1

ՀՈԲԵԼՅԱՆ, ի Юбилей.
ՀՈԲԵԼՅԱՆԱԿԱՆ, ա. Юбилейный.
ՀՈԲԵԼՅԱՐ, ի Юбиляр.
ՀՈԲՈՅ, ի Гобой.
ՀՈԲՈՅԱՀԱՐ, ի Гобоист.
ՀՈԳ, ի 1. Забота, попечение. 2. տե՛ս Հոգս: ◊ Հոգս չէ нипочём. Հոգ չէ ничего. Հոգ տանել заботиться, печься (о ком-либо).
ՀՈԳԱԲԱՐՁԱԿԱՆ, ա. Попечительный, попечительский. Հոգաբարձական խորհուրդ попечительный, попечительский совет.
ՀՈԳԱԲԱՐՁՈՒ, ի (հնց.) Попечитель.
ՀՈԳԱԲԱՐՁՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Попечительство.
ՀՈԳԱԼ, ացի 1. Заботиться, проявлять заботу, окружать заботой кого, опекать кого, печься о ком. 2. Удовлетворять, удовлетворить (чьи-либо нужды, потребности).
ՀՈԳԱՉԱՓ, ա. (բրբ.) Всей душой, от всей души.
ՀՈԳԱՎՈՐՈՒՄ, րման (կզմխս.) Сочленение.
ՀՈԳԱՏԱՐ, ա. Заботливый, внимательный.
ՀՈԳԱՏԱՐՈՐԵՆ, մ. Заботливо.
ՀՈԳԱՏԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Заботливость, забота, внимательность, внимание.
ՀՈԳԱՑՈՂԱԲԱՐ, մ. Заботливо.
ՀՈԳԱՑՈՂՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Հոգատարություն։
ՀՈԳԵԱՌ, ա. Мучительный, мучающий, изводящий. ◊ Հոգեառ հրեշտակ ангел смерти.
ՀՈԳԵԲԱԺԻՆ, ժնի (եկեղ.) Вклад в церковную казну на поминовение души.
ՀՈԳԵԲԱՆ, ի 1. Психолог. 2. Сердцевед, психолог, знаток человеческого сердца.
ՀՈԳԵԲԱՆԱԿԱՆ, ա. Психологический.
ՀՈԳԵԲԱՆՈՐԵՆ, մ. Психологически.
ՀՈԳԵԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Психология. 2. Душевный склад, психика, психология.
ՀՈԳԵԲՈՒԺԱԿԱՆ, ա. Психиатрический.
ՀՈԳԵԲՈՒԺԱՐԱՆ, ի Психиатрическая больница.
ՀՈԳԵԲՈՒԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Психиатрия.
ՀՈԳԵԲՈՒԽ, ա. Душевный, задушевный, сердечный, искренний.
ՀՈԳԵԲՈՒՅԺ, ի Психиатр.
ՀՈԳԵԳԱԼՈՒՍՏ, լստի կամ լստյան (կրոն.) Пятидесятница, духов день.
ՀՈԳԵԳԵՇ, ի Призрак, привидение.
ՀՈԳԵԳՐԱՎ, տե՛ս Հոգեթով։
ՀՈԳԵԴԱՐՁ, ի Возвращение сознания перед смертью.
ՀՈԳԵԴՈՒՌ, տե՛ս Հոգետուն։
ՀՈԳԵԴՈՒՍՏՐ, դստեր Приёмная дочь, приёмыш (разг.).
ՀՈԳԵԶԱՎԱԿ, տե՛ս Հոգեորդի։
ՀՈԳԵԶՄԱՅԼ, ա. Восхитительный, изумительный, упоительный.
ՀՈԳԵԶՄԱՅԼԱՆՔ, ի Восхищение, восторг, упоение (книжн.).
ՀՈԳԵԶՄԱՅԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Восхищение, восторг, упоение (книжн.).
ՀՈԳԵԶՈՒՐԿ, ա. Бездушный, бессердечный, бесчувственный.
ՀՈԳԵԶՎԱՐԹ ա. Веселящий душу, бодрящий душу.
ՀՈԳԵԶՎԱՐՃ ա. Веселящий душу, бодрящий душу.
ՀՈԳԵԹԱԹԱՎ, տե՛ս Հոգեբուխ։
ՀՈԳԵԹԱՍ, ի (խսկց.) Поминальная чаша.
ՀՈԳԵԹԱՓԱՆՑ, ա. Проникающий в душу.
ՀՈԳԵԹՈՎ, ա. Чарующий душу.
ՀՈԳԵԹՐԹԻՌ, ա. Вызывающий душевный трепет.
ՀՈԳԵԺԱՌԱՆԳ, տե՛ս Հոգեորդի։
ՀՈԳԵԼԻ ա․ Воодушевленный, вдохновенный.
ՀՈԳԵԼԻՑ ա․ Воодушевленный, вдохновенный.
ՀՈԳԵԼՈՒՅՍ, ա. (եկեղ.) Блаженной памяти.
ՀՈԳԵԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ, թ։ան Спиритизм.
ՀՈԳԵԽՌՈՎ, ա. Взволнованный.
ՀՈԳԵԽՌՈՎՔ, ի Душевное волнение.
ՀՈԳԵԿԱՆ, ա. 1. Душевный. 2. Духовный․ 3. Психический:
ՀՈԳԵԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Душевность.
ՀՈԳԵԿԵԶ, ա. Мучительный.
ՀՈԳԵԿԵՂԵՔ, ա. Душераздирающий.
ՀՈԳԵՀԱՄԲՈՒՅՐ, ա. Приветливый.
ՀՈԳԵՀԱՅՐ, հոր 1. Приёмный отец. 2. (փխբ.) Духовный отец, учитель, наставник.
ՀՈԳԵՀԱՆ, ա. Мучительный, тягостный. ◊ Հոգեհան անել измучить, истомить. Հոգեհան լինել измочиться, исстрадаться, истомиться.
ՀՈԳԵՀԱՆԳԻՍՏ, գոտի Панихида.
ՀՈԳԵՀԱՐԱԶԱՏ, ա. Задушевный.
ՀՈԳԵՀԱՐԱԶԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Задушевность. 2. Духовная близость, духовное родство.
ՀՈԳԵՀԱՐՈՒՍՏ, ա. Духовно богатый, имеющий богатый духовный мир.
ՀՈԳԵՀԱՐՑՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Ոգեհարցություն։
ՀՈԳԵՀԱՐՑՈՒԿ, տե՛ս Ոգեհարցուկ։
ՀՈԳԵՀԱՑ, ի (կրոն.) Поминки, тризна (книжн.).
ՀՈԳԵՀՄԱ, ա. Чарующий душу.
ՀՈԳԵՀՈՒԶՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հզվդ.) Душевное волнение.
ՀՈԳԵՀՈՒՅԶ, ա. Волнующий душу.
ՀՈԳԵՂԲԱՅՐ, բոր Духовный брат.
ՀՈԳԵՂԵՆ, ա. Духовный, нематериальный, невещественный.
ՀՈԳԵՄԱՅՐ, մոր Приёмная мать.
ՀՈԳԵՄԱՇ, ա. Мучительный, тягостный.
ՀՈԳԵՄԱՐՏ, ի (եկեղ. պատմ.) 1. Духовная борьба. 2. Духобор, духоборец.
ՀՈԳԵՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Духоборство, духоборчество.
ՀՈԳԵՄՈՐՄՈՔ, ա. Раздирающий душу, терзающий душу.
ՀՈԳԵՇԱՀ, ա. Душеполезный (устар.), душеспасительный (устар.).
ՀՈԳԵՇԱՐԺ ա․Трогательный, умилительный.
ՀՈԳԵՇԱՐԺԻՉ ա․Трогательный, умилительный.
ՀՈԳԵՇՈՒՆՉ, ա. Вдохновенный, воодушевлённый.
ՀՈԳԵՈՐԴԻ, դու Приёмный сын, приёмыш (разг.).
ՀՈԳԵՊԱՀՈՒՍՏ, ի (խսկց.) Неприкосновенный запас; что-либо, отложенное на чёрный день.
ՀՈԳԵՊԱՐԱՐ, ա. Красивый, красочный.
ՀՈԳԵՊԵՍ, մ. Духовно, в нравственном, умственном отношении, внутренне, душевно.
ՀՈԳԵՍԱՐՍ, ա. Содрогающий душу.
ՀՈԳԵՍԱՐՍՈՒՌ, ա. Ужасающий, ужасный, внушающий ужас.
ՀՈԳԵՍԵՐ, ա. Благочестивый, набожный.
ՀՈԳԵՍԼԱՑ 1. մ. Возносясь душой. 2. ա. Возносящийся душой.
ՀՈԳԵՍՊԱՆ, ա. Губящий душу.
ՀՈԳԵՍՊԱՌ, տե՛ս Ոգեսպառ։
ՀՈԳԵՎԱԽ, ա. (հզվդ.) Благочестивый, набожный.
ՀՈԳԵՎԱՐ ի Агония.
ՀՈԳԵՎԱՐՔ ի Агония.
ՀՈԳԵՎԻՃԱԿ, ի Душевное состояние.
ՀՈԳԵՎՈՐ, ա. (կրոն.) Духовный. ◊ Հոգևոր հայր духовный отец. Մի հոգևոր некто, кто-то (о том, чьего имени не хотят назвать в разговоре).
ՀՈԳԵՎՈՐԱԿԱՆ (կրոն.) 1. գ. Духовное лицо, священнослужитель. 2. ա. Духовный.
ՀՈԳԵՎՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (կրոն.) Духовенство.
ՀՈԳԵՎՈՐԵԼ, եցի (Հզվդ.) Одушевлять, одушевить.
ՀՈԳԵՎՈՐՎԵԼ, վեց (հզվդ.) Одушевляться.
ՀՈԳԵՏԱՆՋ, ա. Терзающий душу.
ՀՈԳԵՏԵՆՉ, ա. Вожделенный (книжн.), желанный.
ՀՈԳԵՏՈՉՈՐ, ա. Иссушающий душу.
ՀՈԳԵՏՈՒՆ, տան Родничок (неокостеневший участок черепа новорождённого).
ՀՈԳԵՑՈՒՆՑ, ա. Потрясающий душу.
ՀՈԳԵՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Метампсихоз, переселение душ.
ՀՈԳԵՓՐԿԻՉ, ա. (կրոն.) Душеспасительный (устар.).
ՀՈԳԻ, գա. 1. Дух. 2. Душа. 3. Человек, душа. 10 հոգի 10 человек. 4. Привидение, призрак. ◊ Հոգին առնել 1) замучить, 2) отнять, взять душу. Հոգին բերանը գալ՝ հասնել, Հոգին դուրս գալ измучиться. Հոգին բերանը բերել՝ հասցնել доконать, вымотать душу. Հոգին ծախել՝ կորցնել потерять совесть. Հոգին կրակը գցել согрешить. Հոգին հանել выматывать душу. Հոգի տալ положить душу. Հոգին տալ՝ ավանդել испустить дух. Հոգի հավատ բերել, որ դիմանա невозможно терпеть. Հոգին ներկել кривить душой. Հոգին սևել, Հոգին սևացնել врать, давать ложную клятву. Հոգին վառել, Հոգին ուտել измучить. Հոգին տապ արավ душа ушла в пятки. Հոգին միտը բերել՝ գցել умилостивиться. Հոգին փչել испустить дух. Հոգուն հասնել 1) выйти из терпения, 2) поспеть в последнюю минуту. Հոգուն հասցնել вывести из терпения. Հոգու հետ լինել быть в агонии. Հոգուն մեղք անել грешить. Հոգուս պարտքը լինի клянусь душой. Հոգուց հավատից հանել вывести из терпения. Հոգու չափ всей душой. Հոգին բանալ излить душу. Հոգին վկայել предчувствовать. Հոգիդ սիրես Бога ради. Հոգու հետ խաղալ подшучивать. Հոգուդ առաջը գա да воздастся тебе. Հոգու հաց, տե՛ս Հոգեհաց։ Ողորմած հոգի покойный. Աստված հոգին լուսավորի царство (ему, ей) небесное.
ՀՈԳԻԱՆԱԼ, ացավ Одушевляться.
ՀՈԳՅԱԿ, ի (նվազ, փղքշ.) Душенька, душечка.
ՀՈԳՆԱ, յի (բժշկ.) Клизма. ◊ Հոգնա անել՝ դնել сделать, поставить кому-либо клизму.
ՀՈԳՆԱԲԵԿ, ա. Истомлённый.
ՀՈԳՆԱԴԵՄ, ա. С усталым (истомлённым) лицом.
ՀՈԳՆԱԹԱԽԻԾ, ա. (հզվդ.) Грустный, скорбный, заунывный.
ՀՈԳՆԱԹԻՎ, տե՚ո Բազմաթիվ։
ՀՈԳՆԱԹՈՒՅՐ, ա. Многоцветный.
ՀՈԳՆԱԽՈՆՋ, ա. Переутомлённый, разбитый.
ՀՈԳՆԱԾ 1. ա. Усталый, утомлённый. 2. մ. Устало, утомлённо.
ՀՈԳՆԱԾՈՐԵՆ, մ. Устало, утомлённо.
ՀՈԳՆԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Усталость, утомлённость, утомление.
ՀՈԳՆԱԿԱՆԱԿԵՐՊ, ա. (լեզվբ.) Имеющий форму множественного числа.
ՀՈԳՆԱԿԵՐՏ, ա. (լեզվբ.) Образующий множественное число.
ՀՈԳՆԱԿԻ (լեզվբ.) 1. ա. Множественный. Հոգնակի թիվ множественное число. 2. գ. Множественное число.
ՀՈԳՆԱԿԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (լեզվբ.) Множественность.
ՀՈԳՆԱՏԱՆՋ, ա. Измученный, усталый.
ՀՈԳՆԵԼ, եցի Уставать, устать, утомляться, утомиться.
ՀՈԳՆԵՑՆԵԼ, ցրի Утомлять, утомить, изнурять, изнурить.
ՀՈԳՆԵՑՈՒՑԻՉ, ա. Утомительный, изнурительный, изнуряющий.
ՀՈԳՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Утомление, усталость, изнурение.
ՀՈԳՈՑ, ի 1. Вздох. 2. (եկեղ.) Заупокойная молитва. ◊ Հոգոց հանել вздыхать, вздохнуть.
ՀՈԳՍ, ի 1. Забота, попечение. 2. Хлопоты, заботы. Հոգս անել, Հոգս քաշել заботиться, печься. Հոգս պատճառել озаботить.
ՀՈԳՍԱՇԱՏ, ա. 1. Озабоченный, поглощённый заботами. 2. Хлопотливый, хлопотный (разг.).
ՀՈԴ, ի 1. Звено, смычка. 2. (կզմխս.) Сустав, сочленение. 3. (քեր.) Притяжательная частица. 4. (քեր.) Артикль, член.
ՀՈԴԱԲԱԺԱՆ, տե՛ս Հոդաբաշխ։
ՀՈԴԱԲԱՇԽ, ա. (լեզվբ.) Членораздельный, поддающийся расчленению на составляющие элементы. Հոդաբաշխ խոսք членораздельная речь.
ՀՈԴԱԲՈՐԲ, ի (բժշկ.) Артрит.
ՀՈԴԱԳԱՐ, ի (բժշկ.) Ревматик (разг.).
ՀՈԴԱԳԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Суставной ревматизм.
ՀՈԴԱԹԱՓՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (բժշկ.) Вывих.
ՀՈԴԱԹԱՓՈՒՄ, փման (բժշկ.) Вывих.
ՀՈԴԱԽԱԽՏՈՒՄ, աման (բժշկ.) Вывих.
ՀՈԴԱԽՏ, տե՜ս Հոդացավ։
ՀՈԴԱԿԱՊ, ի (քեր.) Соединительный гласный.
ՀՈԴԱՅԻՆ, ա. (կզմխս.) Суставной.
ՀՈԴԱՎՈՐ, ա. 1. Суставчатый. 2. (քեր.) Имеющий артикль, член.
ՀՈԴԱՎՈՐԵԼ, եցի (հնց.) Сочленять, сочленить.
ՀՈԴԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հնց.) Сочленение.
ՀՈԴԱՎՈՐՎԵԼ, վեց (հնց.) Сочленяться.
ՀՈԴԱՏԱՊ, ի (բժշկ.) Подагра.
ՀՈԴԱՑԱՎ, ի (բժշկ.) Суставной ревматизм.
ՀՈԴԱՑԱՎԱՅԻՆ, ա. Ревматический.
ՀՈԴԱՓՈՍ, ի (կզմխս.) Суставная впадина.
ՀՈԴԵԼ, եցի Присоединять, присоединить.
ՀՈԴՈՒՄ, դման Присоединение.
ՀՈԴՎԱԾ, ի 1. Статья, раздел, параграф (в юридическом документе, перечне, словаре и т. п.). 2. Статья (небольшое сочинение). Առաջնորդող հոդված передовая статья. Գիտական հոդված научная статья. 3. (հշվպ.) Статья (вид дохода или расхода).
ՀՈԴՎԱԾԱԲԱՐ, մ. Постатейно.
ՀՈԴՎԱԾԱԳԻՐ, գրի Автор статьи.
ՀՈԴՎԱԾԱԿԱՆ ա․ Относящийся к статье.
ՀՈԴՎԱԾԱՅԻՆ ա․ Относящийся к статье.
ՀՈԴՎԱԾԱՇԱՐ ի Серия статей, ряд статей на одну тему.
ՀՈԴՎԱԾԱՇԱՐՔ ի Серия статей, ряд статей на одну тему.
ՀՈԴՎԱԾՈՏԱՆԻՆԵՐ, ի (կենդբ.) Членистоногие животные, членистоногие.
ՀՈԴՎԵԼ, վեց Присоединяться.
ՀՈԹՈԹ, ի (սնոտ.) Злой (или нечистый) дух, дьявол.
ՀՈԺԱՐ ա. 1. Добровольный. 2. Согласный.
ՀՈԺԱՐԱԲԱՐ, մ. Добровольно, по собственному желанию, по доброй воле.
ՀՈԺԱՐԱԳԻՐ, գրի Акцепт.
ՀՈԺԱՐԱԳՐԵԼ, եցի Акцептовать.
ՀՈԺԱՐԱԿԱՄ 1. ա. Добровольный. 2. մ. Добровольно собственному желанию, по доброй воле.
ՀՈԺԱՐԱԿԱՄՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Добровольность.
ՀՈԺԱՐԱԿԱՆ, ա. Добровольный.
ՀՈԺԱՐԱՄԻՏ, ա. Добровольный.
ՀՈԺԱՐԱՄՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Добровольность.
ՀՈԺԱՐԵԼ, եցի Соглашаться, согласиться.
ՀՈԺԱՐԵՑՆԵԼ, ցրի Привести к согласию.
ՀՈԺԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Согласие.
ՀՈԼ1, ի Волчок, юла.
ՀՈԼ2, միայն Հոլ արա կապակցության մեջ тяни (возглас при понукании волов, ср. цоб-цобе).
ՀՈԼԱԹԵՎ, ա. 1. С обнажёнными руками. 2. С раскрытыми, распростёртыми крыльями.
ՀՈԼԱԿ, ի Гироскоп, жироскоп.
ՀՈԼԱԿԱՅԻՆ, ա. Гироскопический.
ՀՈԼԱՆԴԱԿԱՆ, ա. Голландский.
ՀՈԼԱՆԴԱՑԻ, ցու Голландец.
ՀՈԼԱՆԴԵՐԵՆ 1. դ. Голландский язык. 2. ա. Голландский (о языке,). 3. մ. На голландском языке, по-голландски.
ՀՈԼԱՆԴՈՒՀԻ, հու Голландка.
ՀՈԼԱՆԻ, ա. Голый, обнажённый, оголённый, открытый.
ՀՈԼԱՆԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Обнажённость.
ՀՈԼԻԿ, ի (բրբ.) Шалаш.
ՀՈԼՈՎ, ի (քեր.) Падёж.
ՀՈԼՈՎԱԿ, ի Шкив.
ՀՈԼՈՎԱԿԱՆ, ա. (քեր.) Падежный. Հոլովական վերջավորություններ падежные окончания. 2. Склоняемый.
ՀՈԼՈՎԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (հզվդ.) Склоняемость.
ՀՈԼՈՎԱԿԵՐՏ (քեր.) 1. գ. Падежное окончание. 2. ա. Образующий падёж.
ՀՈԼՈՎԱՁԵՎ, ի Форма падежа, падежная форма.
ՀՈԼՈՎԱՅԻՆ, տե՛ս Հոլովական։
ՀՈԼՈՎԱՆԻՇ, նշի (քեր.) Падежное окончание.
ՀՈԼՈՎԱՌՈՒ, տե՛ս Խնդրառու։
ՀՈԼՈՎԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Խնդրառություն։
ՀՈԼՈՎԵԼ, եցի 1. Склонять, изменять по падежам. 2. (փխբ.) Повторять, склонять (слово или имя в разговоре).
ՀՈԼՈՎԵԼԻ, ա. Склоняемый, изменяющийся по падежам.
ՀՈԼՈՎԻՉ, ի (քեր.) Показатель склонения.
ՀՈԼՈՎՈՒՄ, վման Склонение, изменение по падежам.
ՀՈԼՈՎՎԵԼ, վեց (քեր.) Склоняться, изменяться по падежам.
ՀՈԽՈՐՏ 1. ա. Высокомерный, надменный. 2. մ. Высокомерно, надменно.
ՀՈԽՈՐՏԱԼ, ացի Кичиться, чваниться, заноситься (разг.), высокомерничать (разг.), важничать.
ՀՈԽՈՐՏԱԼԻՑ, ա. Надменный, высокомерный.
ՀՈԽՈՐՏԱՆ, ու. Заносчивый.
ՀՈԽՈՐՏԱՆՔ, ի Надменность, высокомерие.
ՀՈԾ, ա. Сплошной, плотный, густой. Հոծ ամբոխ густая толпа.
ՀՈԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Плотность, густота.
ՀՈԿԵՅ, ի (սպորտ.) Хоккей.
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐ, ի 1. Октябрь (месяц). 2. Октябрь, Октябрьская революция. Մեծ Հոկտեմբեր Великий Октябрь.
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻԿ, ի Октябрёнок.
ՀՈԿՏԵՄԲԵՐՅԱՆ 1. ա. Октябрьский. Հոկտեմբերյան սոցիալիստական մեծ հեղափոխություն великая октябрьская социалистическая революция. 2. գ. Октябрист.
ՀՈՂԱԲԱԺԱՆ, ա. Землеустроительный.
ՀՈՂԱԲԱԺԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Раздел земли.
ՀՈՂԱԲԱԺԱՆՈՒՄ, նման Раздел земли.
ՀՈՂԱԲԱԺԻՆ, Ժնի Надел (участок земли, выделявшийся в пользование крестьянской семье).
ՀՈՂԱԲԱՆ, տե и Հողագետ։
ՀՈՂԱԲԱՐԵԼԱՎՈՒՄ, վման Мелиорация.
ՀՈՂԱԲԼՈՒՐ, ի Холм, бугор.
ՀՈՂԱԲԼՐԱԿ, ի Холмик, бугорок.
ՀՈՂԱԲՆԱԿ, ա. Земляной, живущий в земле.
ՀՈՂԱԲՈՒՅՐ, ա. Пахнущий землёй.
ՀՈՂԱԳԵՏ, ի Почвовед.
ՀՈՂԱԳԻՏԱԿԱՆ, ա. Почвоведческий.
ՀՈՂԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Почвоведение.
ՀՈՂԱԳՈՅԱՑՈՒՄ, ցման Почвообразование.
ՀՈՂԱԳՈՐԾ, ի Земледелец, землероб (устар.), землепашец (устар.).
ՀՈՂԱԳՈՐԾԱԿԱՆ, ա. Земледельческий.
ՀՈՂԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Земледелие.
ՀՈՂԱԳՈՒՅՆ ա. Землистый, бледный (о цвете лица).
ՀՈՂԱԳՈՒՆԱԿ ա. Землистый, бледный (о цвете лица).
ՀՈՂԱԳՈՒՆԴ, գնդի Земной шар.
ՀՈՂԱԴԱՄԲԱՐԱՆ, տե՛ս Հողաթումբ 2 նշան.։
ՀՈՂԱԴԵՄ, ա. С землистым цветом лица.
ՀՈՂԱԶԱՆԳՎԱԾ, ի Глыба земли.
ՀՈՂԱԶՈՒՐԿ, ա. Безземельный.
ՀՈՂԱԶՐԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Безземелье.
ՀՈՂԱԶՐԿՈՒՄ, կման Обезземеливание.
ՀՈՂԱԶՐԿՎԵԼ, վեց Обезземеливаться.
ՀՈՂԱԹԱԹԱԽ, ա. Вывалянный в земле, запачканный землёй.
ՀՈՂԱԹԱՎԱԼ, ա. Вывалявшийся в земле.
ՀՈՂԱԹԱՓ, ի Домашняя туфля, шлёпанец.
ՀՈՂԱԹՈՒՄԲ, թմբի 1. Земляная насыпь. 2. Могильный холм.
ՀՈՂԱԼԱՎԱՑՈՒՄ, ցման (գղտնտ.) Мелиорация.
ՀՈՂԱԽԱՌՆ, ա. Смешанный с землёй.
ՀՈՂԱԽԱՌՆՈՒՐԴ, ի Земляная смесь.
ՀՈՂԱԾԱԾԿ 1. ա. Земляной, с земляной крышей. 2. ա. Покрытый землёй. 3. գ. Слой земли.
ՀՈՂԱԾԱԾԿՈՒՅԹ, ի Земляной покров.
ՀՈՂԱԾԻՆ, ծնի Человек, смертный, земнорождённый.
ՀՈՂԱԾԽԱԳԵՏԻՆ, տնի Торфяник, залежь торфа.
ՀՈՂԱԾԽԱՀԱՆ, ի Торфяник, рабочий на торфоразработках.
ՀՈՂԱԾԽԱՅԻՆ, ա. Торфяной.
ՀՈՂԱԾԽԱՐԴՅՈՒՆԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Торфяная промышленность.
ՀՈՂԱԾԽԱՐԴՅՈՒՆԱՐԵՐԱԿԱՆ, ա. Торфопромышленный.
ՀՈՂԱԾԾԻՉ, ի (տեխ.) Землесос.
ՀՈՂԱԾՈՒԽ, ծխի Торф.
ՀՈՂԱԾՈՒԾ, տե՛ս Հողածծիչ։
ՀՈՂԱԿԵՐՏ, ա. Земляной, сделанный из земли.
ՀՈՂԱԿԻՐ, ա. Питающийся землёй.
ՀՈՂԱ-ԿԼԻՄԱՅԱԿԱՆ, ա. Почвенно-климатический.
ՀՈՂԱԿՈՂՈՎ, ի Корзина для переноски земли.
ՀՈՂԱԿՈՇՏ, ի Ком земли.
ՀՈՂԱԿՈՒՅՏ, ի 1. Земляная куча. 2. Могильный холм.
ՀՈՂԱԿՏՈՐ, ի Клочок, участок земли.
ՀՈՂԱԿՏՈՒՐ, տե՛ս Հողածածկ 1 նշան.։
ՀՈՂԱՀԱՄ 1. ա. С привкусом земли. 2. գ. Привкус земли.
ՀՈՂԱՀԱՆ, ա. Землечерпательный, землечерпальный.
ՀՈՂԱՀԱՎԱՄԱՐՈՒՄ, րման Уравнительный передел земли.
ՀՈՂԱՀԱՏԱԿ 1. գ. Земляной пол. 2. ա. Имеющий земляной пол.
ՀՈՂԱՀԱՐԹԻՉ, ի Трамбовка (машина).
ՀՈՂԱՀԱՐԿ, ի Земельный, поземельный налог, поземельное.
ՀՈՂԱՃՃԻ, ի (կենդբ.) Земляной червь.
ՀՈՂԱՄԱՂ1, ի (կենդբ.) Гоголь (водоплавающая птица из подсемейства утиных, вид нырка).
ՀՈՂԱՄԱՂ2, տե՛ս Հողմաղ։
ՀՈՂԱՄԱՂԻԿ, տե՛ս Հողամաղ։
ՀՈՂԱՄԱՍ, ի Земельный участок.
ՀՈՂԱՄՇԱԿ 1. ա. Обрабатывающий землю. 2. գ. Земледелец, землероб.
ՀՈՂԱՄՇԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Обработка земли.
ՀՈՂԱՄՇԱԿՈՒՄ, կման Обработка земли.
ՀՈՂԱՅԻՆ, ա. 1. Земляной. 2. Земельный, поземельный. 3. Аграрный. ◊ Հողային հարց аграрный вопрос. Հողային ռենտա (տնտ.) земельная рента.
ՀՈՂԱՆ, տե՛ս Հողամաս։
ՀՈՂԱՆԴԱԿ, ի Земельное угодье.
ՀՈՂԱՆՄԱՆ, ա. Подобный земле.
ՀՈՂԱՆՅՈՒԹ, ա. Земной, бренный, тленный.
ՀՈՂԱՆՑՈՒՄ, ցման Заземление.
ՀՈՂԱՇԱՏ, ա. Многоземельный.
ՀՈՂԱՇԱՏ, ա. Покрытый землёй.
ՀՈՂԱՇԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Многоземелье.
ՀՈՂԱՇԵՆ, ա. Земляной, сделанный из земли.
ՀՈՂԱՇԵՐՏ, ի Пласт земли.
ՀՈՂԱՇԻՆԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Землеустройство.
ՀՈՂԱՉԱՓ, ի Землемер, межевик.
ՀՈՂԱՉԱՓԱԿԱՆ, ա. Землемерный, межевой.
ՀՈՂԱՉԱՓՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Межевание.
ՀՈՂԱՉԱՓՈՒՄ, փման Межевание.
ՀՈՂԱՊԱԿԱՍ, տե՛ս Հողասակավ։
ՀՈՂԱՊԱՅ, ի (սնոտ.) Гном.
ՀՈՂԱՊԱՏԱՌ, տե՛ս Հողակտոր։

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
ILE ILI ILL LUC LUD LUM LUN LUP LUR LUT CEL CEN CER BOD BOL BOM BON BOO BOR BOS BOT BOU BOV BOW BOX
ՀԵԲ ՀԵԴ ՀԵԼ ՀԵԾ ՀԵՂ ՀԵՄ ՀԵՅ ՀԵՆ ՀԵՇ ՀԵՊ ՀԵՌ ՀԵՍ ՀԵՎ ՀԵՏ ՀԵՐ ՀԵՔ ՆԱԳ ՆԱԴ ՆԱԼ ՆԱԽ ՆԱՀ ՆԱՄ ՆԱՆ