1

ԴԻ1, տե՛ս Դիակ։
ԴԻ2, ի (բրբ.) Сторона. Չորս դին кругом, вокруг.
ԴԻԱԳՆՈԶ, տե՛ս Ախտորոշում։
ԴԻԱԳՐԱՄ, ի Диаграмма.
ԴԻԱԶՆՆԵԼ, եցի (բժշկ.) Вскрывать, вскрыть труп, анатомировать.
ԴԻԱԶՆՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Вскрытие трупа, анатомирование.
ԴԻԱԶՆՆՈՒՄ, նման (բժշկ.) Вскрытие трупа, анатомирование.
ԴԻԱԹԱՂ, ի Могильщик. 2. Погребение.
ԴԻԱԹՈՒՅՆ, ի, (բժշկ.) Трупный яд.
ԴԻԱԼԵԿՏԻԿԱ, յի 1. (փիլ.) Диалектика. Մատերիալիստական դիալեկտիկա материалистическая диалектика. 2. Диалектика, развитие, процесс движения и развития. 3. (հնց.) Диалектика (устар.), искусство вести полемику.
ԴԻԱԼԵԿՏԻԿԱԿԱՆ, ա. Диалектический. Դիալեկտիկական մատերիալիզմ диалектический материализм. Դիալեկտիկական մտածողություն диалектическое мышление.
ԴԻԱԿ, ի 1. Труп, тело. 2. Труп животного, падаль. 3. (փխբ.) Лежебока. ◊ Կենդանի դիակ живой труп. Դիակը հերձել вскрыть труп. Դիակը փռել уложить на месте. Դիակի վրայով անցնել՝ բարձրանալ՝ հասնել переступить, перешагнуть через (чей) труп. Միայն իմ դիակի վրայով только через мой труп.
ԴԻԱԿԱՀՈՏ, ի Трупный запах.
ԴԻԱԿԱՅԻՆ, ա. Трупный.
ԴԻԱԿԱՆԱԼ, ացավ Мертветь, омертветь.
ԴԻԱԿԱՆՄԱՆ, ա. Похожий на мертвеца, мертвенный.
ԴԻԱԿԱՆՈՑ, ի (հզվդ.) Мертвецкая (разг.), покойницкая, морг.
ԴԻԱԿԱՊՈՒՏ, ի (հնց.) Мародёр.
ԴԻԱԿԱՊՈՒՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Мародёрство.
ԴԻԱԿԱՌՔ, ի Катафалк, погребальная колесница.
ԴԻԱԿԵՐ, տե՛ս Գիշակեր։
ԴԻԱԿԻԶԱԿԱՆ, ա. Кремационный.
ԴԻԱԿԻԶԱՐԱՆ, ի Крематорий.
ԴԻԱԿԻԶԵԼ, եցի Кремировать.
ԴԻԱԿԻԶՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Кремация.
ԴԻԱԿԻԶՈՒՄ, զման Кремация.
ԴԻԱԿԻՐ, տե՛ս Դիակառք։
ԴԻԱԿՈՂՈՊՈՒՏ, ի Мародёрство.
ԴԻԱԿՈՒՅՏ, ի Груда трупов.
ԴԻԱՀԵՐՁԱԿԱՆ, ա. (բժշկ.) Прозекторский.
ԴԻԱՀԵՐՁԱՐԱՆ, ի (բժշկ.) Прозекторская.
ԴԻԱՀԵՐՁԵԼ, եցի (բժշկ.) Анатомировать, вскрывать, вскрыть труп.
ԴԻԱՀԵՐՁՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Анатомирование, вскрытие трупа․ Դիահերձման ենթարկել анатомировать․
ԴԻԱՀԵՐՁՈՒՄ, ձման (բժշկ.) Анатомирование, вскрытие трупа․ Դիահերձման ենթարկել анатомировать․
ԴԻԱՀՈՏ, տե՛ս Դիակահոտ։
ԴԻԱՄԱՏ, ի (հպվ.) Диамат, диалектический материализм.
ԴԻԱՊԱԶՈՆ, ի 1. (երաժշտ.) Диапазон. Ձայնի դիապազոն диапазон голоса. 2. (փխբ.) Охват, объём (чего-либо.), широта (знаний, способностей), размах. Լայն դիապազոն широкий диапазон.
ԴԻԱՍԵՂԱՆ, ի Стол, возвышение для гроба.
ԴԻԱՐԱՆ, ի Морг, покойницкая, мертвецкая (разг.).
ԴԻԵԶ, ի (երաժշտ.) Нотный знак, требующий повышения голоса на полутон.
ԴԻԵՏԱ, յի (բժշկ.) Диета.
ԴԻԵՏԱՅԻՆ ա. Диетический.
ԴԻԵՏԻԿ ա. Диетический.
ԴԻԶԱՉԱՓ, ա. Величиной в стог.
ԴԻԶԱՓԱՅՏ, ի Стожар (обл. и спец.) шест внутри стога.
ԴԻԶԵԼ1, եցի (բրբ.) 1. Скирдовать, стоговать. Խոտը դիզել стоговать сено. 2. Скучивать, скучить наваливать, навалить, нагромождать, нагромоздить. 3. (փխբ.) Копить, накоплять, накопить, нагребать, нагрести, наживать, нажить. Հարստություն դիզել накопить богатство.
ԴԻԶԵԼ2, ի (տեխ.) Дизель.
ԴԻԶԵԼԱՅԻՆ, ա. Дизельный.
ԴԻԶԵՆՏԵՐԻԱ, յի (բժշկ.) Дизентерия.
ԴԻԶՈՒՄ, զման 1. Скирдование, стогование. 2. Нагромождение. 3. (փխբ.) Накопление.
ԴԻԶՎԵԼ, վեց 1. Скирдоваться, стоговаться. 2. Скучиваться, наваливаться, нагромождаться. 3. (փխբ.) Накопляться, накопиться, награбиться, наживаться.
ԴԻԼԵՄԱ, յի Дилемма.
ԴԻԼԵՏԱՆՏ, ի Дилетант, любитель.
ԴԻԼԵՏԱՆՏԻԶՄ, տե՛ս Դիլետանտություն։
ԴԻԼԵՏԱՆՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Дилетантство, дилетантизм, любительство.
ԴԻԿՏԱՏՈՐ, ի Диктатор.
ԴԻԿՏԱՏՈՐԱԿԱՆ, ա. Диктаторский. Դիկտատորական իշխանություն диктаторская власть.
ԴԻԿՏԱՏՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (պատմ.) Диктаторство. Դիկտատորություն անել диктаторствовать.
ԴԻԿՏԱՏՈՒՐԱ, քի 1. (քղք.) Диктатура. 2. (պատմ.) Власть, полномочия, время властвования диктатора (в древнем Риме), диктатура. ◊ Պրոլետարիատի դիկտատուրա диктатура пролетариата. Բուրժուազիայի դիկտատուրա диктатура буржуазии.
ԴԻՄԱԳԵՏ, ի Физиономист.
ԴԻՄԱԳԻԾ, գծի 1. (առավ, հոգն.) Черты лица. Նուրբ դիմագծեր нежные черты лица. 2. տե՛ս Դիմաշարժ։ 3. (փխբ.) Облик.
ԴԻՄԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Физиономика, физиогномика (устар.).
ԴԻՄԱԳՈՒՇԱԿ, տե՛ս Դիմագետ։
ԴԻՄԱԳՐԱՎ, ա. (հնց.) Смелый, отважный, храбрый. ◊ Դիմագրավ լինել՝ կանգնել, տե՛ս Դիմագրավել։
ԴԻՄԱԳՐԱՎԵԼ, եցի 1. Сопротивляться. 2. Предотвращать, предотвратить. 3. Покорять, покорить.
ԴԻՄԱԳՐԱՎՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Сопротивление 2. Предотвращение 3. Покорение.
ԴԻՄԱԳՐԱՎՈՒՄ, վման Сопротивление 2. Предотвращение 3. Покорение.
ԴԻՄԱԳՐՈՒՄ, դրման Сопротивление, противодействие, отпор. ◊ Դիմադրություն ցույց տալ оказать сопротивление,Դիմադրության հանդիպել встретиться с сопротивлением.
ԴԻՄԱԴԱՐՁ, ա. (հնց.) Сопротивляющийся, оказывающий сопротивление. ◊ Դիմադարձ կանգնել՝ լինել 1) стать спиной, 2) дать отпор, сопротивляться, 3) не поддаваться, не подчиняться.
ԴԻՄԱԴԱՐՁՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Сопротивление, противодействие, отпор. 2. Бегство, отступление.
ԴԻՄԱԴԻՐ, ա. Противостоящий, противоборствующий. ◊ Դիմադիր կանգնել сопротивляться.
ԴԻՄԱԴՐԱԿԱՆ, ա. Противодействующий, оппозиционный.
ԴԻՄԱԴՐԵԼ, եցի Сопротивляться, противиться, воспротивиться.
ԴԻՄԱԴՐՈՂԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Сопротивляемость.
ԴԻՄԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Сопротивление, противодействие, отпор. ◊ Դիմադրություն ցույց տալ оказать сопротивление,Դիմադրության հանդիպել встретиться с сопротивлением.
ԴԻՄԱԶԵՐԾ, տե՛ս Դիմակազերծ։
ԴԻՄԱԶՈՒՐԿ, ա. Обезличенный, безликий. ◊ Դիմազուրկ բայ, տե՛ս Անդեմ բառի տակ՝ Անդեմ բայ: Դիմազուրկ՝ անդեմ նախադասություն безличное предложение. Դիմազուրկ դարձնել обезличить.
ԴԻՄԱԶՐԿԵԼ, եցի Обезличивать, обезличить.
ԴԻՄԱԶՐԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Обезличка.
ԴԻՄԱԶՐԿՈՒՄ, կման Обезличение.
ԴԻՄԱԶՐԿՎԵԼ, վեց Обезличиваться, обезличиться.
ԴԻՄԱԽԱՂ, ի Мимика.
ԴԻՄԱԾԱԾՈՒԿ, ա. Скрывающий своё внутреннее состояние под личиной (спокойствия, доброты и т. д.).
ԴԻՄԱԿ, ի 1. Маска. 2. Полумаска. 3. Посмертная маска, слепок. 4. (փխբ.) Маска, личина (устар.). ◊ Դիմակ դնել՝ հագնել надеть маску, надеть личину (чего, кого). Դիմակը հանել՝ դեն գցել сбросить маску. Դիմակը պատռել՝ պոկել сорвать маску (с кого). Դիմակն ընկավ маска спала.
ԴԻՄԱԿԱԶԵՐԾ, ա. Разоблачённый, лишённый маски. ◊ Դիմակազերծ անել сорвать маску (с кого), разоблачить. Դիմակազերծ լինել разоблачиться.
ԴԻՄԱԿԱԶԵՐԾԵԼ, եցի Срывать, сорвать маску (с кого), разоблачать, разоблачить, обличать.
ԴԻՄԱԿԱԶԵՐԾՈՒՄ, ծման Разоблачение, обличение.
ԴԻՄԱԿԱԶԵՐԾՎԵԼ, վեց Разоблачаться, разоблачиться
ԴԻՄԱԿԱԹԱՓ, տե՛ս Դիմակազերծ։
ԴԻՄԱԿԱԼ, ի 1. տե՛ս Դիմադիր, 2. Забрало.
ԴԻՄԱԿԱԼԵԼ, տե՛ս Դիմագրեր։
ԴԻՄԱԿԱԽԱՂ, տե՛ս Դիմակահանդես։
ԴԻՄԱԿԱՀԱՆԴԵՍ, ի Маскарад, бал-маскарад, костюмированный бал.
ԴԻՄԱԿԱՅԵԼ 1. տե՛ս Դիմագրեր 2. Предотвращать, предотвратить, пресекать, пресечь.
ԴԻՄԱԿԱՅՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. տե՛ս Դիմադրություն։ 2. (աստղդ.) Противостояние.
ԴԻՄԱԿԱՅՈՒՄ, յման 1. տե՛ս Դիմադրություն։ 2. (աստղդ.) Противостояние.
ԴԻՄԱԿԱՅՈՒՆ, տե՛ս Դիմացկուն։
ԴԻՄԱԿԱՊԱՐ, ի Танец в масках.
ԴԻՄԱԿԱՎՈՐ, ա. 1. В маске, надевший маску. 2, (փիբ.) Неискренний, фальшивый.
ԴԻՄԱԿԱՎՈՐԵԼ, եցի 1. Надевать на кого-нибудь маску. 2. (փխբ.) Скрывать, скрыть что-либо под маской, личиной.
ԴԻՄԱԿԱՎՈՐՈՒՄ, րման Маскировка.
ԴԻՄԱԿԱՎՈՐՎԵԼ, վեցի 1. Надеть, надевать маску. 2. Притворяться, притвориться.
ԴԻՄԱԿԵՐՏ, ա. (քեր.) Обозначающий лицо, личное окончание.
ԴԻՄԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դիմադրություն։
ԴԻՄԱԿՎԵԼ, տե՛ս Դիմակավորվել։
ԴԻՄԱՀԱՐ 1. գ. Подпора, подпорка. 2. մ. (ռազմ.) Прямой наводкой. ◊ Դիմահար դնել՝ տալ подпереть, поставить опору для поддержки чего-н.
ԴԻՄԱՀԱՐԴԱՐ, ի (թատր.) Гримёр.
ԴԻՄԱՀԱՐԴԱՐԵԼ, եցի (թատր.) Гримировать, накладывать грим.
ԴԻՄԱՀԱՐԴԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (թատր.) Гримирование, гримировка.
ԴԻՄԱՀԱՐԴԱՐՈՒՄ, րման (թատր.) Гримирование, гримировка.
ԴԻՄԱՀԱՐԴԱՐՎԵԼ, վեց Гримироваться.
ԴԻՄԱՀԱՐԵԼ, եցի Подпирать, подпереть, поставить опору для поддержки чего-н.
ԴԻՄԱՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Отпор, противодействие. 2. (հզվդ.) Подпирание, подпорка.
ԴԻՄԱՀԱՐՎԵԼ, վեց Подпираться, подпереться.
ԴԻՄԱՄԱՐՏ, ի 1. Встречный бой. 2. տե՛ս Մենամարտ։
ԴԻՄԱՅԻՆ, ա. 1. Лицевой. 2. (քեր.) Имеющий формы лица.
ԴԻՄԱՆԱԼ, ացա 1. Выдержать, выстоять, устоять, стойко перенести до конца. 2. Терпеть, вытерпеть, 3. Держаться, продержаться. 4. Протянуть, дотянуть. Հիվանդը երկար չի դիմանա больной долго не протянет. 5. Носиться, проноситься. Կոստյումը երկար է դիմանում костюм долго носится.
ԴԻՄԱՆԱԼԻՔ, ի То, что можно (придётся, предстоит) вытерпеть, перенести.
ԴԻՄԱՆԵՐԿ, ի Краска для лица.
ԴԻՄԱՆԿԱՐ, ի Портрет.
ԴԻՄԱՆԿԱՐԱՅԻՆ, ա. Портретный.
ԴԻՄԱՆԿԱՐԵԼ, եցի Писать портреты.
ԴԻՄԱՆԿԱՐԻՉ, րչի Портретист.
ԴԻՄԱՆԿԱՐՉՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Портретная живопись.
ԴԻՄԱՇԱՐԺ, ի Мимика.
ԴԻՄԱՇԱՐԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Мимика.
ԴԻՄԱՊԱՆԱԿ, ի 1. Забрало. 2. Маска.
ԴԻՄԱՌՆԱԲԱՐ, մ. 1. Одушевлённо. 2. Воплощённо.
ԴԻՄԱՌՆԱԿԱՆ, ա. 1. Одушевлённый. 2. Воплощённый․
ԴԻՄԱՌՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) 1. Одухотворение, одушевление. 2. Персонификация, олицетворение, 3. Перевоплощение.
ԴԻՄԱՍՏՎԵՐ, ի Силуэт.
ԴԻՄԱՎՈՐ, ա. (քեր.) Личный. ◊ Դիմավոր բայ личный глагол.
ԴԻՄԱՎՈՐԵԼ, եցի Встречать, встретить.
ԴԻՄԱՎՈՐՈՒՄ, րման Встреча
ԴԻՄԱՑ 1. կ. Против, напротив. 2. ա. За, взамен. 3. մ. По сравнению с. 4. տե՛ս Դիմացի 1 նշան.։
ԴԻՄԱՑԻ, ա. 1. Противоположный, противолежащий. Դիմացի ափ противоположный берег. 2. գ․ (Դիմացինը) Визави (устар.), тот, кто находится напротив.
ԴԻՄԱՑԿՈՏ, տե՛ս Դիմացկուն։
ԴԻՄԱՑԿՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դիմացկունություն։
ԴԻՄԱՑԿՈՒՆ, ա. 1. Ноский, прочный, Добротный. 2. Выносливый. 3. Стойкий.
ԴԻՄԱՑԿՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Носкость, прочность, добротность. 2. Выносливость. 3. Стойкость.
ԴԻՄԱՓՈՇԻ, շու Пудра.
ԴԻՄԱՔԱՆԴԱԿ, ի (արվ.) Скульптурный портрет.
ԴԻՄԱՔՆՆՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դիմագիտություն։
ԴԻՄԵԼ եցի 1. Направляться, направиться. 2. Обращаться, обратиться. 3. Апеллировать, адресоваться. 4. Прибегать, прибегнуть (к чьей-либо помощи).
ԴԻՄԿԱԼ, ի (բժշկ.) Маска
ԴԻՆԱՄՈՅԱԿԱՆ, ի Динамовец.
ԴԻՆԱՍՏԻԱ, յի Династия.
ԴԻՆԱՍՏԻԱԿԱՆ, ա. Династический.
ԴԻՆԱՐ, ի 1. (հնց.) Динарий, денарий, динар (серебряная или золотая монета в древнем Риме). 2. Динар (денежная единица Ирака, Югославии, Иордании, Туниса, Кувейта и некоторых других стран). 3. Мелкая разменная монета Ирана.
ԴԻՆԳ, ի (բրբ.) 1. Крупорушка, обдирка. 2. տե՛ս Վարսանդ։
ԴԻՆՋ (բրբ.) 1. ա. Спокойный. 2. մ. Спокойно.
ԴԻՆՋԱՆԱԼ, ացա (բիբ.) Отдыхать, отдохнуть.
ԴԻՊԱԿ 1. գ. Парча. 2. ա. Парчовый
ԴԻՊԱԿԱԶԱՐԴ, ա. Парчовый, украшенный парчой.
ԴԻՊԱԿԱԶԳԵՍՏ, ա. (հնց.) Одетый в парчу.
ԴԻՊԱԿԱԾԱԾԿ, ա. Покрытый парчой.
ԴԻՊԱԿԵ, ա. Парчовый.
ԴԻՊԱԿԵՂԵՆ, ի Парча, изделия из парчи.
ԴԻՊԱԿՅԱ, տե՛ս Դիպակե։
ԴԻՊԼՈՄ, ի Диплом.
ԴԻՊԼՈՄԱՅԻՆ, ա. Дипломный. ◊ Դիպլոմային աշխատանք дипломная работа.
ԴԻՊԼՈՄԱՎՈՐ, ա. Дипломированный.
ԴԻՊԼՈՄԱՏ, տե՛ս Դիվանագետ։
ԴԻՊԼՈՄԱՏԻԱ, տե՛ս Դիվանագիտություն։
ԴԻՊԼՈՄԱՏԻԿԱԿԱՆ, տես Դիվանագիտական։
ԴԻՊՈՒԿ 1. ա. Меткий. Դիպուկ խոսք меткое слово, Դիպուկ հրաձիգ меткий стрелок. 2. մ. Метко.
ԴԻՊՈՒԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Меткость.
ԴԻՊՉԵԼ, դիպա 1. Трогать, тронуть, дотрагиваться, дотронуться, касаться, коснуться, прикасаться, прикоснуться. Նա չդիպավ ճաշին он не дотронулся до обеда. 2. Задевать, задеть. 3. Ударяться, удариться. 4. Попадать, попасть (в цель). 5. Сцепиться (с кем), поругаться, поссориться. Գնդակը դիպավ թիրախին пуля попала в мишень. Հոտը քթին դիպավ запах ударил в нос. Ականջին դիպչել коснуться слуха. Աչքը դիպավ взгляд упал (на кого, что). Ականջիս դիպչել, Իրար դիպչել և այլն, տե՛ս կապակցությունների առաջին բառերի տակ։
ԴԻՊՉՈՂԱԿԱՆ, ա. Обидный, оскорбительный.
ԴԻՊՎԱԾ, ի 1. Случай, случайность. 2. Происшествие, событие, инцидент.
ԴԻՊՎԱԾԱԲԱՆ, ի (հնց.) Казуист.
ԴԻՊՎԱԾԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. (հնց.) Казуистический.
ԴԻՊՎԱԾԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Казуистика.
ԴԻՊՎԱԾԱԲԱՐ, մ. Случайно, по случаю, по воле случая.
ԴԻՊՎԱԾԱԿԱՆ, ա. Случайный.
ԴԻՊՎԱԾԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Случайность.
ԴԻՊՎԱԾԱՅԻՆ, տե՛ս Դիպվածական։
ԴԻՊՎԱԾՈՎ տե՛ս Դիպվածաբար։
ԴԻՊՎԱԾՈՐԵՆ տե՛ս Դիպվածաբար։
ԴԻՍԵՐՏԱՆՏ, ի Диссертант.
ԴԻՍԵՐՏԱՑԻԱ, յի Диссертация.
ԴԻՍԵՐՏԱՑԻՈՆ, ա. Диссертационный.
ԴԻՍԻՄԻԼՅԱՑԻԱ, յի 1. (լեզվբ.) տե՛ս Տարնմանություն. 2. (կենդբ.) Диссимиляция.
ԴԻՍԿ, տե՛ս Սկավառակ։
ԴԻՍԿՈՒՍԻԱ, տե՛ս Բանավեճ։
ԴԻՍՊԱՆՍԵՐ, ի (բժշկ.) Диспансер.
ԴԻՍՊԵՏՉԵՐ, ի Диспетчер.
ԴԻՍՊԵՏՉԵՐԱԿԱՆ ա. Диспетчерский. Դիսպետչերային կայան диспетчерская станция.
ԴԻՍՊԵՏՉԵՐԱՅԻՆ ա. Диспетчерский. Դիսպետչերային կայան диспетчерская станция.
ԴԻՍՊՈՒՏ, ի Диспут.
ԴԻՎԱԲԱՐ, մ. Дьявольски, демонически.
ԴԻՎԱԲԱՐՈ, ա. Дьявольский.
ԴԻՎԱԴԱԴԱՐ, միայն՝ Դիվադադար անել արտահայտության մեջ. будить, разбудить, потревожить спящего.
ԴԻՎԱԴԵՄ, ա. С дьявольским, отвратительным, чудовищным лицом.
ԴԻՎԱԾԻՆ, ա. Дьявольский, порождённый дьяволом.
ԴԻՎԱՀԱԼԱԾ (սնոտ.) 1. գ. Изгоняющий бесов. 2. ա. Одержимый бесом, преследуемый бесами. 3. (փխբ.) Дьявольский, необычайно тяжёлый, трудный. 4, (փխբ.) Ужасный, страшный, дьявольский, адский.
ԴԻՎԱՀԱՐ, ա. 1. Припадочный. 2. Одержимый. 3. Объятый ужасом.
ԴԻՎԱՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Одержимость.
ԴԻՎԱՆ1, ի 1. (հնց.) Архив. 2. (պատմ.) Диван, сборник исторических документов (вост.). 3. (պատմ.) Диван, совет высших сановников на Востоке. 4. (պատմ.) Диван, сборник восточных лирических стихотворений. 5. (բրբ.) Суд, судилище. 6. (հնց.) Канцелярия, присутственное место. 7. (հնց.) Библиотека. ◊ Դիվան անել՝ կարել 1) творить суд, судить, 2) наказать. Աստված դիվանդ անի суди тебя бог.
ԴԻՎԱՆ2, ի Диван (род мебели).
ԴԻՎԱՆԱԳԵՏ, ի 1. Дипломат. 2. (փխբ.) Дипломат (о человеке, тонко и умело действующем в сношениях с другими).
ԴԻՎԱՆԱԳԻՏԱԲԱՐ, տե՛ս Դիվանագիտորեն։
ԴԻՎԱՆԱԳԻՏԱԿԱՆ, ա. 1. Дипломатический. 2. (փխբ.) Дипломатический, дипломатичный, тонко рассчитанный,ловкий, уклончивый. ◊ Դիվանագիտական ներկայացուցչություն дипломатическое представительство.
ԴԻՎԱՆԱԳԻՏՈՐԵՆ, մ. Дипломатично, уклончиво, неопределённо.
ԴԻՎԱՆԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Дипломатия. 2. (փխբ) Дипломатия (тонкий расчёт и изворотливость в действиях, направленных к достижению какой-либо цели).
ԴԻՎԱՆԱԳԻՐ, տե՛ս Ատենադպիր։
ԴԻՎԱՆԱԳԻՐՔ, տե՛ս Դիվան 2 նշան.։
ԴԻՎԱՆԱԴՊԻՐ, պրի (հնց.) Писец, ведающий перепиской дивана, архива.
ԴԻՎԱՆԱԿԱՆ ա. (հնց.) 1. Архивный. 2. Канцелярский, присутственный.
ԴԻՎԱՆԱՅԻՆ ա. (հնց.) 1. Архивный. 2. Канцелярский, присутственный.
ԴԻՎԱՆԱՊԵՏ, ի (հնց.) Правитель канцелярии, начальник канцелярии.
ԴԻՎԱՆԱՏՈՒՆ, տան (հնց.) Канцелярия.
ԴԻՎԱՆՄԱՆ, ա. Дьявольский, подобный дьяволу.
ԴԻՎԱՆՈՑ, ի (սնոտ.) 1. Обиталище бесов. 2. (փխբ) Логово.
ԴԻՎԱՊԱՇՏ (կրոն.) 1. Поклоняющийся дьяволу. 2. Идолопоклонник.
ԴԻՎԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Поклонение дьяволу. 2.(կրոն.) Идолопоклонство.
ԴԻՎԱՍԻՐՏ, ա. Жестокий, безжалостный.
ԴԻՎԱՏԱՆՋ, տե՛ս Դիվահար։
ԴԻՎԱՔՐՔԻՋ, ի Дьявольский хохот.
ԴԻՎԵՐԱԱՆՏ, ի Диверсант․
ԴԻՎԵՐՍԻԱ, չի (ռազմ.) Диверсия.
ԴԻՎԻԶԻԱ, չի (ռազմ.) Дивизия.
ԴԻՎԻԶԻԱԿԱՆ, ա. (ռազմ.) Дивизионный. Դիվիզիական շտաբ дивизионный штаб.
ԴԻՎԻԶԻՈՆ, ի (ռազմ.) Дивизион.
ԴԻՎՈՏ, ա. (բրբ.) Бесноватый, осатанелый.
ԴԻՎՈՏԵԼ, եցի (բրբ.) Бесноваться, беситься, взбеситься, буйствовать.
ԴԻՎՈՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բրբ.) Бесноватость.
ԴԻՎՈՏՈՒՄ, աման (բրբ.) Беснование.
ԴԻՎՈՏՎԵԼ, վեց (բրբ.) Бесноваться, беситься, взбеситься, буйствовать.
ԴԻՏԱԿ, ի 1. Зрительная (оптическая, подзорная) труба. 2. (հնց.) Наблюдатель
ԴԻՏԱԿԱԼ, ի (ռազմ.) Дозорный.
ԴԻՏԱԿԱՅԱՆ, ի Наблюдательный пост.
ԴԻՏԱԿԵՏ, ի Наблюдательный пункт.
ԴԻՏԱՀՈՐ, ի Смотровая яма.
ԴԻՏԱՀՈՐԻԶՈՆ, ի 1. Поле зрения. 2. (փխբ.) Сфера, область, круг.
ԴԻՏԱՃԵՂՔ, տե՛ս Դիտանցք։
ԴԻՏԱՆՈՑ, ի Сторожевая вышка.
ԴԻՏԱՆՑՔ, ի Смотровая щель.
ԴԻՏԱՊԱՍՏ, ա. Лежащий, распластанный как труп.
ԴԻՏԱՊԵՏ, ի 1. Начальник дозора. 2. (հնց.) Архипастырь.
ԴԻՏԱՍՐԱՀ, ի Просмотровый зал.
ԴԻՏԱՎՈՐՅԱԼ, մ. Преднамеренно, намеренно, умышленно, нарочно.
ԴԻՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Намерение, замысел, задуманное. 2. Умысел.
ԴԻՏԱՎՈՐՈՒՄ, տե՛ս Դիտավորություն 1 նշան.։
ԴԻՏԱՐԱՆ, ի Наблюдательный пункт.
ԴԻՏԱՐԺԱՆ, տե՛ս Տեսարժան։
ԴԻՏԱՐԿԵԼ, եցի 1. Наблюдать, обозревать. 2. Рассматривать, рассмотреть.
ԴԻՏԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Наблюдение. 2. Рассмотрение.
ԴԻՏԱՐԿՈՒՄ, կման 1. Наблюдение. 2. Рассмотрение.
ԴԻՏԱՐԿՎԵԼ, վեց 1. Наблюдаться, обозреваться. 2. Рассматриваться.
ԴԻՏԱՓՈՂ, ի Подзорная труба.
ԴԻՏԵԼ, եցի 1. Смотреть, посмотреть. Նոր կինոֆիլմ դիտել смотреть новый кинофильм. 2. Наблюдать. Արեգակի խավարումը դիտել наблюдать затмение солнца. 3. Следить (глазами). 4. Обозревать, обозреть, созерцать. Շրջակայքը դիտել обозревать окрестность. Բնությունը դիտել созерцать природу. 5. Рассматривать, рассмотреть. 6. Подсматривать. ◊ Դիտող աչք наблюдательный глаз. Դիտողի դերում в роли наблюдателя.
ԴԻՏԵԼԻ, ա. 1. Обозримый. 2. Примечательный.
ԴԻՏՄԱՄԲ, մ. Нарочно, умышленно, намеренно, преднамеренно.
ԴԻՏՈՂԱԿԱՆ, ա. Наглядный. Դիտողական ուսուցում наглядное обучение.
ԴԻՏՈՂԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թչան 1. Наблюдательность. 2. Наглядность.
ԴԻՏՈՂՈՒԹՅՈՒՆ, թչան 1. Наблюдение. 2. Замечание. ◊ Դիտողություն անել сделать замечание.
ԴԻՏՈՐԴ, ի Наблюдатель.
ԴԻՏՈՒՄ, տման 1. Наблюдение, рассмотрение. 2. Просмотр. 3. Умысел, намерение. ◊ Փակ դիտում закрытый просмотр.
ԴԻՏՈՒՄՆԱՎՈՐ, ա. Преднамеренный, намеренный, умышленный, нарочный.
ԴԻՏՈՒՄՆԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թչան Предумышленность, преднамеренность.
ԴԻՏՈՒՆԱԿ, ա. Наблюдательный.
ԴԻՏՈՒՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թչան Наблюдательность.
ԴԻՏՎԵԼ, վեց 1. Наблюдаться, осматриваться. 2. Рассматриваться.
ԴԻՐԵԿՏԻՎ, ի Директива.
ԴԻՐԵԿՏՈՐ, ի Директор.
ԴԻՐԵԿՏՈՐԱԿԱՆ, ա. Директорский.
ԴԻՐԵԿՏՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թչան Директорство.
ԴԻՐԵԿՑԻԱ, յի Дирекция.
ԴԻՐԻԺԱԲԼ, ի Дирижабль.
ԴԻՐԻԺՈՐ, ի (երաժշտ.) Дирижёр.
ԴԻՐԻԺՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Дирижёрство.
ԴԻՐՏ, ի 1. Винный осадок. 2. Осадок, отстой, гуща, муть. Սուրճի դիրտը кофейная гуща. 3. (փխբ.) Подонок, отребье, деклассированный элемент.
ԴԻՐՔ, ի 1. Расположение. Գյուղի հարմար դիրքը удобное расположение села. 2. Позиция, местонахождение. Առաջավոր դիրքեր передовые позиции. 3. (փխբ.) Положение (служебное). 4. Поза, положение тела. Պառկած դիրքով в лежачем положении. Անհարմար դիրքով պարկել лежать в неудобной позе. 5. Позиция, принципы, точка зрения, мнение. 6. Позиция, расположение фигур на шахматной доске. ◊ Դիրք բռնել՝ գրավել 1) занять позицию, 2) занимать положение. Դիրք ընդունել принять позу. Դիրքերը զիջել отказаться от (своих) принципов. Դիրքերից ընկնել лишиться положения.
ԴԻՐՔԱՅԻՆ, ա. Позиционный. Դիրքային պատերազմ позиционная война. Դիրքային գերակշռութչուն позиционный перевес
ԴԻՐՔԱՊԱՀ (ռազմ.) 1. գ. Дозор. 2. ա. Дозорный.
ԴԻՐՔԱՎՈՐՈՒՄ, րման Направленность, направление, линия, курс, установка, ориентация. Քաղաքական դիրքավորում политическая установка.
ԴԻՐՔԱՎՈՐՎԵԼ, վեց 1. (ռազմ.) Занимать, занять позицию. 2. (փխբ) Ориентироваться, сориентироваться, определять, определить свою позицию.
ԴԻՐՔՈՐՈՇՈՒՄ, տե՛ս Դիրքավորում։
ԴԻՑԱԲԱՆ, ի Мифолог.
ԴԻՑԱԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Мифологический.
ԴԻՑԱԲԱՆՈՐԵՆ, մ. Мифологически.
ԴԻՑԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թչան Мифология.
ԴԻՑԱԲՆԱԿ, ա. (առասպ.) Населённый богами.
ԴԻՑԱԿԱՆ, ա. Относящийся к языческим богам.
ԴԻՑԱԿԵՐՊ, տե՛ս Դիցանման։
ԴԻՑԱԿՐՈՆ, տե՛ս Դիցապաշտ։
ԴԻՑԱՄԱՅՐ, մոր (կրոն.) Мать богов.
ԴԻՑԱՆՄԱՆ, ա. Богоподобный, подобный языческому богу.
ԴԻՑԱՆՈՒՅՇ, ի Нимфа.
ԴԻՑԱՆՎԵՐ, ա. Посвященный богам, священный.
ԴԻՑԱՊԱՇՏ (կրոն.) 1. ա. Языческий, идолопоклоннический. 2. գ. Язычник, идолопоклонник.
ԴԻՑԱՊԱՇՏԱԿԱՆ, ա. Языческий, идолопоклоннический.
ԴԻՑՈՒՀԻ, հու, 1. Языческая богиня. 2. (փխբ) Женщина божественной красоты.
ԴԻՑՈՒՔ, միջանկ. բառ Допустим, положим, предположим. ◊ Դիցուք թե допустим, что...
ԴԻՔ1 (հնց. հոգն.) Языческие боги, идолы.
ԴԻՔ2 (բրբ.) 1. ա. Крутой, отвесный, обрывистый. Դիք սանդուղք крутая лестница. 2. ա. Торчащий. 3. գ. Бугор, холм, взгорье (разг.), взгорок (прост.).
ԴԻՖԵՐԵՆՑԻԱԼ (մաթ.) 1. ա. Дифференциальный. 2. գ. Дифференциал. ◊ Դիֆերենցիալ հաշիվ дифференциальное исчисление.
ԴԻՖԹԵՐԻԱ, յի (բժշկ.) Дифтерия.
ԴԻՖԻՐԱՄԲ, ի Дифирамб.

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ