԻՃ, հճի 1. Болото, топь, трясина. 2. (փխբ.) Косность, застой, болото.
ՃԱՀՃԱԲՆԱԿ, ա. Болотный, живущий на болоте. Ճահճաբնակ թռչուն болотная птица.
ՃԱՀՃԱԽՈՏ, ի (բրբ.) Болотница.
ՃԱՀՃԱԿՈՒՂԲ, ի (կենդբ.) Нутрия.
ՃԱՀՃԱՀԱՎ, ի (կենդբ.) Водяная, болотная курочка.
ՃԱՀՃԱՄԱՄՈՒՌ, ի (բրբ.) Сфагнум, сфагновый мох, болотный мох, торфяной мох.
ՃԱՀՃԱՄԵՐՁ, ա. Приболотный.
ՃԱՀՃԱՄԼԱԿ, ի Мошкара, гнус.
ՃԱՀՃԱՅԻՆ, ա. 1. Болотный. 2. Болотистый, заболоченный. 3. Болотистый, топкий, вязкий. ◊ Ճահճային տենդ, տե՛ս Ճահճատենդ։ Ճահճային գազ болотный газ, метан.
ՃԱՀՃԱՆԱԼ, ացավ Заболачиваться, заболотиться.
ՃԱՀՃԱՇԱՏ, ա. Болотистый, заболоченный.
ՃԱՀՃԱՊԱՏ, ա. Болотистый, покрытый болотами.
ՃԱՀՃԱՋՈՒՐ, ջրի Болотная вода.
ՃԱՀՃԱՏԵՂ, տե՛ս Ճահճուտ 1 նշան.։
ՃԱՀՃԱՏԵՆԴ, ի Болотная лихорадка, малярия.
ՃԱՀՃԱՑՆԵԼ, ցրի Заболачивать, заболотить.
ՃԱՀՃԱՑՈՒՄ, ցման Заболачивание.
ՃԱՀՃՈՏ, ա. 1. Болотистый, изобилующий болотами, заболоченный. 2. Болотистый, топкий, вязкий.
ՃԱՀՃՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Болотистость, топкость.
ՃԱՀՃՈՒՏ 1. գ. Болото, топь, трясина. 2. տե՛ս Ճահճոտ։
ՃԱՂ, ի 1. Спица. 2. Балясина.
ՃԱՂԱԶԱՐԴ, ա. Украшенный балясинами.
ՃԱՂԱՇԱՐ, ի Перила, балюстрада.
ՃԱՂԱՊԱՏ, ա. Ограждённый перилами.
ՃԱՂԱՎՈՐ, ա. Имеющий перила.
ՃԱՂԱՏ 1. ա. Лысый, плешивый, безволосый. 2. գ. Лысина, плешь, пролысина (разг.). 3. (փխբ.) Голый, лишённый растительности (о местности).
ՃԱՂԱՏԱՆԱԼ, ացա Лысеть, облысеть, плешиветь, оплешиветь.
ՃԱՂԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Плешивость.
ՃԱՂԱՐ, ա. (բրբ.) Светлоголубой, зеленоватый (о глазах).
ՃԱՂԵԼ, եցի Ограждать, оградить.
ՃԱՃԱՆՁԱՊԱՏ, ա. Лучистый, лучезарный.
ՃԱՃԱՆՁԱՓԱՅԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Лучезарность.
ՃԱՃԱՆՉ, ի Луч.
ՃԱՃԱՆՉԱԳԵՂ, ա. Лучезарный, лучистый, светлый.
ՃԱՃԱՆՉԱԶԱՐԴ, ա. Сверкающий, лучистый, лучезарный.
ՃԱՃԱՆՉԱԼԻՑ, ա. Лучистый, светозарный (книжн).
ՃԱՃԱՆՉԱՀՅՈՒՍ, ա. Лучистый, сверкающий, лучезарный.
ՃԱՃԱՆՉԱՆՄԱՆ, ա. Лучезарный.
ՃԱՃԱՆՉԱՊՍԱԿ 1. գ. Ореол. 2. ա. Окружённый ореолом.
ՃԱՃԱՆՉԱՎԱՌ, ա. Лучезарный, светозарный (книжн.).
ՃԱՃԱՆՉԱՎԵՏ, ա. Лучистый, лучезарный, сверкающий, сияющий.
ՃԱՃԱՆՉԱՎՈՐ, ա. Лучистый, лучезарный.
ՃԱՃԱՆՉԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Лучистость.
ՃԱՃԱՆՉԱՎՈՒԽՏ, ա. (հնց.) Радужный, пёстрый, цветистый.
ՃԱՃԱՆՉԱՓԱՅԼ, ա. Лучезарный, светозарный (книжн.), сверкающий, сияющий.
ՃԱՃԱՆՉԵԼ, եցի Облучать, облучить, озарять, озарить, светить.
ՃԱՃԱՆՉԵՂ, ա. Лучезарный, лучистый.
ՃԱՃԱՆՉՈՍԿՐ, ի (կզմխս.) Лучевая кость.
ՃԱՃԱՆՉՈՒՄ, չման 1. Сияние. 2. (մսնգ.) Лучеиспускание.
ՃԱՃԱՆՉՎԵԼ, վեց Лучиться, светиться, озаряться, озариться.
ՃԱՄԱՐՏԱԿ, ա. Высокопарный, напыщенный, велеречивый (книжн.), выспренний (книжн.).
ՃԱՄԱՐՏԱԿԵԼ, եցի Разглагольствовать, фразёрствовать.
ՃԱՄԱՐՏԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Разглагольствование, фразёрство.
ՃԱՄԲԱԿՈՐՈՒՅՍ 1. ա. Заблудший, заблудившийся. 2. մ. Заблудившись, блуждая.
ՃԱՄԲԱՐ, ի Лагерь. ◊ Բակային ճամբար дворовый лагерь. Պիոներական ճամբար пионерский лагерь. Ճամբար դնել разбить лагерь.
ՃԱՄԲԱՐԱԿ, ի (բրբ.) Цепь (плужная).
ՃԱՄԲԱՐԱՅԻՆ, ա. Лагерный.
ՃԱՄԲԱՐԱՎՈՐ, ի Лагерник (разг.).
ՃԱՄՊՐՈՒԿ, ի Чемодан.
ՃԱՄՓԱ, տե՛ս Ճանապարհ։
ՃԱՄՓԱԲԱԺԱՆ, ի (բրբ.) Распутье, перепутье, развилка.
ՃԱՄՓԱԿԵՍ, ի (բրբ.) Полпути.
ՃԱՄՓԱՊԱՇԱՐ, ի Дорожный провиант.
ՃԱՄՓԱՊԱՐԿ, ի Рюкзак, вещевой мешок, дорожная сумка.
ՃԱՄՓԵԶՐ, ի Обочина.
ՃԱՄՓԵԶՐՅԱ, ա. Находящийся (растущий) на обочине.
ՃԱՄՓԵԼ, տե՛ս ՈՒղարկել։
ՃԱՄՓՈՐԴ, ի (բրբ.) Путник.
ՃԱՄՓՈՐԴԱԿԱՆ, տե՛ս Ճանապարհորդական։
ՃԱՄՓՈՐԴԵԼ, տե՛ս Ճանապարհորդել։ 
ՃԱՄՓՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ճանապարհորդություն։
ՃԱՅ, ի (կենդբ.) Чайка.
ՃԱՅԱԿ ի (կենդ.) Галка.
ՃԱՅԵԿ ի (կենդ.) Галка.
ՃԱՅԹԱԿԱՆ, ա. Взрывчатый.
ՃԱՅԹԵԼ, եցի 1. Разражаться, разразиться. 2․ Взрываться, взорваться.
ՃԱՅԹԵՑՆԵԼ, ցրի 1. Разражать, разразить. 2. Взрывать, взорвать.
ՃԱՅԹՅՈՒՆ, ի 1. Взрыв. 2. Раскат.
ՃԱՅԻԿ, ի Кобыла.
ՃԱՆ, ի 1. Бабка. Ճան խաղալ играть в бабки. 2. Лодыжка. 3. տե՛ս Գարշապար։
ՃԱՆԱՉԵԼ, եցի 1. Знать, узнавать, узнать. 2. Познавать, познать, 3. Признавать, признать.
ՃԱՆԱՉԵԼԻ ա․ Познавательный.
ՃԱՆԱՉՈՂԱԿԱՆ ա․ Познавательный.
ՃԱՆԱՉՈՂՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Познание.
ՃԱՆԱՉՈՒՄ, չման 1. Узнавание. 2. Признание. 3. Познавание. 4. Познание. ◊ Ճանաչում գտնեք найти признание.
ՃԱՆԱՉՎԵԼ, վեց 1. Узнаваться. 2. Познаваться. 3. Признаваться.
ՃԱՆԱՊԱՐՀ, ի Дорога, путь. ◊ Ճանապարհ բաց անել, Ճանապարհ բանալ 1) проложить дорогу, 2) пробивать дорогу, пробиваться. Ճանապարհ գցել, Ճանապարհ դնել 7) проводить, 2) спровадить. Ճանապարհդ բաց է скатертью дорога. Ճանապարհ ընկնել отправиться в путь, тронуться в путь. Ճանապարհ կտրել покрыть расстояние. Ճանապարհը կտրել преградить путь. Ճանապարհ պահել ожидать, дожидаться (кого-либо). Ճանապարհ տալ дать дорогу, пропустить. Սխալ ճանապարհ բռնել встать на неправильный путь. Ուղիղ (ճիշտ) ճանապարհի վրա դնել наставить на путь истинный. Ճանապարհի կեսից (կամ կես ճանապարհից) ետ դառնալ 1) вернуться с полпути, 2) на полпути остановиться. Ճանապարհին в дороге, в пути. Հաղորդակցության ճանապարհներ пути сообщения.
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱԶՈՒՐԿ, ա. Бездорожный.
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱԶՐԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Бездорожье.
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱԾԱԽՍ, ի Дорожные расходы, путевые издержки.
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱԿԻՑ, տե՛ս ՈՒղեղից։
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱՄԵՐՁ, ա. Придорожный.
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱՅԻՆ, ա. Дорожный, путевой.
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱՇԻՆԱԿԱՆ, տե՛ս Ճանապարհաշինարարական։
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱՇԻՆԱՐԱՐ, ի Дорожник, путеец, специалист по строительству дорог.
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱՇԻՆԱՐԱՐԱԿԱՆ, ա. Дорожно-строительный․
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱՇԻՆԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ թյան Дорожное строительство.
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱՇԻՆՈՒԹՅՈՒՆ թյան Дорожное строительство.
ՃԱՆԱՊԱՐՀԵԼ, եցի Отправлять, отправить, провожать, проводить в путь.
ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴ, ի Путешественник, странник, путник.
ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴԱԿԱՆ, ա. Дорожный, походный.
ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴԱԿԻՑ, կցի Спутник.
ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴԵԼ, եցի Путешествовать, странствовать.
ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Путешествие.
ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՒՄ, հման 1. Отправление, отправка. 2. Провожание.
ՃԱՆԱՊԱՐՀՎԵԼ, վեց Отправляться, отправиться в путь.
ՃԱՆԱՌ (կենդբ.) Усач.
ՃԱՆԱՐ (կենդբ.) Усач.
ՃԱՆԴՈՒԿ, տե՛ս Ստեպղին։
ՃԱՆԿ, ի 1. Коготь. 2. (մսնգ.) Крюк, вилка. ◊ Ճանկը գցել зацапать, сцапать. Ճանկն ընկնել попасть в когти, в лапы.
ՃԱՆԿԱՀԱՐԵԼ, եցի 1. Ударять, ударить когтями. 2. Цапать, цапнуть, сцапать.
ՃԱՆԿԱՎՈՐ, ա. 1. Когтистый. 2. (մսնգ.) Крюковой.
ՃԱՆԿԵԼ, եցի Цапать, сцапать, цапнуть.
ՃԱՆԿԽՈՏ, ի (բրբ.) Живучка.
ՃԱՆԿՌԵԼ, եցի Царапать, поцарапать, царапнуть, царапаться.
ՃԱՆԿՌՈՏԵԼ, տե՛ս Ճանկռել։
ՃԱՆԿՌՈՏՎԵԼ, վեց Расцарапываться, расцарапаться, исцарапываться, исцарапаться.
ՃԱՆԿՌՎԱԾՔ, ի Царапина.
ՃԱՆԿՌՏԵԼ, տե՛ս Ճանկռել։
ՃԱՆԿՌՏՈՑ ի Царапание.
ՃԱՆԿՌՏՈՒՔ ի Царапание.
ՃԱՆՃ, ի 1. Муха. 2. (բրբ.) Пчела. ◊ Ճանճ բռնել ловить мух.
ՃԱՆՃԱԿԱԼ, ի Мухоловка.
ՃԱՆՃԱԿԵՐ 1. ա. Питающийся мухами. 2. ա. Изъеденный мухами.
ՃԱՆՃԱՃԵՐՄԱԿ, տե՛ս Ճանճկեն։
ՃԱՆՃԱՆՈՑ, ի (բրբ.) 1. տե՛ս Մեղվանոց։ 2. Место скопления мух.
ՃԱՆՃԱՊԱՀ, տե՛ս Մեղվապահ։
ՃԱՆՃԱՍՊԱՆ, ի 1. (բրբ.) Мухомор. 2. Хлопушка (для мух), мухобойка.
ՃԱՆՃԱՔՇԻ 1 ի Опахало.
ՃԱՆՃԱՔՇԻԿ ի Опахало.
ՃԱՆՃԻԿ, ի Мушка,
ՃԱՆՃԿԵՆ, ա. Чубарый.
ՃԱՆՃՈՐՍ, ի (բրբ.) Мухоловка.
ՃԱՆՃՈՐՍԱԿ, ի (կենդբ.) Мухоловка.
ՃԱՆՃՈՒՏ, ա. Кишащий, изобилующий мухами.
ՃԱՇ, ի 1. Обед. 2. Полдень. ◊ Ճաշը եփել 1) задать трёпку, 2) расправиться. Որը ճաշ դառավ уже полдень. Ճաշի նստել сесть обедать.
ՃԱՇԱԲԱԺԻՆ, ժնի Порция обеда.
ՃԱՇԱԴԱԴԱՐ, ի Обеденный перерыв.
ՃԱՇԱԴԵՄ, ի (բրբ.) Предобеденное время.
ՃԱՇԱԴՈՒԼ, ի Голодовка.
ՃԱՇԱԺԱՄ, ի Обеденный час, полдень.
ՃԱՇԱԿ, ի 1. Вкус. 2. (եկեղ.) Причастие. ◊ Ճաշակով со вкусом.
ՃԱՇԱԿԱԶՈՒՐԿ, ա. 1. Лишённый вкуса, без вкуса. 2. Безвкусный.
ՃԱՇԱԿԱՎՈՐ, ա. Имеющий вкус, со вкусим.
ՃԱՇԱԿԵԼ, եցի 1. Вкушать, вкусить. 2. Кушать, покушать. 3. (եկեղ.) Причащать, причастить.
ՃԱՇԱԿԵԼԻ, ա. Съедобный.
ՃԱՇԱԿԵԼԻՔ, ի 1. Орган вкуса. 2. Съедобное.
ՃԱՇԱԿԻՑ, Կցի Сотрапезник.
ՃԱՇԱԿՈՒՄ, կման 1. Вкушение. 2. (եկեղ.) Причащение.
ՃԱՇԱԿՎԵԼ, վեց (եկեղ.) Причащаться, причаститься.
ՃԱՇԱՄԻՋՈՑ, ի Обеденный перерыв.
ՃԱՇԱՍԵՂԱՆ, ի Обеденный стол.
ՃԱՇԱՍԵՆՅԱԿ, ի Столовая.
ՃԱՇԱՍՊԱՍՔ, ի Обеденный сервиз.
ՃԱՇԱՍՐԱՀ, ի Обеденный зал.
ՃԱՇԱՏԵՍԱԿ, ի Блюдо, кушанье.
ՃԱՇԱՐԱՆ, ի Столовая.
ՃԱՇԱՐԱՆԱՅԻՆ, ա. Столовский (разг.), присущий столовой.
ՃԱՇԱՐԱՆԱՊԵՏ, ի Ресторатор, ресторанщик, содержатель столовой.
ՃԱՇԱՐԱՆԱՏԵՐ, տիրոջ Ресторатор, ресторанщик, содержатель столовой.
ՃԱՇԱՑԱՆԿ ի Меню.
ՃԱՇԵԼ, եցի Обедать, пообедать, столоваться.
ՃԱՇԸՆԿԵՐ, ի և ոջ Сотрапезник.
ՃԱՇԹՈՂ, ի (բրբ.) Обеденный перерыв, отдых.
ՃԱՇԿԵՐՈՒՅԹ, ի Званый обед, банкет.
ՃԱՇԿԻԹ, ի (բրբ.) Полуденная дойка.
ՃԱՇՈՐԴ, ի Нахлебник.
ՃԱՇՈՑ, ի 1. (եկեղ.) Отрывки из Библии, читаемые во время обедни. 2. (բրբ.) Обеденный час, полдень.
ՃԱՇՎՈՐ տե՛ս Ճաշորդ։
ՃԱՇՔՈՒՆ (բրբ.) միայն Ճաշքուն տալ կապակցության մեջ. спать долго, просыпать, проспать.
ՃԱՊԱԼ, ի (բրբ.) Мелкая рыбёшка.
ՃԱՊԱՂ 1. ա. Расплющенный. 2. ա. Расплывчатый, растянутый, многословный. 3. մ. Расплывчато, растянуто.
ՃԱՊԱՂԱԲԱՆ, ա. Нудный, многословный, велеречивый.
ՃԱՊԱՂԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Растянутость, расплывчатость, многословность, велеречивость (стиля).
ՃԱՊԱՂԱԽՈՍ, տե՛ս Ճապաղաբան։
ՃԱՊԱՂԱՈՃ, ա. (հզվդ.) Изъясняющийся многословно, растянуто, расплывчато.
ՃԱՊԱՂԵԼ, եցի 1. Расплываться, расплыться. 2. Тянуться, простираться.
ՃԱՊԱՂՈՐԵՆ, մ. Расплывчато, растянуто.
ՃԱՊԱՂՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Расплывчатость, растянутость.
ՃԱՊԱՂՈՒՆ, ա. Расплывчатый, растянутый.
ՃԱՊԱՂՔԻԹ, ա. (բրբ.) С приплюснутым носом.
ՃԱՊԿՈՒԹՅՈՒՆ թյան Гибкость, эластичность.
ՃԱՊԿՏԵԼ, եցի Потягиваться, потянуться.
ՃԱՊՈՆԱԿԱՆ, ա. Японский.
ՃԱՊՈՆԱՑԻ, ցու Японец.
ՃԱՊՈՆԵՐԵՆ 1. գ. Японский язык. 2․մ․ По-японски, на японском языке. 3. ա. Японский (о языке).
ՃԱՊՈՆՈՒՀԻ, հու Японка.
ՃԱՊՈՒԿ, ա. 1. Гибкий, эластичный. 2. Ловкий, быстрый.
ՃԱՊՈՒՌ, ի (հնց.) Коготь.
ՃԱՌ, ի 1. Речь. 2. Тирада. ◊ Ճառ ասել держать речь. Ճառ կարդալ читать наставления.
ՃԱՌԱԲԱՆ, տե՛ս Ճառախոս։
ՃԱՌԱԲԱՆԵԼ, տե՛ս Ճառախոսել։
ՃԱՌԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ճառախոսություն։
ՃԱՌԱԳԱՅԹ, ի Луч. ◊ Ռենտգենյան Ճառագայթներ рентгеновские лучи.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱԲԵԿՈՒՄ, ղման Лучепреломление.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱԲԵՐ, ա. Лучистый (спец.), лучеиспускательный.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱԲՈՒԺՈՒՄ, ժման Лечение лучами, облучение.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱԴԵՄ, ա., մ. С сияющим лицом.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱԶԱՐԴ, ա. Лучезарный.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱԼԻՑ, ա. Лучистый.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱՁԱՓԱԿԱՆ, ա. Актинометрический, актинографический.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱՁԵՎ 1. ա. Лучеобразный, лучевой. 2. մ. Лучеобразно.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱՅԱՓՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Актинометрия.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱՅԻՆ, ա. Лучевой, лучистый. ◊ Ճառագայթային հիվանդություն лучевая болезнь.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱՉԱՓ, ի Актинометр, актинограф.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱՎՈՐ, ա. Лучистый.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱՏՈՒ, ա. Испускающий лучи, лучистый.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱՐՁԱԿ, ա. (մսնգ.) Лучеиспускательный.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԱՐՁԱԿՈՒՄ, կման (մսնգ.) Лучеиспускание.
ՃԱՌԱԳԱՅԹԵԼ, եցի 1. Излучать, излучить. 2. Испускать лучи.
ՃԱՌԱԳԱՅԹՈՒՄ, թման Лучеиспускание, излучение, эманация.
ՃԱՌԱԳԱՅԹՈՒՆ, ա. Лучистый.
ՃԱՌԱԳԵԼ, եցի Излучать, излучаться, испускать лучи.
ՃԱՌԱԳՈՒՄ, գման Лучеиспускание, излучение, эманация.
ՃԱՌԱԳՐԵԼ, եցի Описывать, описать, расписывать, расписать.
ՃԱՌԱԽՈՍ, ի Оратор.
ՃԱՌԱԽՈՍԱԿԱՆ, ա. Ораторский.
ՃԱՌԱԽՈՍԵԼ, եցի Держать речь, ораторствовать.
ՃԱՌԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Ораторство. 2. Речь.
ՃԱՌԱՄՈԼ, ի Краснобай.
ՃԱՌԱՄՈԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Краснобайство.
ՃԱՌԱՍԱՑ, տե՛ս Ճառախոս։
ՃԱՌԱՍԱՑՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ճառախոսություն։
ՃԱՌԵԼ, եցի 1. Ораторствовать. 2. Разглагольствовать. 3. (հնց.) Рассказывать, рассказать.
ՃԱՌԸՆՏԻՐ, ի (պատմ.) Изборник (устар.), Рукописный сборник избранных статей.
ՃԱՏԱՑՈՒՑԱԿ ի Меню.
ՃԱՏՐԱԿ, ի (հնց.) Шахматы.
ՃԱՐ, ի 1. Средство, выход. 2. (բրբ.) Лекарство. ◊ Ճար անել՝ գտնել найти выход, помочь. Ճարը կտրել быть вынужденным. Ճար ու ճամփա выход, средство. Ճար ու տուր անել найти выход, средство. Ճար ու ճրագ единственная надежда.