ՏՈՒՐ, 1. միայն հետևյալ կապակցություններում. Տուր տալ вздуть, отколотить, побить. Տուր ուտել быть побитым. Տուր ու դմփոց (դմբոցի), Տուր ու թակ, Տուր ու ծեծ, Տուր ու տրաք (տրաքոց) ссора, драка, свалка, потасовка.
ՏՈՒՐ, 1. միայն հետևյալ կապակցություններում. Տուր տալ вздуть, отколотить, побить. Տուր ուտել быть побитым. Տուր ու դմփոց (դմբոցի), Տուր ու թակ, Տուր ու ծեծ, Տուր ու տրաք (տրաքոց) ссора, драка, свалка, потасовка.